**เดินมาจากบ้านถึงตลาดใช้เวลา 10 นาที ด้วยตลาดอยู่ไม่ไกลจากบ้านเท่า\*\*\*\*ไหร่นัก** ตลาดนี้เป็นตลาดสดที่ค่อนข้างใหญ่โต ภายในสะอาดจัดเป็นสัดส่วน พื้นไม่เปียกแฉะพร้อมเทด้วยซีเมนต์ ทำให้เดินเลือกดูของได้อย่างสบายใจ ฉันก้มดูโน๊ตที่แม่จดให้ก็พบแต่รายการผัก...ผัก...และผัก
"อะไรเนี่ย !" ฉันเผลออุทานลั่นทำไมมีแต่ผักล่ะ เเม่ต้องแกล้งฉันแน่เลย เห็นมั้ยแม่ลำเอียงขนาดไหน ก็รู้อยู่ว่าฉันไม่ชอบผัก
"อ่านไม่ออกหรอกพริก ให้ป้าอ่านให้มั้ย อยู่ป. 6 แล้วไม่ใช่หรอทำไมยังอ่านหนังสือไม่เป็นล่ะ มาป้าจะดูให้" แม่ค้าที่ผูกผ้ากันเปื้อนสีแดงแปร๊ดอยู่ใกล้ๆทำขึ้นทางกวักมือเรียก
"ไม่ใช่นะป้าพริกอยู่ม.5 แล้ว โถ่! เอาแครอท" ทำไมชอบมองว่าฉันเป็นเด็กประถมกันจังนะ สูงตั้ง 155 เซนต์ ดูยังไงก็เด็กมหาวิทยาลัย โถ่!
"อูย! โตเร็วจัง ดูเหมืนเมื่อวานยังหาวิ่งเล่นอยู่แถวนี้อยู่ไม่ใช่หรอ" คุณป้าแม่ค้าทัก มือก็หยิบแครอทชั่งกิโล ก่อนจะใส่ถุง เหอๆๆ เมื่อวานสมัยไหนแล้วล่ะนั่น
"เอาแครอทสดๆนะป้า เอาที่น้องมายด์เขาแจกมาให้น่ะ" ฉันแซวเล่นก่อนจะหยิบผักอื่นๆเพิ่มอีกเพื่อให้ป้าแม่ค้าใส่ถุงให้
จ่ายเงินและรีบรับผักพร้อมยิ้มอวดฟันหลอของป้าแม่ค้าใจดีมาก่อนจะเดินไปในตลาดเพื่อหาบล็อกเคอรี่อีก 1 อย่างตามที่แม่เขียนไว้ในโน๊ต
ด้วยมัวแต่สอดสายตามองหาผักที่เหลือจึงไม่ได้มองตรงไปข้างหน้าทำให้ปะทะเข้ากับร่างของบุคคลที่ยืนอยู่เบื้องหน้าอย่างจัง
"ขอโทษค่ะ" ฉันกล่าวขอโทษส่งผู้ชายที่ฉันเดินชน เขาสูงมาก และไม่รู้ว่าฉันจะสูงเท่าไหล่เขามั้ย ผิวขาว และหน้าคมสันเกลี้ยงเกลานั้นถูกล้อมไปด้วยผมสีทองที่ตัดเป็นทรงยอดฮิต ด้านบนสไลด์สั้นชี้ตรงและยาวไล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงบริเวณท้ายทอยที่ไว้ทรงแล้วใส่ยาวเคลียลำคอ จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาคมสีน้ำผึ้งรับกับสีผมกำลังปลายตาดุมองมาที่ฉัน
"เดินยังไงให้ชนกับคนที่ยืนอยู่นิ่งๆ" ริมฝีปากได้รูปของคนตรงหน้ากำลังต่อว่าฉัน
"ก็เดินมาเรื่อยๆ" นายนั่นเเหละยืนยังไงให้ชนฉันได้
"แล้วชนคนอื่นเขาได้ยังไงล่ะ วังหน่อยสิ" เขาขึ้นเสียงเอ็ดกลับมา...แค่นี้ก็ต้องดุด้วย ตอนถูกฉันชนตัวยังยืนนิ่งเป็นเสาไฟ จะมาเดือดร้อนอะไรเนี่ย
"อะไรล่ะ ก็ขอโทษเเล้วไง เเล้วนี่...นายเหยียบกระดาษโน้ตของฉัน" ฉันชี้มือลงไปที่เท้าของเขา
เขาก้มลงมองตามนิ้วที่ชี้ลงพื้น ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองฉันเเละเเสยะยิ้มให้ ใช่เเล้ว เขาเเสยะยิ้มให้ ยิ้มเจ้าเล่ห์จากใบหน้าหล่อเหลา ก่อนจะงัดนิสัยชั่วร้ายออกมาจากท่าทางที่ดูดีการใช้เท้าเขี่ยกระดาษโน้ตมาทางฉัน
"เก็บไปสิยายเตี้ย!"
หา...เตี้ย...เตี้ย...เตี้ย...เตี้ย เสียงเอคโค่จากไอซาตานหัวฟักทองตรงหน้าดังกระหึ่มเซอร์ราวนด์ไปทั่วโสตประสาทของฉัน หน็อย! เเก ไอหัวฟักทอง
เเอด : คือเเอดจะบอกว่า เเอดขออัพเเต่นี้ก่อนนะคะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments