"บังเอิญ"

....... 

ฉันขอโทษจริงๆนะจ๊ะ ฉันไมาได้ตั้งใจจะเดินชนเลย 

วันหลังหันเดินดูตาม้าตะเรือบ้างนะ จะได้ไม่เดินชนคนอื่นเขา(องครักษที่มากับท่านมิเชลเอ่ย)

ได้จ่ะ ฉันจะเดินให้ระวังกว่านี้ 

เอ่อดีจะไปไหนก็ไปขวางหูขวางตา  ..จ่ะๆ     (เขาเป็นไงกันนะทำไมถึงมีองครักษ์คอยตามอยู่แบบนั้น) สงสัยแต่ใครจะไปกล้าถามกันล่ะ น่ากลัวขนาดนั้นนะ   .....หึ จะมองข้าอะไรขนาดนั้นกัน อยากรู้จักข้าหรอ  ... ป่าวจ่ะ... งั้นหรอถ้าไม่อยากรู้จักข้าแล้วจะมองข้าทำไมล่ะ .....ไม่มองแล้วจ่ะ ขอโทษจ่ะ 

ด้วยความกลัวของธารจึงพยายามจะเดินหนีออกไปเพราะกลัวว่าจะโดนทำร้าย  แต่ไม่ทันจะเดินหนี ก็ถูกกระชากจากด้านหลัง โอ๊ยยย...ท่านชายปล่อยฉันไปเถอะ ฉันไม่ได้คิดมิอาจจะรู้จักกับคนยศสูงอย่างท่านเลย ขอโทษจริงๆจ่ะ อย่าทำอะไรฉันเลย

ในหัวธารตอนนั้นมีแต่ความกลัว เพราะพึ่งโดนไล่มา ก็ไม่อยากจะมีปัญหากับใครอีกยิ่งท่านชายผู้นี้

ดูมียศ มีฐานะที่ร่ำรวยแถมยังมีอิทธิพลสูงอีกด้วย ธารจึงไม่อยากจะยุ่งเลยแม้แต่น้อย

จะรีบไปไหนล่ะไม่มาทำความรู้จักกันก่อนหรอ 

ไม่จ่ะ ฉันจะกลับแล้ว คนอย่างเองมีที่ให้ซุกหัวนอนด้วยหรอว่ะองครักษ์เอ่ย.. ก็นะคนอย่างเธอคงไม่มีที่จะไป มาทำงานให้คฤหาสน์ฉันมั้ยล่ะ           (เห็นว่าถูกชะตาดีเลยอยากได้นะสิ)

จะดีหรอจ๊ะ ด้วยร่างกายที่ผอมบางของธารจึงไม่ค่อยแน่ใจว่าจะทำไหวมั้ย แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีที่จะไปแล้ว  ถ้าเธอไม่ไปฉันก็ไม่ว่าอะไร ท่านชายที่กำลังจะเดินออกไป ก็ถูกมือเรียวเล็กยื้อไว้   ฉันทำจ่ะ ฉันจะทำงานในคฤหาสน์ท่านชาย นายท่าน แน่ใจหรอว่าจะรับมันเข้าทำงานน่ะ ดูสภาพสิน่าเอาเข้ามาที่ไหน

หึ...พวกเองไม่ต้องพูด นี้มันคือคำสั่งของฉันใครหน้าไหนจะจัดล่ะตาคมกริบมององครักษ์อย่างน่ากลัวทำให้องครักษ์ไม่กล้าที่จะขัด......ส่วนเธอน่ะขึ้นรถแล้วไปที่คฤหาสน์ฉัน เดี๋ยวฉันจะเอางานให้เธอทำเอง

ได้จ่ะ..... หลังจากที่ขึ้นรถกันหมดก็มาถึงที่คฤหาสน์หลังใหญ่ 

​​​​​​นิลกาล องครักษ์ประจำตัวของท่านชายมิเชล

นิ่ คุณนิล คุณช่วยไปเตรียมห้องให้เด็กใหม่หน่อยนะ ในใจของนิลก็แอบเอะใจ เพราะปกติท่านชายผู้นี้ไม่เคยรับคนที่ร่างกายผอมแห้งแรงน้อยแบบนี้เข้ามาทำงาน ส่วนใหญ่รับแต่คนที่แข็งแรงทนทาน

ถึงจะเอะใจแต่ก็ได้พูดแต่คำว่า'''''''ได้ครับ'''''''

เธอน่ะเดินตามคุณนิลไปนะ   .....ได้จ่ะ

พอมาถึงห้องของคนรับใช้ ธารก็รู้สึกดีใจที่ได้มีที่อยู่เป็นชิ้นเป็นอันสักที   ถึงจะทำงานหนักแค่ไหนก็ต้องยอม และขอบคุณท่านชายผู้นั้นที่เอาเขาเข้ามาทำงานโดยที่เขาไม่ต้องไปหาทำงานเร่ร่อนอีกแล้ว  แถมยังใจดีกับเขาอีกด้วย  นิลเดี๋ยวเธอก็อยู่ในห้องไปก่อนนะรอท่านชายเขาให้งานแล้วค่อยออกไปทำงาน 

ได้จ่ะ.......ธารได้แต่รอท่านชายให้คำสั่ง  

ก๊อกๆไปเสียงเคาะประตูดังขึ้น ธารจึงรีบออกไปเปิดประตูโดยเร็ว''' มีอะไรหรอจ๊ะ นายท่านบอกให้ไปพบน่ะ ...ได้จ่ะ.. เดินตามฉันมาสิ  ..จ่ะ.. ธารได้เดินตามนิลไปชั้นบนที่มีห้องท่านชายอยู่     เข้าไปสิ..... จ่ะ

ธารได้เดินเข้าไปก็เห็น ท่านชายนั่งอยู่

ท่านชายเรียกฉันมาหามีอะไรเหรอจ๊ะ 

หึ....ก็...เรื่องงานเธอไงหล่ะ สายตาเจ้าเล่ห์นัก

งานที่เธอต้องทำน่ะคือ เธอต้องปรนนิบัติกับฉัน      (ในความนี้ไรท์หมายถึงการมีเพศสัมพันธ์นะครับบ)

ธารได้แต่ยืนอึ้ง จะปฏิเสธก็ไม่กล้า จะตอบตกลงก็กลัว เพราะไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน แต่ถึงอย่างนั้นก็คงต้องตอบตกลง เพราะถ้าปฏิเสธอาจถูกฆ่าตายเลยก็ได้ 

.....ฉันยอมก็ได้จ่ะ...

แต่งอาจจะไม่ค่อยดีนะะะะะ สั้นไปหน่อยยยนะครับบบ

​​​

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***