พวกเขาออกเดินทางตอนสายๆหลังจัดการตัวเองเรียบร้อย
ระหว่างทางพูดคุยจิปาถะมากมาย
ทำให้เอสเธอร์รู้ว่าหญิงสาวคนนี้นุ่มนวลเหมือนมาชเมลโล่แต่ก็แปลกประหลาดเหมือนน้ำมะเขือเทศยี่ห้อดัง
พอตะวันขึ้นกลางฟ้าบอกเวลาใกล้บ่าย เอสเธอร์ก็ขอพัก แมรี่เลยมีเวลาปลีกตัวออกไป
หญิงสาวนำผ้าพื้นสีเขียวหม่นขนาดปานกลาง ไปเจรจาพูดคุยกับร้านขายของชำใกล้ๆ
"เอาน่ายาย ยายก็รู้ผ้าสวยลายปักทออย่างดี แบบนี้ช่วงนี้หายากแค่ไหน ฉันเอามาแลกของกับยาย ถือว่ายายมีโชคแล้วนะเนี่ย เสื้อผ้ายายดูหมองไม่เหมาะกับหน้าสวยๆ ของยายเลยนะ"
คุณยายเจ้าของร้านขายของชำ นิ่วหน้าเล็กน้อย
"โอ้ย ไปๆถือว่าฉันทำบุญ จะรับไว้ก็ได้อยากได้อะไรก็ไปหยิบเอา แล้วฉันจะดูว่ามันสมควรกับผ้าพื้นนี้ไหม"
"ตาแหลมมากยาย!!"
ร้านขายของชำเล็กๆรายการสินค้ามีน้อยชิ้น แต่ก็มีสิ่งที่หญิงสาวตามหา
"เค้กเล็กๆชิ้นนี้กับยาพาราแล้วก็เทียน ถือว่าแพงเกินไปนะ แต่ชั่งเถอะ"
หลังจากตกลงกันเรียบร้อย แมรี่ก็มาในตรอกที่เอสเธอร์รออยู่ สำหรับเค้กเล็กๆที่มีแต่ครีม แลกกับผ้าธรรมดาผืนนึงก็ถือว่าคุ้มค่า
หญิงสาวใช้ไฟเช็คในกระเป๋ามาจุดเทียนพร้อมเดินไปทางเด็กสาวที่รออยู่
"เค้ก นั้น เค้กนิ !!"
เอสเธอร์ตาเป็นประกายปานลูกแก้วใส มีรอยยิ้มประทับอยู่บนใบหน้า
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู เอ้าเป่าเทียนสิ "
แมรี่ยื่นเค้กไปตรงหน้าเด็กสาวที่น้ำตาล้นออกมานองหน้า
เด็กสาวกุมมือหลับตาอธิษฐานก่อนจะเป่าเทียนเล่มเล็กจนดับ
"พี่ไปหาเค้กจากไหนกันต้องแพงแน่ๆเลย "
"ใช้โชคช่วยน่ะ เอ้านี้ช้อนกินซะสิ วันเกิดเธอนี่น่า"
"ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณมากค่ะ"
เด็กสาวรับช้อนพลาสติกไปก่อนตักเค้กเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
…..
"ใกล้ถึงแล้วค่ะ ตอนนั้นนัดกันตรงนี้ "
เอสเธอร์ชี้ไปยังจุดหนึ่งของกระดาษแผ่นเล็กที่ถืออยู่เน้นให้เพื่อนร่วมทางได้เห็นรายเอียด
"ก็ดี ว่าแต่ทหารที่ตายคนนั้นเรื่องจะแดงมาหาเธอเมื่อไหร่ คิดจะเอาไงต่อ?"
"ก็บอกว่าพี่ฆ่า พี่ก็รีบหนีไปก่อนล่ะกัน"
แมรี่เลิกหันไปมองเด็กสาว สายตาจ้องมองไปข้างหน้าแทน
"ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ "
เดินไปเกือบสิบนาทีต่อจากนั้น เอสเธอร์ก็พาแมรี่มาที่โบสถ์ร้างแห่งหนึ่งหลังคาพังทลายลงปรากฏให้เห็นท้องฟ้าครึ้มมัว ในมุมอับข้างหน้าโบสถ์บริเวณเวทีและบัลลังก์ มีชายท่าทางอิดโรย สูบบุหรี่ดูไม่สนใจรอบข้างนัก
เอสเธอร์ปรี่ตรงไปที่เขาโดยที่มีแมรี่เดินตามอยากข้าๆ
เด็กสาวหยิบตราประทับอะไรสักอย่างดูไม่คุ้นตามาจากกระเป๋า แมรี่ไม่ได้ใส่ใจฟังเท่าไหร่ว่าทั้งสองคุยอะไรกัน
เธอมองเด็กสาวเจรจาอยู่สักพัก
ปัง!!
ทันใดนั้นเองไม่อาจคาดคิดชายผอมก๊องหยิบปืนพก เก้ามม มาจากกระเป๋าเสื้อ ยิงไปที่หัวของเอสเธอร์ กระสุนเจาะทะลุไปอีกฝั่ง
ร่างเล็กทรุดนอนหงายลง เลือดไหลปริ่มพื้น ดวงตาไร้แววมองมาที่หญิงสาวด้วยความหวังที่ครั้งค้างจากบทสนทนาเมื่อครู่
"ห๊ะ..ห๊ะ?
หญิงสาวตัวแข็งทื่อสมองประมวลผลไม่ทัน
ปัง!!
เสียงกระสุนดังขึ้นมาอีกนัด
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
Comments