ข้ายินดีที่จะเป็นฮูหยินของท่าน
ตอนที่ 2
ทั้งสองคนเดินมาถึงยังหน้าประตูเมือง ซึ่งได้พบกับเด็กตัวเล็กๆและบ่าวรับใช้อีก2คนอยู่รอที่หน้าประตูเมืองเช่นกัน
เมื่อเด็กตัวเล็กเห็นพี่ๆทั้งสองเดินมาจึงโบกมือทั้งทาย
ลู่ชิง
ข้าไม่อยากให้ท่านไปเลย
ลู่จิวอิง
คงไม่ได้หรอกจ่ะ อาชิง
ลู่จิวอิง
ท่านพี่ของเจ้าต้องไปศึกษาวรยุทธคงจะไม่ได้อยู่ด้วยกันซักพัก
ลู่จิวอิง
แต่อีกเดี๋ยวพี่หนิงของเจ้าก็กลับมาแล้ว
ลู่จิวอิง
เจ้าไม่ต้องกังวลไปหรอก
ลู่จิวอิง
เมื่อตอนที่เจ้าโต
ลู่จิวอิง
เจ้าก็จะต้องไปศึกษาวรยุทธเช่นเดียวกับพี่ของเจ้า
ลู่จิวอิง
เข้าใจหรือไม่ อาชิง//ลูบหัวอาชิง
หนิงลี่เจีย
ท่านพี่พูดถูกแล้วหล่ะ
หนิงลี่เจีย
ผู้คนมากมายก็จำเป็นต้องฝึกวรยุทธเพื่อให้ตนเองแข็งแกร่ง
หนิงลี่เจีย
จะได้ปกป้องคนที่รักได้ไงหล่ะ
ลู่ชิง
งั้นพี่รองก็อต้องรีบกลับมาหาข้านะ
ลู่ชิง
ไม่งั้นข้าคงคิดถึงท่านพี่จนเป็นบ้าแน่
หนิงลี่เจีย
อื้ม ข้าจะรีบกลับมาหาเจ้านะ
หนิงลี่เจีย
งั้นข้าจะไปแล้วนะ
หนิงลี่เจียลุกขึ้นและกำลังจะเดินไปยังรถม้าที่จอดรอไว้ข้างประตูเมือง
ลู่จิวอิง
เจ้าไปตัวคนเดียวคงไม่ดี
ลู่จิวอิง
อีกอย่างเจ้าเป็นสตรี
ลู่จิวอิง
ข้าคงไว้วางใจมิได้
ลู่จิวอิง
ข้าจึงส่งคนรับใช่ให้ไปติดตามเจ้าด้วย
เมื่อผ่านไปสักครู่หนึ่งก็มีชายหนุ่มผู้หนึ่งเดินออกมาจากประตูเมือง
จางจิ้งหลิน
ขอประทานอภัยขอรับองค์หญิงที่ต้องให้ท่านรอนาน//คำนับ
หนิงลี่เจีย
เอ่อ.. ไม่เป็นไร
หนิงลี่เจีย
งั้น ท่านพี่ข้าไปก่อนนะ
ลู่จิวอิง
เดินทางปลอดภัยนะ
ลู่ชิง
ท่านพี่ เดินทางปลอดภัยนะ
ลู่ชิง
รีบกลับมาหาข้าเร็วๆหล่ะ
หนิงลี่เจีย
ข้าจะรีบกลับมานะ
เมื่อทั้งสามร่ำลากันเสร็จหนิงลี่เจียและบ่าวรับใช้ก็ได้ขึ้นไปนั่งบนรถม้า
หลังจากนั้นรถม้าก็ออกจากเมืองไป
แอดเองนับ(✯ᴗ✯)
งายยยยทุกคนน
แอดเองนับ(✯ᴗ✯)
ไม่ได้อัพนานคงลืมนิยายเค้าไปแล้วรึป่าวนะ
แอดเองนับ(✯ᴗ✯)
ชอบไม่ชอบยังไงก็บอกได้น้า
แอดเองนับ(✯ᴗ✯)
รักนะคัพพ
แอดเองนับ(✯ᴗ✯)
จุ๊ฟจุ๊ฟ
Comments