ตอนที่2

น้ำหวาน เดินออกไป

มาร์วิล ฮือๆผมรักคุณนะน้ำหวาน ได้โปรดกลับมาหาผม

ณ.ห้องเรียน

โซดา น้ำหวาน เเกเป็นไรไปอ่ะ

น้ำหวาน /มอง ไม่ได้เป็นอะไร..

โซดา มีไรบอกกันได้นะเเก

น้ำหวาน ขอบคุณนะเว้ย

โซดา (ยัยนี่โง่จริงๆ) ในใจ

ก่อนเลิกกับน้ำหวาน

โซดา พี่มาร์วิลคะ

มาร์วิล /หันมอง ครับว่าไง

โซดา หนูชอบพี่คะ../ลูบอก

มาร์วิล พี่คงคบไม่ได้ พี่คบกับเพื่อนเราอยู่นะครับ

โซดา เป็นกิ๊กได้นะคะ รับรองยัยน้ำหวานไม่รู้หรอกคะ

มาร์วิล ครับ...ก็ได้

พักเที่ยง

โซดา เเกไปกินข้าวกัน

น้ำหวาน อืมโอเค ก็ได้...

ณ.โรงอาหาร

โซดา เเกฉันชวนเเฟนฉันมาด้วยนะ

น้ำหวาน อ่อได้...

โซดา (หึเสร็จฉัน ยัยโง่..)

คนปริศนา ที่รักครับ

โซดา อ้าว มาเเล้วหรอคะ..

น้ำหวาน(เสียงคุ้นๆ)

น้ำหวาน !หันไปมอง

น้ำหวาน อ้าวคุณ ทำไม ทำเเบบนิ้กะฉันหล่ะ?

มาร์วิล คุณมันโง่อยู่วันยังค่ำนั้นหล่ะ

โซดา เราไปกันเถอะคะที่รัก/ควงเเขน+เยาะเย้ย

...ฉันนั่งช็อคอยู่อย่างงั้น ฉันไม่คิดว่า เขาจะทำเเบบนิ้กะฉันได้ นึกว่าจะเจอในที่ดีๆ เเต่กลับมาเจอเพื่อนฉันควงเเขนเเฟนเก่าต่อหน้าฉัน ซึ่งมันหน้าปวดใจมากๆเลยหล่ะ เเต่ฉันต้องเก็บความรู้สึกไว้ เเละได้วิ่งออกไป เพราะใกล้สายเเล้ว......

น้ำหวาน อ้ะ!/ล้ม

ชายปริศนา ขอโทษนะครับ เจ็บตรงไหนรึป่าว../ยื่นมือ

น้ำหวาน ขอบคุณนะคะ /ลุกขึ้น1

น้ำหวาน ขอโทษที่ ซุ่มซ้ามนะคะ/ก้มหน้า

ติม ไม่เป็นไรเลยครับ

น้ำหวาน /มองหน้า

ติม (อืมม น่ารักจังวะ)

ติม /มองค้าง

น้ำหวาน เอ่อ.. คุณคะ/สะกิด

ติม/มองค้าง

น้ำหวาน คุณคะ!!!

ติม อ่ะ.. ครับ!