ฆาตกรลึกลับกับชายแสนหน้ากลัว
ตอนที่1
ฆาตกร
ไม่นึกว่าจะตายง่ายขนาดนี้นะเนี้ย
ชายลึกลับ
ทําไงกับศพมันดีว่ะ
ชายลึกลับ
เห้ยรอกูด้วย(ตะโกน)
เพรียว(พ่อพระเอก)
เค็กกตื่นแล้วลูกไปอาบนํ้า(ตะโกน)
เพนเค็ก(พระเอก)
ือาา(พูดเสียงเบา)
เพนเค็ก(พระเอก)
ขี้เกียจไปโรงเรียนโว้ยยยย(คิดในใจ)
ระดา(แม่พระเอก)
กินเยอะเยอะนะลูกจะได้มีแรงสอบ
นักข่าว
ตอนนี้เราได้พบผู้หญิงที่หายไปแล้วครับ
นักข่าว
สถาพศพถูกใช้ของแข็งฟาดไปที่ศีรษะครับ
นักข่าว
ทีมงานข่าวได้พบว่ามีร่องรอยของการอําพรางศพด้วยครับ
นักข่าว
อายุ15ปี ชื่อชินะครับ
เพนเค็ก(พระเอก)
มีแต่ข่าวน่าเบื่อ(คิดในใจ)
เพนเค็ก(พระเอก)
พ่อแม่ ผมไปโรงเรียนก่อนนะครับ
ระดา(แม่พระเอก)
เดินทางปลอดภัยนะลูก
เพรียว(พ่อพระเอก)
ไปดีมาดี
คนไร้บ้าน
อยากได้สร้อยนําโชคลุงไหมจ็ะ
เพนเค็ก(พระเอก)
เชี้ยไรว่ะเนี่ย(คิดในใจ)
ชิ(เพื่อนพระเอก)
เห้ยไงว่ะ (ตะโกน)
ชิ(เพื่อนพระเอก)
ไปแดกข้าวกันป่ะ
เพนเค็ก(พระเอก)
เดียวกูไปเก็บกระเป๋าก่อน
ชิ(เพื่อนพระเอก)
อืมอืมเดียวกูรอ
ชายลึกลับ
ตามลุงมานี้หน่อย
เพนเค็ก(พระเอก)
เห้ยมึงนั้นใครว่ะ
ชิ(เพื่อนพระเอก)
กูก็ไม่รู้
เพนเค็ก(พระเอก)
ชั้งมันไปแดกข้าวเถอะ
เพนเค็ก(พระเอก)
มึงเอาไรดีว่ะ
ชิ(เพื่อนพระเอก)
งั้นกูเอาข้าวผัดแล้วกัน
เพนเค็ก(พระเอก)
ป้าครับเอาส้มตํา กับข้าวผัดครับ
เพนเค็ก(พระเอก)
เห้ยอร่อยว่ะ
ชิ(เพื่อนพระเอก)
จริงกูก็ว่าอย่างงั้น
ยุพิน
เห้ยหลบไปหน่อยดินี้โต้ะเรา
เพนเค็ก(พระเอก)
แต่เรามาก่อนนะ
ยุพิน
ก็พอดีพวกเราเป็นเจ้าถิ่นอ่ะ
เพนเค็ก(พระเอก)
โต้ะอื่นมีเยอะ
Comments