ย้อนเวลากลับมาครั้งนี้ขอให้ท่านไม่เกลียดข้า
3.เริ่มต้นใหม่
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
อา..../ลืมตา
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
..../เดินไปหน้ากระจก
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
(ย้อนเวลากลับมาจริงๆสินะ)
ตัวประกอบ(ทั้งชายและหญิง)
คนใช้:คุณชายน้อยตื่นรึยังเจ้าคะ?/เปิดประตู
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
ข้าตื่นแล้ว
ตัวประกอบ(ทั้งชายและหญิง)
คนใช้:คุณท่านให้มาแต่งตัวให้คุณชายน้อยเจ้าค่ะ/ก้ม
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
หืม? ทำไมรึ
ตัวประกอบ(ทั้งชายและหญิง)
คนใช้:ข้าก็มิรู้เจ้าค่ะ/ก้ม
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
อืมๆ
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
มาแต่งตัวให้ข้าเถอะ
ตัวประกอบ(ทั้งชายและหญิง)
คนใช้:เจ้าค่ะ/เดินไปอาบน้ำแต่งตัวให้เว่ยเสี่ย
(1 ชั่วยาม คือ 15 นาทีใช่ไหมอ่ะ)
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
ชุดนี้สวยดีนะ/มองตนเองในกระจก
ตัวประกอบ(ทั้งชายและหญิง)
คนใช้:ตามข้ามาเจ้าค่ะ/เดินนำทาง
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
..../เดินตาม
ตัวประกอบ(ทั้งชายและหญิง)
คนใช้:ถึงแล้วเจ้าค่ะ ข้าขอตัว/ก้ม
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
(ทิ้งข้าไว้สินะ)/เปิดประตู
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
ขอรับ
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
ท่านพ่อมีอะไรรึไม่?
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
ฮ่าๆ เฉิงป่ายเสินลูกเจ้าชั่งขี้สงสัยจังนะ
เฉิงป่ายเสิน/พ่อ พอ.
ปกติของเขาน่ะขอรับ/ยิ้ม
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
เหตุใดต้องเรียกข้าห่างเหินเช่นนั้น
เฉิงป่ายเสิน/พ่อ พอ.
ก็ท่านเป็นถึ---
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
เช่นไรเราก็เป็นสหายกันนิ ใช่รึไม่/ยิ้ม
เฉิงป่ายเสิน/พ่อ พอ.
อืมใช่/ยิ้มกลับ
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
(พ่อข้ายิ้ม!ท่านยิ้มเป็นกับด้วย!?)/จ้องพ่อของตน
เฉิงป่ายเสิน/พ่อ พอ.
ลูกเจ้าล่ะ?
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
ออกมาสิอาซิน
หลีหยางซิน/อายุ 10 ปี
.../ค่อยๆเดินออกมาจากข้างหลังจงฮาว
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
อ่า...(เขาตอนเด็กน่ารักเสียจริง~)/มองจงฮาว
หลีหยางซิน/อายุ 10 ปี
อ...เอ่อ ข..ข้าชื่อ หลีหยางซิน นะ!/หลับตาปี๋
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
ข้าชื่อ เฉิงเว่ยเสี่ย นะ(ดูท่าทางที่กำลีงประมาทนั้นสิ น่ารักชะมัด~)
หลีหยางซิน/อายุ 10 ปี
อ..อืม!ยิ้นดีที่ได้รู้จักนะ!😊
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
อ..อืม เช่นกัน(รอยยิ้มนั้นน่ารักเกินไปแล้ว~)😳
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
พวกเจ้าทำความรู้จักกันไปก่อนนะ
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
ข้าจะไปคุยกับสหายสักหน่อย/แอบโอบเอวป่ายเสิน
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
ได้ขอรับท่านลุง!😊
เฉิงเว่ยเสี่ย/พอ.ตอนอายุ 13 ปี
เราไปที่สวนดอกไม้กันเถอะหยางซิน!/จูงมือร่างเล็ก
หลีหยางซิน/อายุ 10 ปี
อ้ะ! ท่านอย่าเดินเร็วนักสิขอรับ!/เดินตาม
สักพักเมื่อเด็กน้อยลับตาไป
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
เสินเสิน
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
ข้าคิดถึงเจ้ามากเลยนะเจ้ารู้ไหม/กอดป่ายเสิน+เอาหัววางบนไหล่
เฉิงป่ายเสิน/พ่อ พอ.
นี่! เจ้าออกไปเลยนะ นเข้า!!/พยายามดันจงฮาว
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
ฮึ! ไม่อาวววว/กอดป่ายเสินแน่น
เฉิงป่ายเสิน/พ่อ พอ.
เจ้า!! ปล่อยเดี่ย---อึก! อื้อ!!?😳/โดนจูบ
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
อืม~/สอดลิ้น
เฉิงป่ายเสิน/พ่อ พอ.
อะ..อือ~/สอดลิ้นกลับ+ขาอ่อน
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
อืม~/ถอนจูบ+กอดเอวอีกฝ่ายไว้
เฉิงป่ายเสิน/พ่อ พอ.
แฮ่ก..แฮ่ก../เช็ดปาก+มองอีกฝ่าย
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
ปากเจ้ายังหวานเหมือนเดิมเลยน้า~/เลียปาก
เฉิงป่ายเสิน/พ่อ พอ.
จ..เจ้า!!😳
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
หืม~?
เฉิงป่ายเสิน/พ่อ พอ.
ออกไปเลยนะ!!/ผลักอีกฝ่าย
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
หือ?
เฉิงป่ายเสิน/พ่อ พอ.
ฮึ้ย!!/วิ่งออกไป
หลีจงฮาว/พ่อนอ.+เทพแห่งการย้อนเวลา
(น่ารักเสียจริงเสินเสินของข้า)/ยืนยิ้ม
แอดเองงง
มาอัพแล้วนะคับบบบ
แอดเองงง
จุ๊บๆรักคนอ่านน้าาาา
Comments