กษัตริย์อังกฤษอวตารมาโลกปัจจุบัน!
ด้วยความภักดีแด่ท่าน
และอาเธอร์ได้ทำความรู้จักกัน
มิ้น
ช่วงนี้มีแต่ข่าวฝุ่นpm2.5
มิ้น
เมื่อไหร่มันจะหายไปสักที
อาเธอร์
โควิดมันคืออะไรงั้นหรอท่านมิ้น
มิ้น
มันคือไวรัสที่เริ่มแพร่ระบาดเมื่อ3ปีก่อนหน่ะ
มิ้น
ว่าแต่นายไม่รู้เลยงั้นหรอ
อาเธอร์
ข้าได้สติมาข้าก็อยู่ในซอกหลืบ
อาเธอร์
เหมือนว่าข้านั้นได้อวตารมายังโลกแห่งนี้
อาเธอร์
ข้าได้เสียชีวิตอยู่ที่เกาะอังกฤษ
อาเธอร์
ตอนนั้นเป็นยุคของอัศวิน
อาเธอร์
ข้าไม่ชอบยุคนั่นเลย
อาเธอร์
การสังหาร การหักหลัง การต่อต้าน การแย่งชิง
อาเธอร์
ยุคนี้มันก็สงบดีนะ
มิ้น
แต่ความวุ่นวายบนท้องถนนก็เยอะมากเหมือนกัน
มิ้น
นี่แหละการจราจรในเมืองกรุง
มิ้น
อาจจะมีแค่ประเทศไทยก็ได้
มิ้น
ฉันสงสัยมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ
มิ้น
นายเข้าใจภาษาไทยได้ยังไงหรอ
อาเธอร์
ข้าเข้าใจได้ยังไง!?
อาเธอร์
ทั้งที่ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อน
อาเธอร์
เหมือนข้าถูกกำหนดให้เข้าใจ
อาเธอร์
ข้าเห็นท่านถือมันมานานแล้ว
อาเธอร์
ในมือท่านมันคืออะไรหรอ
มิ้นยื่นโทรศัพท์ให้อาเธอร์ดู
อาเธอร์
อย่างกับห้องสมุดย่อส่วน!?
อาเธอร์
แถมยังมีขนาดเล็กอีกด้วย
มิ้น
นั้นเรียกว่าโทรศัพท์หน่ะ
มิ้น
คนสมัยนี้เขาใช้ติดต่อสื่อสาร
มิ้น
ฉันได้นายยืมก่อนก็ได้
อาเธอร์ได้หาข้อมูลต่างๆในยุคสมัยของเขาอย่างมากมาย
หลังจากที่อาเธอร์ได้เลื่อนอ่านอยู่สักพัก
อาเธอร์
หาข้อมูลได้ง่ายมากเลยล่ะท่านมิ้น
มิ้น
ฉันพอมีวัตถุดิบทำกระเพราหมู
มิ้น
นายไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนะ
อาเธอร์
ข้าก็หิวจริงๆนั้นแหละ
อาเธอร์
ไม่ว่าอะไรข้าก็กินได้หมด
อาเธอร์
ขอแค่เป็นฝีมือท่าน
มิ้น
งั้นเดี๋ยวฉันไปทำมาให้นะ
อาเธอร์ได้เดินไปที่หน้าต่าง
ผู้คนที่กำลังเดินไปเดินมา
ทั้งหมดนั้นทำให้อาเธอร์หยุดนิ่งไปชั่วขณะ
พระอาทิตย์ที่กำลังตกดินทำให้อาเธอร์พูดอะไรบางอย่างออกมา
อาเธอร์
ข้าคิดถึงพวกท่านจริงๆ
อาจารย์ที่อาเธอร์กล่าวนั้นก็คือ
เมอร์ลินเป็นทั้งอาจารย์และเพื่อนให้กับอาเธอร์
กลิ่นหอมของใบกระเพราได้เข้ามาในจมูกของอาเธอร์
มิ้น
ข้าวกระเพราหมูของนายเสร็จแล้วนะ
หลังจากที่หยิบจานกระเพรามา
อาเธอร์ก็ได้ใช้ช้อนตักเข้าปากในทันที
อาเธอร์ตื่นตะลึกกับความอร่อยที่อยู่ในปาก
อาเธอร์
ความหอมของใบกระเพรา
อาเธอร์
บวกกับความอร่อยของเครื่องปรุง
อาเธอร์
รสของกระเพราหมูที่มีรสเผ็ดกับเค็มอ่อนๆ
อาเธอร์
พอได้ข้าวสวยร้อนๆทานคู่กันเข้าไปแล้ว
มิ้น
ปกติฉันไม่ได้ทำอาหารกินเลย
อาเธอร์
ท่านมิ้นทำงานอะไรงั้นหรอ
มิ้น
พนักงานร้านสะดวกซื้อหน่ะ
มิ้น
สนใจมาทำงานที่เดียวกับฉันไหม
มิ้น
ฉันขอทักถามผู้จัดการร้านก่อนนะ
ณ แชทของมิ้นกับผู้จัดการร้าน
มิ้น
หนูได้คนมาเข้าร้านเพิ่มแล้วนะคะ
ผู้จัดการร้าน
ต้องการอยู่พอดีเลยมิ้น
ผู้จัดการร้าน
เริ่มงานวันไหนหรอ
มิ้น
ฉันจะเป็นคนสอนเขาเองค่ะ
ผู้จัดการร้าน
พี่ล่ะตามหาคนมาเพิ่มแทบแย่
ผู้จัดการร้าน
เป็นคนแบบไหนงั้นหรอ
มิ้น
ค่อนข้างที่จะเบียวเป็นกษัตริย์หน่ะคะ
ผู้จัดการร้าน
น่าสนใจดีนะเนี่ย
ได้คนมาคุยเรื่องกษัตริย์ด้วยแล้วเฟ้ยยย
มิ้น
นายยังใส่ชุดเกราะนั่นอีกหรอเนี่ย!
อาเธอร์
ใส่ชุดนี้ทำงานไม่ได้หรอ
มิ้น
เดี๋ยวฉันไปหาชุดมาให้
มิ้น
ในร้านจะมีชุดพนักงานเหลืออยู่ไหมเนี่ยย
มิ้นได้สอนงานทุกอย่างให้กับอาเธอร์
มิ้น
ไม่เข้าใจอะไรถามได้นะ
อาเธอร์
นี้มันง่ายซะยิ่งกว่าใส่ชุดเกราะ
มิ้น
เลิกงานแล้วรู้สึกสบายตัวจังเลยน๊าาา
มิ้น
กลับไปจะนอนให้เต็มที่เลยย
อาเธอร์
ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยนะ
อาเธอร์
ไม่เหนื่อยเลยสักนิด
อาเธอร์
ท่านมิ้นทำไมถึงได้มาทำงานแบบนี้กันล่ะ
มิ้น
ฉันอยากจะเปิดร้านสะดวกซื้อสาขาใหญ่เป็นของตัวเอง
มิ้น
แต่มันก็มีอุปสรรคมากมาย
มิ้น
ร้านสะดวกซื้อที่เข้มงวดเรื่องรักโลก
มิ้น
และใช่หุ่นยนต์แทนพนักงาน
มิ้น
นายว่ามันจะเกินจริงไปไหม
อาเธอร์
ข้าเชื่อว่าท่านมิ้นทำได้อย่างแน่นอน
มิ้น
ลำพังฉันคนเดียวคงไม่ไหว
มิ้น
มันเป็นฝันที่ใหญ่ไปด้วยซ้ำ
อาเธอร์
และจะช่วยท่านด้วยความสามารถอันน้อยนิดที่ข้ามี
อาเธอร์
บวกกับความสามารถของท่าน
อาเธอร์
ไม่ว่าจะเป็นฝันแบบไหน
อาเธอร์
ท่านจะทำมันได้อย่างแน่นอน!
หลังจากที่มิ้นได้ฟังที่อาเธอร์พูด
อาเธอร์
ด้วยเกียรติของกษัตริย์และด้วยความเคารพอย่างสูงครับท่านมิ้น
อาเธอร์ได้คุกเข่าลงอย่างสง่างาม
พร้อมด้วยการจับมือข้างขวาของมิ้นมาจูบ
เพื่อทำความเคารพแด่ท่านหญิงที่สง่างาม
Comments