แค่พูดน้อยไม่ได้เป็นใบ้ส้ะหน่อย!
ตอนที่ 2
จูนิชิ คานะ
เอ่อ ถึงแล้วครับ
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
ห้ะ
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
อ่อ อืม ขอบใจนายมากนะ
จูนิชิ คานะ
(ถึงจะเป็นรุ่นน้องแต่ก็ดูน่ารักดี)
จูนิชิ คานะ
(เรา คิดอะไรเนี่ย??..)
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
คุนเป็นไรรึป่าวคับ
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
หน้าแดงมาก..เลย
จูนิชิ คานะ
แล้วนายกลับไงอ่ะ
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
เดินกลับน่ะ
จูนิชิ คานะ
ดึกแล้ว ให้พี่ไปส่งมั้ย
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
(หืม.. ว่าไปแล้วพึ่งสังเกตุนี่พี่เราหรอเนี่ย?)
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
ตัว..สูงจังเรยแฮะ
จูนิชิ คานะ
แล้วสรุปให้พี่ไปส่งมั้ย
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
อ่าไม่เป็นไรครับ
คุณครู
ทำไมป่านนี้ ยูมะยังไม่มาอีกนะ
คุณครู
เมื่อวานนายได้ๆไปส่งยูมะมั้ย
คาอิดะ ฮิโรกิ
ห๋าา~ ครูบอกก็ต้องทำสิคร้าบ
คุณครู
ทาคาฮาชิมาเข้าเรียนหรือยัง
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
. ..
จูนิชิ คานะ
/โบกมือจากอีกตึก
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
หางตาเห็น/โบกกลับ
คาอิดะ ฮิโรกิ
(หมอนั่น.. โบกมือให้ใครน่ะ)
คาอิดะ ฮิโรกิ
(ไม่น่าจะมีเพื่อนนี่นา..?)
แสงกระจกสะท้อน ไม่เห็นหน้า.
จูนิชิ คานะ
(น้องคนเมื่อวานนี่)
จูนิชิ คานะ
ละวันนี้กลับไงล่ะ
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
อ่า
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
เหมือนเดิมครับ
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
ครับ
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
(ใส่หูฟังฟังเพลง)
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
ครับ?//สะดุ้ง
จูนิชิ คานะ
ไม่ต้องพูดสุภาพก็ได้
จูนิชิ คานะ
รู้จักกันแล้วนี่
จูนิชิ คานะ
ว่าแต่ฟังอะไรอยู่หรอ
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
ทำไมครับ
จูนิชิ คานะ
ทำนองมันคุ้นๆน่ะ เหมือนเพลงที่ฉันชอบฟัง
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
อ่า..ครับ
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
//หูแดง
ฮารุกิ เอยะ
(น่ารักจัง อยากเป็นเพื่อนด้วย)
ฮารุกิ เอยะ
//เข้าไปทำความรู้จัก
จากนั้นทั้ง2ก็เป็นเพื่อนสนิทกัน
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
ทำไรอยู่อ่ะ
ฮารุกิ เอยะ
อ๋อ คณิตอ่ะ ข้อนี้ยากมากเลยทำไม่เป็น
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
อืมม
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
จริงด้วย
ทาคาฮาชิ ยูมะ (คาซูมิ)
งั้นเย็นนี้ไปติวกันที่ห้องสมุดมั้ย
Comments