จตุรนครา [Au World Trigger ; BL/NL]
บทนำ
TW : บางเนื้อหามีคำไม่สุภาพ โปรดใช้สายตาในการอ่าน
ณ ป่าที่เงียบสงบมีเพียงเสียงลมพัดผ่านจนเกิดเสียงอันไพเราะ หมู่นกต่างก็พากันส่งเสียงร้องคลอไปตามสาย แล้วสุดท้ายก็หยุดลงที่หลังคาบ้านใครบางคน
บางสิ่งดังขึ้นคล้ายใครดีดนิ้ว ตามมาด้วยเสียงร้องประสานและวัตถุขนาดใหญ่ทั้งสามก็บินว่อนไปยังทิศทางเดียวกันก่อนจะถูกปล่อยลง ณ ลานหินกลางป่าที่ไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิต
???
อั่ก!!! ใคร ใครทับฉัน!!
???
อย่าดิ้นนะ ฉันจะร่วง!!
ชายหนุ่มร่างเล็กรีบผุดลุกขึ้นจากพื้น ก่อนจะปรี่เข้าไปพยุงหญิงสาวที่หล่นกองไปกับชายอีกคน
???
อู่ย เธอนี่...ตัวหนักชะมัด
เซียโล่
อ อะไร!? ฉันพูดความจริงนี่!
ไม่ทันขาดคำเซียโล่ก็โดนหญิงสาวตะครุบแก้มพลางยืดออกราวกับดินน้ำมัน
เซียโล่
โอ้ยๆๆ อ่อยอ้ะ!!(ปล่อยนะ)
???
ทำไมเราถึงโดนสายลมพามาที่นี่ล่ะ?
เซียโล่
นั่นน่ะไม่เรียกว่าพามาหรอกนะแพนเตอร์ /ลูบแก้ม
???
คำว่า 'กระชากจากเตียง' จะดูดีซะกว่า
แพนเตอร์
น นั่นแหละ ทำไมล่ะ! เราไม่ได้ทำอะไรเลยนะ!
แพนเตอร์
ฉันไม่ได้ไปหยิบขนมจากสมาคมแม่มดเลยนะช่วงนี้ /กระซิบ
เซียโล่
ฉันกับเอ็มม่าก็ไม่ได้ไปป่วนสภาจอมเวทย์นานแล้วด้วย /กระซิบ
เอ็มม่า
ฉันได้ยินนะ อีกอย่างฉันไม่เคยป่วนสภาจอมเวทย์
เซียโล่
แหม ๆ คนที่ใช้เวทย์ไฟเผาพริกตรงหน้าต่างสภาคงจะเป็นฉันสินะ
เอ็มม่า
แหม ๆ คนที่ใช้เวทย์ลมพัดควันเผาพริกเข้าหน้าต่างคงจะเป็นฉันเหมือนกันนั้นแหละ
แพนเตอร์
เอ่อ ฉันว่าเราหยุดเรื่องเผาพริกเข้าสภากันก่อนมั้ย
เมื่อมองตามแพนเตอร์ไปก็พบเข้ากับชายหนุ่มอีกคนที่กำลังนั่งยิ้มอยู่บนต้นไม้
เอล
ว้าว ขอบใจพวกเธอจริง ๆ เลยนะ
เอล
ในที่สุดฉันก็ได้รู้สักทีว่าไอ้อีตัวไหนที่เผาพริกเข้าสภา /ยิ้ม
เซียโล่
ฮ่ะ ๆ นายอยู่ในสภาด้วยหรอวันนั้น /เหงื่อตก
เอ็มม่า
เอาน่า ๆ นายก็ดูปกติดีนี่ /ยิ้มแห้ง
แล้วเอ็มม่าก็เมินสายตาอาฆาตแค้นของเอลไปทันที
เอ็มม่า
จะว่าไปพวกเรามาทำอะไรกันที่นี่ล่ะ
เอล
อีเว้นท์สำคัญขนาดนี้จำกันไม่ได้จริง ๆ รึ
สีหน้าของเอลบ่งบอกว่าค่อนข้างจะเอือมอย่างมาก
แต่ในทันทีก็เปลี่ยนเป็นหน้ายิ้มเช่นเดิม
เอล
วันนี้วันดีเดย์ยังไงล่ะเพื่อนรัก~
แพนเตอร์
หมายความว่ายังไงน่ะ
เอล
วันนี้เป็นวันคัดเลือกจอมเวทย์ทั้งสี่ไง
เอล
การคัดเลือกจอมเวทย์จากสี่เผ่าเพื่อตามหาเครื่องบรรณาการไปให้อีกสองนคร
เอล
ฉันจะพูดครั้งเดียวสำหรับวิชาประวัติศาสตร์ที่พวกนาย 'ไม่เคยตั้งใจ'
เซียโล่
แรงนะนั่น ฉันตั้งใจอยู่
แต่แล้วเซียโล่ก็ต้องเงียบเมื่อเห็นสายตาอันอ่อนโยน(?)ของเอล
เอล
สี่นครของเราถูกผูกติดด้วยพันธสัญญาสงบศึก จอมเวทย์กลุ่มสุดท้ายยื่นสิ่งนี้ให้กับอีกสองนคร
เอล
นครจอมเวทย์จะปกป้องนครสุริยามิให้นครใดลุกล้ำเข้าไปได้อีก แต่ก็เพื่อการคงอยู่ของอีกสองนครจึงจะมีการจัดการแข่งขันขึ้น
แพนเตอร์
โทษที พอพูดเป็นนครแล้วฉันสับสนนิดหน่อย
เอล
สี่นครจะประกอบไปด้วยนครมนุษย์, จอมเวทย์, หมาป่า และแวมไพร์ ทั้งสี่เคยสู้รบกันมาก่อนที่จอมเวทย์จะยื่นพันธสัญญาสงบศึกนี้เพราะมนุษย์เกือบจะสูญพันธุ์ ห้ามไม่ให้ใครล่ามนุษย์อีก
เอล
เพื่อความเป็นธรรมของทุกฝ่ายจอมเวทย์ที่คอยปกป้องมนุษย์นั้นในทุก ๆ ร้อยปีจะนำเครื่องบรรณาการหรือมนุษย์คนนึงเข้าป่า
เอล
จากสองนครนี้ถ้าใครสามารถแย่งชิงเครื่องบรรณาการจากจอมเวทย์ทั้งสี่ที่ได้รับเลือก จะได้รับอนุญาตให้ล่ามนุษย์อีกครั้งเป็นเวลาสี่คืน
แพนเตอร์
แล้วตอนนี้ก็ครบร้อยปีพอดีสินะ?
หลังจากที่เอลเล่าจบบรรยากาศรอบข้างก็ดูอึมครึมและไม่สบอารมณ์สุด ๆ สีหน้าทุกคนดูไม่เข้าใจอย่างเห็นได้ชัด
เอ็มม่า
ปกป้องมนุษย์มาตลอดเป็นร้อยเป็นพันปีแต่สุดท้ายก็เป็นคนนำไปประเคนเองงั้นหรอ
เซียโล่
แล้วเส้นทางที่เราต้องพามนุษย์ไปก็ไม่มีใครการันตีเลยว่าเราจะรอดกลับมา
แพนเตอร์
นั่นสิ จากที่เอลเล่ามาคือเราต้องสู้ด้วย
เอล
อืม...จะว่าอย่างงั้นก็ได้ล่ะมั้ง
เอล
มีบันทึกในสภาด้วยว่าจอมเวทย์บางคนก็ไม่รอดกลับมา
เซียโล่
แย่มาก สวัสดิการคุ้มครองจอมเวทย์ไปไหนหมด!?
เอ็มม่า
แหงล่ะ ไอ้สองนครนั่นไม่ได้กินอะไรตั้งร้อยปีนี่
เซียโล่
ฉันไม่สงสัยเลยถ้าพวกนั้นจะหม่ำเราเข้าไปด้วย
เซียโล่พูดด้วยสีหน้าขมขื่นเต็มทน
แพนเตอร์
แล้วทำไมต้องลากเรามาแบบนี้ล่ะ ในเมื่อต้องคัดเลือกอีก
เอลกระโดดลงมาจากกิ่งไม้ด้วยท่วงท่าที่ดูสง่างาม เขากวาดตามองเพื่อน ๆ ของเขาทุกคนด้วยรอยยิ้มที่ดูจะฝืนเต็มที
เอล
ก็นี่ไง คัดแล้วพวกเราสี่คนนี่แหละ
Comments
น่าสนจายมากกกก
2023-06-03
0
Mikeneko
อัพพพ
2023-04-16
1
Mikeneko
😆😆😆
2023-04-16
1