ตอนที่1 พริตตี้ตกอับ

ตึก ตึก ตึก เสียงรองเท้าดังกระทบพื้นถนนคอนกรีตเป็นจังหวะดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่องเมื่อ น้ำฟ้า พริตตี้สาวที่ตอนนี้กำลังตกอับซึ่งเธอนั้นโดนชาวเน็ตพุ่งเป้ามาที่เธอว่าเธอเป็นเมียน้อยนักธุรกิจอายุรุ่นพ่อเพราะเธอนั้นจะถูกจ้างงานจากนักธุรกิจคนนี้อยู่เสมอเมื่อมีข่าวว่านักธุรกิจคนนี้หย่ากับภรรยาทุกคนจึงพุ่งเป้ามาที่เธอจนทำให้เธอนั้นโดนยกเลิกงานทั้งหมดแถมยังโดนปลดจากต้นสังกัดอีกด้วย

"เฮ้อออ!!! เวรกรรมของนังน้ำฟ้าจริงๆ "ร่างบอบบางที่ตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อยืดรัดรูปและกางเกงยีนส์ขาสั้นอวดเรียวขางามพร้อมกับหมวกแก๊ปและแว่นตานั้นเดินตามทางไปเรื่อยๆ เพื่อจะกลับคอนโดพลันสายตาของเธอก็ไปสะดุดกับกระดาษแผ่นหนึ่งที่ติดอยู่กับเสาไฟฟ้าเมื่อน้ำฟ้าได้อ่านข้อความในกระดาษดวงตากลมก็ลุกวาวก่อนที่จะเก็บกระดาษแผ่นนั้นใส่กระเป๋าแล้วรีบมุ่งหน้ากลับคอนโดด้วยความอารมณ์ดี

เช้าวันต่อมาร่างบางที่รีบตื่นแต่เช้ามาสมัครงานในที่อยู่ตามกระดาษแผ่นที่เธอเห็นเมื่อวานซึ่งงานที่เธอจะมาสมัครในวันนี้ก็คือเป็นพี่เลี้ยงเด็กซึ่งน้ำฟ้านั้นชอบเด็กและยังเคยช่วยลูกพี่ลูกน้องของเธอเลี้ยงลูกจึงทำให้พอมีประสบการณ์ด้านนี้อยู่บ้าง เมื่อมาถึงเธอก็มุ่งตรงไปที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ทันที

“สวัสดีค่ะ มาติดต่อเรื่องอะไรคะ” พนักงานประชาสัมพันธ์ถามเธอด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร

“พอดีว่ามาสมัครงานตามกระดาษแผ่นนี้ค่ะ” ร่างบางตอบคนตรงหน้าพร้อมกับยื่นกระดาษให้ดู

“อ๋อ..ถ้าอย่างงั้นตรงไปทางนั้นเลยค่ะขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้น 5 จากนั้นแล้วซ้ายนะคะจะมีคนนั่งรอสัมภาษณ์อยู่ค่ะ” พนักงานสาวผายมือไปยังลิฟต์พร้อมกับยิ้มให้เธออย่างเป็นกันเอง

“ขอบคุณค่ะ” น้ำฟ้าเอ่ยขอบคุณก่อนที่จะเดินไปตามที่พนักงานบอก

เมื่อมาถึงก็พบว่าคนที่มารอสัมภาษณ์งานเดียวกันกับเธอนั้นมีราวๆ สิบคนซึ่งแต่ละคนนั้นบุคลิกพี่เลี้ยงทั้งนั้นต่างกับเธอที่ตอนนี้อยู่ในเสื้อเชิ๊ตสีขาวแขนตุ๊กตากับกระโปรงทรงเอยาวเสมอเข่าผมยาวสลวยถูกดัดลอนไว้หลวมๆ ใบหน้างามแต่งด้วยเครื่องสำอางบางๆ ดูยังไงก็ไม่น่าจะมาสมัครเป็นพี่เลี้ยงเด็ก

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ แต่ละคนที่เข้าไปสัมภาษณ์เมื่อออกมาสีหน้าแต่ละคนนั้นมีสีหน้าไม่สู้ดีเอาเสียเลยจนทำให้เธอที่อยู่ลำดับสุดท้ายนั้นทั้งเกร็งและประหม่าก่อนที่จะได้อะไรมากไปกว่านั้นก็มีคนออกมาเรียกเธอข้าไปข้างใน เมื่อเข้ามาด้านในก็พบกับร่างหน้าที่กำลังนั่งหันหลังมองออกด้านหน้าก่อนที่จะหันกลับมาเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูจากเธอ

"คนสุดท้ายแล้วสินะ เชิญนั่ง" น้ำเสียงเรียบนิ่งที่ถามเธอก่อนที่ร่างหนาของคนตรงหน้าเธอจะหมุนตัวกลับมาพร้อมกับผายมือให้เธอ ใบมีหน้าคมคายรกครึ้มไปด้วยหนวดเครา ดวงตาคมดุดันใบหน้าเรียบนิ่งของนายหัวคชาพ่อหม้ายหนุ่มใหญ่วัย35 ปี ที่มองมายังร่างบางตรงหน้าด้วยสายตาสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้าสายตาคมกริบนั้นทำให้น้ำฟ้าอดที่จะประหม่าไม่ได้

"เห็นในเรซูเม บอกว่าคุณเคยเป็นพริตตี้มาก่อนใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ" น้ำฟ้าตอบด้วยเสียงดังฟังชัด

"เคยเป็นพริตตี้แต่มาสมัครงานเป็นพี่เลี้ยงเด็ก? " ร่างหนาถามคนตรงหน้าเขาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งตามสไตล์ของคชา

"ค่ะ พอดีตอนนี้ตกงานเลยอยากหางานทำ" 

"เหตุผลอะไรทำไมผมถึงต้องจ้างคุณมาเป็นพี่เลี้ยงลูกผม" คชามองร่างบอบบางของคนตรงหน้าด้วยสายตาสำรวจอีกคราร่างบอบบางที่มีใบหน้ารูปไข่ดวงตากลมโต จมูกโด่งเป็นสันรับกันกับคิ้วงามปานคันศร ร่างงามที่สวมเสื้อผ้ารัดรูปเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งนั้นช่างยั่วยวนชวนมองแต่หากดูยังไงก็ไม่เหมาะที่จะมาเป็นพี่เลี้ยงของลูกเขาเลยสักนิด

"ฉันคิดว่า ฉันมีความสามารถในการเลี้ยงเด็กและดิฉันก็รักเด็กหากคูณคิดว่าการที่ฉันเป็นพริตตี้แล้วฉันจะทำงานนี้ไม่ได้ งั้นก็แสดงว่าคุณมองคนที่ภายนอกค่ะ" ร่างบางตอบคนตรงหน้าออกไปพร้อมกับจิกกัดรางหนาไปในตัว

"อีกสองวันรอฟังผลทางอีเมลแล้วกัน..เชิญ" คชามองร่างบางที่กำลังจะพ้นประตูไปด้วยสีหน้าหงุดหงิดเมื่อคิดได้ว่าเธอนั้นแอบจิกกัดเขาเบาๆ

สองวันต่อมา ร่างบางของน้ำฟ้าที่ตอนนี้มาเดินเล่นที่สวนสาธารณะใกล้คอนโดของเธอน้ำฟ้ามองไปรอบๆ พร้อมกับคิดเรื่องงานที่เธอไปสมัครเอาไว้เนื่องจากจนป่านนี้ยังไม่มีวี่แววอีเมลการรับเธอเป็นพี่เลี้ยงเด็กเลย

"คงต้องหาสมัครงานอื่นสินะ"น้ำฟ้าคิดพลางถอนใจเบาๆ อย่างปลงตกขณะที่เธอกำลังจะเดินไปนั้นก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาชนเธออย่างเต็มแรงก่อนที่เด็กนั้นจะร้องไห้โฮออกมาทำให้เธอนั้นตกใจก่อนที่จะรีบนั่งคุกเข่าลงเพื่อปลอบเด็กให้หยุดร้อง

"แง้!!!ฮือๆๆ ผมเจ็บ"

"โอ๋ๆ ไม่ร้องนะครับคนเก่ง" น้ำฟ้าปลอบเด็กชายที่วิ่งมาชนเธออยู่ราวๆ สิบนาทีผู้คนในสวนสาธารณะเมื่อเห็นว่าสถานการณ์ปกติแล้วจึงแยกย้ายกันออกไปจนเหลือเพียงน้ำฟ้ากับเด็กชายตัวน้อยในอ้อมแขนเธอที่ตอนนี้หยุดร้องไห้เป็นที่เรียบร้อย เมื่อเห็นดังนั้นเธอก็โล่งใจก่อนที่จะใช้สายตาสำรวจว่าเด็กคนนี้มีบาดแผลตรงไหนหรือเปล่า

....................................

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***