พอมาได้ยินอย่างนั้นบาสก็เลยพูดกับผมว่าดีแล้วที่นายไม่ใช่ "โอเมก้า" เพราะฉันไม่ชอบ "โอเมก้า" หรือเรียกว่าเกลียดนั่นแหละฉันดีใจนะที่นายไม่ใช่โอเมก้า.
ทำให้ผมต้องผิดหวังความรักนี้ไว้ช่วงชีวิต แม้อยากจะพยายามที่จะบอกเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถ "พี่จะบอกได้ "
ผมก็ได้แต่เก็บความลับอันนี้เอาไว้
จนกระทั่งม. 3 ครอบครัวผมตั้งใจให้ผมจบแค่ม. 3 แล้วมาเรียนสายอาชีพอะไรเนื่องจากมันเสียเวลาถ้าจะทำให้จบม. 6
แล้วผมก็ต้องย้ายไปที่"กรุงเทพฯ"
หลังจากนั้นมาผมก็ไม่ได้เจอบาสอีก
หลังจากที่เรียนจบมหาวิทยาลัยผมได้ฉลองการเรียนหนุ่มกับเพื่อนร่วมห้องหลายคน แล้วผมลืมบอกผมมีเพื่อนใหม่ที่โรงเรียนนั้นชื่อว่า "กีต้าร์" กีตาร์เป็นคนที่ นิสัยดีแถมอายุ 21 เหมือนกับผม
ทำให้เราสนิทกัน และในตอนนี้ผมก็มีรุ่นน้องที่แอบชอบและกำลังตามจีบผมอยู่
เพิ่งเขานั้นเป็นผู้ชายเขาเป็น "อัลฟ่า"
แต่ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมต้องมาตามจีบผม.
ตอนนี้ผมนั่งกินหมูกะทะกับเพื่อนอยู่จู่ๆมีคนเข้าร้านมาซึ่งเป็นคนที่ผมคุ้นเคยนั่นคือ "บาส" แต่สิ่งที่ผมไปจะที่สุดบาสกับกีต้าร์รู้จักกัน เกมมาได้แนะนำบาสได้รู้จัก. ผมก็เลยบอกไปว่า
ผม : ไม่ต้องแนะนำฉันรู้จักอยู่แล้ว
กีต้าร์ : อ่าวหรอ
บาส : ใช่
กีต้าร์ : งั้นเราไม่กินหมูกระทะกันเถอะ
ถ้างั้นผมก็กินหมูกระทะจนประมาณ 22:00 น พวกผมก็ต่างแยกย้าย แต่ผมเมาหนักมากก็เลยตาที่จะไปหาโรงแรมแถวๆนี้ไปพักสักหน่อยแล้วตื่นเช้ามาค่อยกลับบ้าน .
กีต้าร์ บาส และ ผมได้ตกลงกันอย่างนั้นเลยไปเปิดห้องนอนกัน "ที่โรงแรม"
มันมีแค่ 2 เตียง แล้วกีต้าร์ก็นอนไปแล้วหนึ่งเดียวผมก็บอกเล่นต้องนอนด้วยกัน
ผมเมาหนักจนไม่รู้สึกอะไร
แล้ว "จู่ๆผมก็ส่งกลิ่นฟีโรโมนออกมา
กินฟีโรโมนของผมเป็นกลิ่นดอกลาเวนเดอร์ "
และบ้านในตอนนั้นได้กลิ่นฟีโรโมนของผมเต็มๆ ผมไม่รู้ว่าบาสจะรู้ได้ยังว่าผมเป็น"โอเมก้า" ? แต่ผมคิดว่าเขาคงรู้แล้ว
ผมก็เตรียมทำใจไว้ พอตื่นผมก็เล่นที่จะกลับบ้าน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
Comments