ฉันเป็นผู้สร้างทุกอย่างจริงๆใช่มั้ยเนี่ย
การจองจำ
แต่แล้วพอฝุ่นผงหายไปไลที่ยืนอยู่ที่เดิมด้วยความโกรธและได้ตอบออนาจกลับไปว่า
ไล
แค่เพียงเพราะท่านเคยเจอเรื่องร้ายๆมา
ไล
ท่านเลยจะทำกับคนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องเพื่อให้ได้รับรู้ถึงความรู้สึกของนายอย่างนั้นน่ะหรอ~~~~~~
ออนาจ
พวกมนุษย์แบบพวกแกสมควรที่จะโดนแล้ว~~
ออนาจ
ถ้าข้าอ่อนแอพวกแกก็จะทำร้าย
ออนาจ
แต่พอข้าแข็งแกร่ง พวกเจ้าก็จะพูดว่าข้าทำไม่ถูก....
ออนาจ
แล้วที่พวกมันทำกับข้ามันถูกหรือไง~~~~~~~
ออนาจ
ทำไมพวกแกไม่มีคนสนใจเรื่องของข้าจนเมื่อข้านั้นมีพลังมากกว่าพวกแก
และแล้วด้วยความโกรธที่เสียแม่ไปไลจึงได้ปลดปล่อยพลังลีออสในของเขาจนไลนั้นได้กลับกลายไปเป็นลีออสที่ขนาดเท่าภูเขา
[เพราะพลังยังไม่เต็มและน้อยแบบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากของมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยทำให้ลีออสใช้พลังได้เท่านี้]
(จากนั้นลีออสก็ได้ลบมินอราจหายไปด้วยการแค่มองเพียงเท่านั้น)
ลีออส
แค่ท่านเคยเจอเรื่องร้ายๆ...ไม่ใช่ว่าท่าน จะสามารถทำร้ายคนอื่นได้
ออนาจ
แล้วจะทำไมละ.....มันก็สมควรแล้วไม่ใช่หรอ.....
จากนั้นลีออสก็ได้สร้างหลุมมิติขึ้นมาและดูดออนาจเข้าไปก่อนที่หลุมนั้นจะหายไป
จากนั้นออนาจได้ไปโผล่ที่โลกที่มีแต่พื้นเรียบๆและว่างเปล่า
ในโลกแห่งนี้จะมีภาพตอนที่ครอบครัวของออนาจ ตายซ้ำๆอยู่ในหัวของออนาจ
และจะมีหนามพุ่งขึ้นจากพื้นเพื่อทิ่มแทงไปทั่วร่างกายของออนาจก่อนที่หนามนั้นจะหุบกลับไปในพื้นและกลับขึ้นทิ่มแทงมาใหม่
[ในโลกแห่งนี้ร่างกายจะรักษาตัวเองทันทีหลังจากที่หนามหุบกลับไปแล้ว]
และในนี้จะเป็นอมตะ
มีเพียงแต่ความเจ็บปวด
และแล้วลีออสก็ได้พูดขึ้นมาในโลกแห่งนี้ว่า
ลีออส
ในโลกปกติเมื่อโดนอะไรซ้ำๆเราจะรู้สึกเจ็บน้อยลงหรือเรียกง่ายๆว่าเริ่มชิน
ลีออส
ทั้งทีว่ามันเจ็บเท่าเดิม แค่รู้สึกเริ่มชินเลยทำให้คิดไปเองว่ามันเบาลง
ลีออส
แต่ทว่าโลกใบนี้ความเจ็บปวดจะไม่มีทางชินได้เลย~~~
หลังจากนั้นลีออสก็ได้สร้างชีวิตขึ้นมา
Comments