นี่ตรู...หลุดเข้ามาในนิยายเกมสงครามงั้นหรอ?!
#1
// คือการกระทำ ' ' คิดในใจ
ผมเคยอ่านนิยายมาก็ตั้งเยอะ
และหนึ่งในนั้นก็คือนิยายแนวหลุดเข้าไปในนิยาย
หลุดเข้าไปเป็นตัวประกอบบ้างล่ะ เป็นตัวร้ายบ้างล่ะ เพื่อนพระเอกบ้างล่ะ
ฟังดูแล้วมันดูน่าตื่นเต้นไม่ใช่น้อยเลยใช่ไหมล่ะ ตอนแรกผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกันจนกระทั้ง...
สคริป
ตรูหลุดเข้ามาในนิยายหรอฟระเนี้ย?!
สคริป
นิยายที่เคยอ่านแม่มมีเป็นร้อยเรื่องไม่หลุดเข้าไป แต่ดันหลุดเข้ามาในนิยายเรื่องผู้รุกรานเนี้ยอ่ะนะ! เฮ้อ~ //กุมขมับพร้อมถอนหายใจ
สคริป
ถ้าอยู่ในนิยายเรื่องนี้ชีวิตตรูก็ไม่ต่างจากถูกแขวนอยู่บนเส้นด้าย
ผมใช่เวลาในการทำใจอยู่ทั้งวัน โดยหวังว่ามันจะเป็นแค่ความฝัน
ส่วนคำถามที่ว่า รู้ได้ไงว่าอยู่ในนิยายเรื่องนี้?
บอกตามตรงตอนตื่นขึ้นมาในห้องนอนก็แค่แปลกใจเฉยๆ แต่พอเปิดหน้าต่างเท่านั้นแหละถึงได้รู้ว่าอยู่ในนิยายเรื่องอ่ะไร
สคริป
อืม...หน้าตาเราในนิยายเป็นแบบนี้เองสินะ
อ๊ะ! ผมยังไม่ได้อธิบายเกี่ยวกับโลกนิยายที่ผมอยู่เลยสินะ
งั้นแนะนำใหม่ละกัน นิยายเรื่องนี้มีชื่อว่า ผู้รุกราน
เป็นนิยายที่ผู้คนกว่าห้าแสนคน...ขอย้ำนะว่าห้าแสน! ต้องติดอยู่อยู่ภายในเกมเสมือนจริงคล้ายๆ กับอนิเมะเรื่อง ศิลปะดาบออนไลน์นั้นแหละนะ
แน่นอนว่าความตายภายในเกมคือความตายในชีวิตจริงเช่นเดียวกัน ผู้คนในเกมจึงจะต้องหาทางเอาชีวิตรอดออกจากเกมมรณะนี้ให้ได้
ในเนื้อเรื่องเกมนี้คือ มนุษย์ได้ทำสงครามระหว่างเผ่าพันธ์กับเอเลี่ยนที่มีชื่อว่า เฮอร์ริเคี้ยน สงครามส่งผลให้ทั้งมนุษย์และเอเลี่ยนเกือบจะล่มสลายไปพร้อมๆ
นั้นจึงเป็นหน้าที่ของผู้เล่นที่จะต้องเคลียร์เกมนี้ให้จบโดยการหยุดสงครามระหว่างเผ่าพันธ์
สคริป
ในนิยายการเคลียร์เกมนี้ให้จบ จำเป็นจะต้องกำจัดราชินีเอเลี่ยน
สคริป
ปัญหาก็คือนิยายเรื่องนี้ไม่มีตัวพระเอกหรือนางเอกตลอดทั้งเรื่อง
สคริป
ตัวละครทุกคนในเรื่องล้วนมีส่วนสำคัญในการเคลียร์เกมแทบทั้งสิ้น
สคริป
นิยายเรื่องนี้แทบจะไม่ปราณีตัวละครหลักเลยแม้แต่น้อย
สคริป
ในทุกๆซี่ซั่นที่อ่านมักจะมีตัวละครหลักตายอย่างน้อย 2 ตัวขึ้นไป
สคริป
เรื่องนี้ขนาดตัวละครหลักยังตายเป็นว่าเล่น แล้วตรูที่เป็นตัวประกอบสักตัวในนิยายจะไปรอดหรอวะเนี้ย! เฮ้อ~ // ถอนหายใจและกุมขมับอีกรอบ
สคริป
ช่างเถอะ! // ลุกขึ้นจากเตียง
สคริป
ออกไปเดินเล่นในเมืองแล้วค่อยๆ คิดไปก็แล้วกัน // เดินออกจากห้องไป
ตอนนี้ผมออกมาเดินข้างนอกที่พัก
พื้นที่โดยรอบตัวผมรายล้อมไปด้วยตึกสูง มีถนนตัดผ่านทั่วทั้งเมือง แต่กลับไม่มีรถของประชาชนเลยแม้แต่คันเดียว
ส่วนใหญ่ผู้คนนั้นก็จะเดินไปมาอยู่บนทางเท้า
ด้วยผลจากสงครามระหว่างเผาพันธ์นี่แหละที่ทำให้ทรัพยากรธรรมชาติที่หามาได้นั้นล้วนมีค่า ทรัพยากรแทบจะทุกอย่างนั้นถูกนำไปลงที่การทหารจนหมด
ผู้คนจึงมีเพียงทางเลือกเดียวคือการเข้าร่วมกับกองทัพ นั้นจึงเป็นผลทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างภายในเมืองนี้ถูกกองทัพควบคุมจนหมด ไม่มีแม้แต่ธุรกิจเอกชนเลยแม้แต่เจ้าเดียว
ส่วนเมืองที่ผมอยู่ในตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นเมืองที่มีชื่อว่า มิราจซิตี้ เป็นเมืองที่เนื้อเรื่องหลักของนิยายเริ่มต้นขึ้น
สคริป
ไหนๆก็ออกมาแล้วลองแวะไปดูที่ศูนย์ภารกิจผู้เล่นดีกว่า
สคริป
คนน้อยกว่าที่คิดเอาไว้มากเลยแหะ... // หันไปมองรอบๆ
ภายในศูนย์ภารกิจผู้เล่นแห่งนี้เรียกได้ว่าแทบจะไม่มีไครเลย ผมเห็นเพียงคนที่กำลังนังอยู่บนโซฟาเพียงไม่กี่คนเท่านั้น แล้วผมก็ไม่มั่นใจด้วยว่าเป็นผู้เล่นหรือ NPC
บุคคลที่ยังไม่รู้ชื่อ
เฮ้! นายน่ะ!
ผมหันไปตามเสียงก็พบเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง
สคริป
'เชี้ย! นี่มันอาเจ๊เยเกอร์หนึ่งในตัวละครหลักนี่หว่า!!!' // กระวนกระวาย
สคริป
อะ...เอ่อ...มีอะไรงั้นหรอครับ?
อาเจ๊เยเกอร์
ปล่าวหรอก ฉันแค่รู้สึกสนใจเฉยๆ
อาเจ๊เยเกอร์
ไม่คิดเลยว่าจะมีคนมาหาภารกิจทำทั้งๆที่เพิ่งรู้ว่าเกมมรณะเพิ่งเริ่มขึ้นแท้ๆ
อาเจ๊เยเกอร์
ฉันเห็นผู้เล่นคนอื่นกลัวตายซะจนไม่กล้ามาทำภารกิจเลย นอกจากเพื่อนฉันแล้วก็พึ่งเห็นนายคนแรกนี่แหละ
สคริป
งั้นหรอครับ...ในความคิดผมแล้วการที่พวกเขาจะกลัวตายมันก็ไม่ผิดนะครับ
อาเจ๊เยเกอร์
ถูกของนายมันก็ไม่ผิดหรอกที่จะกลัวตาย ถ้าฉันไม่ใช่ทหารแล้วล่ะก็คงจะนั่งกอดเข่าร้องให้อยู่มุมห้องแน่ๆ
ผมทำเนียนไม่รู้จักชื่อและถามอาเจ๊ไปเพราะถ้าเรียกไปเลยเธอจะสงสัยเอา
อาเจ๊เยเกอร์
อ้อ! โทษที...ชื่อฉันคือ เยเกอร์ยินดีที่ได้รู้จัก แล้วนายล่ะ?
สคริป
'อ่าวเวร! ตรูยังไม่รู้เลยนี่หว่าว่าตัวเองชื่ออะไรในเกม...เอาวะ! มั่วบ้านงาน!'
สคริป
สคริป...ผมชื่อสคริปครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณเยเกอร์
อาเจ๊เยเกอร์
อืม...ไม่ค่อยชินหูแหะ ต่อจากนี้เรียกฉันอาเจ๊นะ เพื่อนฉันเรียกกันแบบนั้น
อาเจ๊เยเกอร์
ว่าแต่นายมาจากประเทศไหนงั้นหรอ...หน้าตาแบบคนเอเชียมากเลยนะ
สคริป
'เดี๋ยวนะพึ่งรู้ตัว นี่ตรูพูดภาษาอังกฤษอยู่หรอวะเนี้ย?! ไม่เห็นจะรู้ตัวเลยสักนิด นึกว่าพูดภาษาไทยอยู่นะตอนแรก'
สคริป
ผมเป็นคนไทยครับ ประเทศไทยน่ะ
อาเจ๊เยเกอร์
โอ้ว! ประเทศไทยสินะ!...ฉันมักจะไปเที่ยวอยู่บ่อยๆเลยละ // กอดอกพร้อมกับพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
สคริป
ฮ่าๆ ครับ...งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
อาเจ๊เยเกอร์
ว่าแต่จะไปไหนงั้นหรอ?
สคริป
สนามซ้อมยิงปืนน่ะครับ ติดอยู่ในเกมนี้ทั้งทีคิดว่าควรจะต้องปรับตัวให้ชินสักหน่อยก่อนออกไปทำภารกิจน่ะครับ
อาเจ๊เยเกอร์
ที่นี่มีสนามซ้อมด้วยงั้นหรอ...นี่! นายช่วยพวกฉันไปหน่อยสิ พวกฉันกำลังหาสนามซ้อมอยู่พอดีเลย
สคริป
เอาตามจริงผมก็ไม่รู้หรอกครับว่ามันอยู่ไหน รู้แค่ว่ามันมีก็เลยจะลองเดินหาดูน่ะครับ
อาเจ๊เยเกอร์
ไม่เป็นไรๆ จะว่าอะไรไหมถ้าพวกฉันจะช่วยหาด้วย ฉันรู้สึกถูกชะตากับนายไม่น้อย ไหนๆก็จะไปที่เดียวกันแล้่วพวกเราไปซ้อมยิงด้วยกันเถอะ
อาเจ๊เยเกอร์
โอ้ว! ดีเลยๆ งั้นเราไปหาสนามซ้อมยิงปืนด้วยกันเถอะ!
อาเจ๊เยเกอร์
เฮ้ย! เรด...บาค๊อป มานี่ดิ๊!
สคริป
'อึก! สมกับเป็นอาเจ๊...เวลาคุยกับคนที่สนิทด้วยนี่เสียงอย่างดุ'
บาค็อป
นั่งอยู่ไม่ถึง 10 เมตรจะตะโกนทำหอกอะไรล่ะเนี้ยเจ๊!
อาเจ๊เยเกอร์
ขอแนะนำให้รู้จักคนนี้มีชื่อว่า เรด เป็นคนสัญชาติอเมริกัน
อาเจ๊เยเกอร์
ส่วนอีกคนมีชื่อว่า บาค๊อป เป็นคนสัญชาติรัสเซีย
สคริป
'มากันทั้งแก๊งค์เลยแหะ เจอตัวละครหลักแบบนี้ประหม่าชิบ!'
สคริป
ผะ...ผมชื่อสคริป เป็นคนสัญชาติไทย ยินดีที่ได้รู้จักครับ!
อาเจ๊เยเกอร์
เอาล่ะที่นี่ก็ได้รู้จักกันแล้ว เราไปหาสนามซ้อมยิงปืนกันดีกว่า
อาเจ๊เยเกอร์
ว่าแต่...เราจะรู้ได้ยังล่ะเนี้ย?
เรด
เฮ้! ฉันมีวิธีมานำเสนอ
บาค็อป
ฉันขอโหวตไม่ให้ผ่านเพราะวิธีของแกมันปัญญาอ่อนเกินไป...
เรด
แล้วเอ็งได้ฟังแล้วหรอฟระ ถึงได้พูดออกมาแบบนั้น!
บาค็อป
ไม่ต้องฟังก็รู้ว่าเป็นวิธีปัญญาอ่อนแน่นอน แค่เอ็งอ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้วเรดเอ๋ย
เรด
อาเจ๊! ดูมันดิ มันว่าผมปัญญาอ่อนอ่ะเจ๊! //ชี้นิ้วไปยังบาค๊อป
อาเจ๊เยเกอร์
แต่ที่นายทำอยู่ก็ปัญญาอ่อนใช่ได้นะ...
สคริป
เออ...เรื่องนั้นผมว่าช่างมันเถอะครับ
สคริป
แค่จะไปสนามยิงปืนผมคิดว่าแค่ถามพนักงาน NPC ก็น่าจะได้คำตอบแล้วล่ะครับ
บาค็อป
เชรด! เรดมึงดูไว้เป็นตัวอย่างนะ!
เรด
เชี้ยนี่แม่งกวดตีนไม่เลิกจริงๆ
Comments