ตัวร้ายจำเป็น | Necessary Villain
Chapter4
Zane. เซน
เราเดินมานานแล้วนะ
Zane. เซน
ฉันยังไม่เห็นวี่แววว่าเราจะออกจากป่าได้เลย//ขมวดคิ้ว
Sun. ซัน
ดูเหมือนว่าเราจะออกจากป่าได้แล้วนะ
Sun. ซัน
นั่นไง//ชี้ไปข้างหน้า
Zane. เซน
//มองตามที่ซันชี้
Sun. ซัน
ทางนี้//เดินไปทางขวา
หลังจากที่ทั้งสองคน(?)เดินตามทางมาเรื่อยๆ ก็มาพบกับหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่บนเนินเขา
Sun. ซัน
ไปกัน ถ้าโชคดีหมู่บ้านแห่งนี้อาจจะมีโรงแรมสำหรับนักผจญภัยอยู่ก็ได้
หลังจากที่สิ้นเสียงของเซน ทั้งสองก็ก้าวเท้าเข้ามาในหมู่บ้าน และรีบเดินตรงดิ่งไปยังที่แห่งหนึ่งที่เหมือนจะเป็นโรงแรม
ตัวประกอบชาย
ยินดีต้อนรับครับ
Sun. ซัน
ห้องพักที่นี่คืนละเท่าไหร่ครับ//ยิ้ม
ตัวประกอบชาย
คืนละสองเหรียญทองแดงครับ
Sun. ซัน
งั้นหนึ่งห้องสามคืนครับ//วางเหรียญทองแดง6เหรียญ
ตัวประกอบชาย
ตามผมครับ//เดินตรงไปที่บันได+ก้าวขึ้นบันได
ตัวประกอบชาย
นี่คือของทั้งสองท่านครับ
ตัวประกอบชาย
ถ้าเกิดมีเรื่องอะไร สามารถแจ้งเราได้ที่เคาน์เตอร์นะครับ//ก้มหัว+เดินไป
Sun. ซัน
//เปิดประตูห้อง+เดินเข้าห้อง
Zane. เซน
ทำไมถึงเอาแค่ห้องเดียวล่ะ?
Sun. ซัน
งั้นก็สงสัยต่อไปนะ
หลังจากที่ซันเอ่ยคำนั้นจบ เซนก็มองซันด้วยสายตาอาฆาต และกำหมัดแน่นระบายอารมณ์โกรธของตนเอง
Zane. เซน
( ใจเย็นๆ มันขึ้นอยู่กับหมอนั่นอยู่แล้วว่าจะบอกหรือไม่บอก )//กำมือแน่น
Sun. ซัน
ขอโทษทีนะ แต่ฉันบอกไม่ได้น่ะสิ//ยิ้ม
Sun. ซัน
( ถ้าฉันบอกนายว่ามีคนจ้องจัดการนาย นายจะตื่นตะหนกเอาเนี่ยสิ ฉันอยากให้จิตใจนายคงที่จะได้ไม่โดนสะกดจิตง่ายๆ )
ซันคิดพร้อมมือที่กำลังทำหน้าที่จัดกระเป๋าและของต่างๆ
แม้ตัวของเขาจะยังไม่รู้ว่าใครเล็งเซนอยู่ แต่เขาก็ต้องการทำให้แน่ใจว่าเซนจะไม่เป็นอะไรอันตรายถ้ายังอยู่ใกล้เขาตลอดเวลา
Sun. ซัน
( อย่าให้รู้นะ )//ขมวดคิ้วมุ่น
หลังจากที่ภายในห้องเงียบมานานก็เป็นเซนที่เอ่ยถามทำลายบรรยากาศภายในห้องที่เงียบสงัดลง
Zane. เซน
ก็ไม่ใช่ว่านายจ่ายเหรียญไปสำหรับสามคืนหรอกหรอ?
Zane. เซน
ที่ที่จะไปต่อจากที่หมู่บ้านนี้น่ะหรอ?
Sun. ซัน
ที่ที่เราจะไปต่อคือเมืองหลวง
Sun. ซัน
ฉันมีธุระกับที่นั้นนิดหน่อยน่ะนะ//ยิ้ม
Zane. เซน
อืม//พยักหน้ารับ
Sun. ซัน
ไม่ต้องกังวลหรอก มีฉันอยู่ทั้งคน
Zane. เซน
เข้าใจแล้วพ่อคนเก่ง
และแล้วหนึ่งคืนก็ผ่านไปโดยที่พวกเขายังไม่ได้ทำอะไรมาก
แสงอาทิตย์ของเช้าวันใหม่ได้สาดส่องผ่านช่องหน้าต่างเข้ามาโดนร่างที่นอนกอดกันบนเตียง เสียงอื้ออึงดังขึ้นพร้อมหนึ่งในร่างนั้นขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นนั่งและกระพริบตาสองสามทีเพื่อปรับวิสัยทัศน์ยามเช้า
Zane. เซน
//นั่งนิ่ง+หันไปมองซันที่นอนอยู่
ครั้งนี้เป็นเขาที่ตื่นก่อนซัน ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ที่เขาตื่นขค้นมากลางป่าไม่พบกับซันที่นอนอยู่ จึงทำให้เขาว้าวุ้นขึ้นมา เขาหวนคิดช่วงเวลาที่เลวร้ายของการเป็นทาสขึ้นมาอย่างไม่ตั้งใจ แต่ครั้งนี้ต่างออกไป เขาตื่นขึ้นมาพบกับซันเขาไม่ว้าวุ่นเลยสักนิดกลับกันเขารู้สึกดีแปลกๆ
Zane. เซน
( เป็นเช้าที่สดใสครั้งแรกในรอบ10ปี )
Sun. ซัน
ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฉัน?
ซันสะดุ้งโหยงทันทีที่ได้ยินเสียงซันและหลุดออกจากความคิดทันที ก่อนจะก้มหน้ามองซันที่ยังคงนอนอยู่
Zane. เซน
ฉันเองก็พึ่งตื่นเหมือนกัน
Sun. ซัน
ครั้งนี้เราตื่นกันสายมากเลยสินะ//มองออกไปนอกหน้าต่าง
Sun. ซัน
น่าจะเป็นเพราะเมื่อวานเราเดินทางกันมาทั้งวันก็เลยหลับเพลินกันไปหน่อย
Zane. เซน
//พยักหน้าเห็นด้วย
Sun. ซัน
รีบไปล้างหน้าล้างตากันเถอะวันนี้เรามีภารกิจที่ต้องทำ
Comments