คนนี้ของกู! 2

ติณห์ (นายเอก)

ทำไมล่ะครับ

เหนือ(พระเอก)

ก็มึงมันน่าเบื่อไง

ติณห์ (นายเอก)

....

ติณห์ (นายเอก)

น่าเบื่อตรงไหน

เหนือ(พระเอก)

น่าเบื่อตั้งแต่เป็นมึงแล้ว

ติณห์ (นายเอก)

...

เหนือ(พระเอก)

ไปกันเถอะ

นุ่น

ค่ะ

ทั้งสองเดินออกไป

ติณห์ (นายเอก)

//ทรุดลง

ติณห์ (นายเอก)

ทำไมล่ะ

ติณห์ (นายเอก)

ความรักถึงไม่ใจดีต่อฉันล่ะ

ติณห์ (นายเอก)

ทำไมฉันถึงไม่ถูกรักมั้ง

ติณห์ (นายเอก)

//นั่งร้องไห้

พิณ(พี่สาวนอ.)

ติณห์ต้องชอบขนมนี่แน่เลย

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

ผมก็คิดว่างั้นครับ

พิณ(พี่สาวนอ.)

....

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

ติณห์!! ทั้งสองพูดพร้อมกัน

พิณ(พี่สาวนอ.)

//วิ่งไปหาน้องชายตัวเอง

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

//วิ่งไป

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

เป็นอะไรใครมันทำอะไร

พิณ(พี่สาวนอ.)

ไอ้เหี้ยนั้นใช่มั้ย!

ติณห์ (นายเอก)

พี่ครับ//กอด

พิณ(พี่สาวนอ.)

//ลูบหัว

พิณ(พี่สาวนอ.)

ไม่เป็นไรนะ พี่อยู่ตรงนี้แล้ว

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

ไม่เป็นไรนะมึง

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

ไม่มีมันมึงก็ไม่ตาย

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

มันไม่ใช่ออกซิเจนมันคือคาร์บอนไดออกไซด์

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

ไม่มีมันอะชีวิตมึงดีและ

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

//ปลอบ

ติณห์ (นายเอก)

ฮือออ

ติณห์ (นายเอก)

ทำไมล่ะครับ

ติณห์ (นายเอก)

ทำไมผมไม่เหมาะกับความรักล่ะครับ

พิณ(พี่สาวนอ.)

มันแค่ยังไม่ถึงเวลา

พิณ(พี่สาวนอ.)

โอ๋ๆ//ปลอบ

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

//ปลอบ

2ปีต่อมา

พิณ(พี่สาวนอ.)

คิดดีแล้วนะ

ติณห์ (นายเอก)

ครับ

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

ไปกันเถอะเครื่องจะออกแล้ว

ติณห์ (นายเอก)

ป่ะๆ

พิณ(พี่สาวนอ.)

บายๆ

ติณห์ (นายเอก)

บายครับ

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

บายครับ

ติณห์ (นายเอก)

//ขึ้นเครื่อง

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

//+

พิณ(พี่สาวนอ.)

มาเยี่ยมบ่อยๆนะ

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

ที่นั่นต้องอยู่หอสินะ

ติณห์ (นายเอก)

ใช่

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

โห้ เขาจะแยกคณะมั้ยนะ

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

ไม่อยากแยกจากนายเลย

ติณห์ (นายเอก)

ไม่เป็นไรหรอก เรายังอยู่ใกล้กันอยู่

เขต(เพื่อนสนิทนอ.)

อืม

ทั้งสองคนบินไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่ประเทศเดนมาร์ก

(หลังจากที่เลิกกับเหนือไป ก็ไม่มีข่าวคราวของเขาเลยล่ะก็ไม่เห็นเขาอีกเลย เห็นแต่นุ่น เห้อ เขาคงจะไปหาผู้หญิงอื่นเหมือนเดิมนั้นล่ะ เรามาเรียนต่างประเทศแล้ว เราคงตัดขาดจากเขาได้สักที)



