What Do You Want : 3

🏡

: ไพลิน

เรื่องก็เป็นอย่างงี้

: วิคตอเรีย

เอ้า! ไหนบอกไม่บังคับ

: โอลิเวีย

เดี๋ยวๆ มีสักประโยคไหนยังที่บังคับอ่ะ

: โอลิเวีย

เขาให้เวลาตั้ง 3 เดือน

: โอลิเวีย

ถ้ามึงไม่ชอบก็เเค่บอก

: โอลิเวีย

จบค่ะ ตีโจทย์ไม่เเตก

: ไพลิน

ก็ใช่เเต่ถ้า 3 เดือนนี้เขามาวนเวียนอยู่บ้านกูทำไงเนี่ย!

: ไพลิน

โอ๊ยย! สมองก็เลยจะเเตก

: วิคตอเรีย

มันก็ต้องมีขอบเขตไหม

: โอลิเวีย

ห้องมึงมีตั้งหลายห้องไอ้บ้า ไม่ได้มีห้องเดียว

: ไพลิน

เข้าใจ

: โอลิเวีย

ก็นั่นเเหละ ปากไม่ตรงกับใจเถอะมึงอ่ะ

: วิคตอเรีย

เพื่อนกูเป็นเเบบนี้มาเเต่ไหนเเต่ไร

: ไพลิน

นี่มึงว่ากูไง?

: โอลิเวีย

หรือไม่จริง!

: ไพลิน

เออ! จริงยอมรับ

: วิคตอเรีย

ก็เเค่เนี้ยอ่ะเจ๊!

: ไพลิน

หิวข้าวอ่ะ กินด้วยไหมจะทำให้

: โอลิเวีย

โหยย! ของเเบบนี้ไม่เคยพลาด

: วิคตอเรีย

รอกินนะไม่ช่วย

: ไพลิน

เอาที่สบายใจ เเต่ได้กิน 6 ทุ่มก็อย่าว่านะ//เดินออกไป

: วิคตอเรีย

โอเคๆ ช่วยก็ได้

: โอลิเวีย

ช่วยป่วนว่างั้น

: วิคตอเรีย

เฮ้ย! พูดมั่ว ทำอาหารเป็นอยู่เเค่ไหม้เเค่นั้นเอง//เดินไป

: โอลิเวีย

กูจะได้กินข้าวที่สุกใช่ไหม;-;

บ้านเจ้าสมุทร🏡

: โนอาร์

มันจะสร้างอะไรใหญ่ขนาดนี้

: โนอาร์

กูก็ไม่อยากเดินเยอะนะ

: ลูคัส

โธ่!ไอ้เเก่//เดินลงจากรถ

: โนอาร์

มึงเด็กมากมั้งนะ

: เจ้าสมุทร

//ยืนกอดอก

: ลูคัส

อะไรมาเก๊กอะไรตรงนี้

: โนอาร์

ไม่เข้าบ้านอ่ะ?

: เจ้าสมุทร

ก็รอพวกมึงเนี่ย//เดินเข้าบ้าน

: ลูคัส

พูดมาสิ เกิดอะไรขึ้นทำไมพวกกูต้องมา

: เจ้าสมุทร

คือว่า ฝ่ายนั้นอ่ะเขามีสัญญาก่อนคุณย่าเสีย เเล้วลินเขาก็รับปากว่าอายุ 25 เขาต้องหมั้นเพื่อสืบทอดตระกูล

: โนอาร์

แล้วยังไงต่อ

: เจ้าสมุทร

ก็เเค่นี้

: ลูคัส

โธ่เอ๊ย! นึกว่าเรื่องอะไรใหญ่โต

: ลูคัส

ถ้าจะมาเเค่นี้ไลน์มานะ

: ลูคัส

//ยืนขึ้น

: โนอาร์

มึงจะไปไหน! นั่งลง

: ลูคัส

จะไปไหนล่ะพี่ชาย

: เจ้าสมุทร

เเล้วกูควรเอาไงต่อ?

: โนอาร์

ยังจะถามอีกยังไงต่อ!

: ลูคัส

ทำตามนี่//ชี้ไปที่หน้าอกข้างซ้าย

: เจ้าสมุทร

เเต่มันยากมากเลยนะ ลินเขาเปลี่ยนไปเยอะมากเลย

: โนอาร์

เอ้า! ไอ้นี่มึงก็ทำให้เขาเปลี่ยนใจสิ

: ลูคัส

ถามอะไรเเปลกๆ

: ลูคัส

เจ่เจ๊กูปากไม่ตรงกับใจ

: ลูคัส

ถ้ามึงจะทำอะไร ก็พิสูจน์ให้เขาเห็น

: โนอาร์

เพราะกูรู้ว่า มึงทำให้เขาเปลี่ยนได้ งั้นมึงก็ต้องทำให้ใจเขาเปลี่ยนได้

: โนอาร์

เก็ทนะ เข้าใจ?

: ลูคัส

กูเป็นกำลังใจให้

: ลูคัส

หวังว่าจะไม่เกิดเรื่องเหี้ยๆเเบบนั้นขึ้นอีกนะ

: เจ้าสมุทร

กูหวังว่าจะไม่เกิดขึ้น

: ลูคัส

มีเเค่นี้ใช่ไหม?

: เจ้าสมุทร

ใช่ กลับเถอะมึงอ่ะ

: โนอาร์

โอ้โห! กูขับรถมาตั้งเกือบ 20 นาทีคุยเเค่ 5 นาทีเปลืองน้ำมันรถกูชิบหาย!

: ลูคัส

คราวหน้าไปรับกูนะถ้ามึงจะพูดเเค่นี้อ่ะ//มองบน

: เจ้าสมุทร

หยอกเล่นครับพี่ เเล้วนี่กินข้าวมากันยัง

: โนอาร์

Nothing

: ลูคัส

ก็กูพึ่งมาจากงานเนี่ย! จะเอาเวลาไหนกินอ่ะ

: เจ้าสมุทร

ไปเดี๋ยวเลี้ยงข้าว

: โนอาร์

กูรอคำนี้มานาน

: โนอาร์

ป่ะเพื่อน! เรามีเสี่ยเลี้ยงเเล้ว

: ลูคัส

ไปก่อนนะจ๊ะ//เดินออกไป

: เจ้าสมุทร

จริงๆเลย//ส่ายหัวเบาๆ

: ไพลิน

ตักข้าวเสร็จเเล้วค่า

: วิคตอเรีย

ได้เลยค่าเเม๊!

: โอลิเวีย

ไวก็เเต่เรื่องนี้อ่ะมึง

: วิคตอเรีย

ก็กูไม่รู้จะช่วยอะไรนี่

: โอลิเวีย

ตักมาให้หมดนะ 3 คน

: วิคตอเรีย

ค่ะเเม่!//มองบน

: ไพลิน

//ยกอาหารมาวางบนโต๊ะ

: วิคตอเรีย

ถามจริง! มึงกินกันกี่คน//วางจานข้าว

: ไพลิน

3 คนไง

: โอลิเวีย

กินไม่หมดทำไงเนี่ย?

: ไพลิน

ก็กินให้หมด นี่ไงตัวกิน//ชี้ไปที่วิคตอเรีย

: วิคตอเรีย

ขอขยะหน่อยครับ//ดัดเสียง

: วิคตอเรีย

เฮ้ย! ไม่ใช่

: โอลิเวีย

ก็เล่นเอาส่ะเหมือนเชียว

: ไพลิน

กินเถอะเย็นเเล้วเดี๋ยวไม่อร่อย

: วิคตอเรีย

//ตักข้าวใส่ปาก

: วิคตอเรีย

เออ ถ้าเขาทำให้มึงเปลี่ยนใจได้มึงจะทำยังไง

: ไพลิน

เป็นตัวกูหรอ?

: วิคตอเรีย

ก็ถามเฉยๆไหม

: ไพลิน

รอให้วันนั้นมาถึงก่อน

: โอลิเวีย

โอ้โห! มงลงเเล้วค่ะ

: ไพลิน

เว่อร์!

: ไพลิน

กินข้าวไปเล๊ย!

: โอลิเวีย

ก็กินอยู่นี่ไงง

- ทั้งสามกินไปคุยกันไปตามภาษาวัยรุ่น อาจจะไม่มีสาระ เเต่ว่าเป็นการผ่อนคลายที่ดีมากๆ เลยล่ะ ทำให้เราไม่เครียดจนเกินไป ถ้าฉันไม่มีพวกเขาสองคนป่านนี้ สมองฉันคงเเตกไปเเล้วค่ะ -

- ร้านอาหารริมทาง🍽️ -

: โนอาร์

มึงพากูมากินอะไร?

: ลูคัส

ข้าวต้มม

: เจ้าสมุทร

กูต้มกินที่บ้านก็ได้เถอะ

: ลูคัส

อย่านะ เจ้านี้อ่ะอร่อยมาก! กูมากินบ่อย

: โนอาร์

พาใครมารึปล่าวนะ

: ลูคัส

ก็รอคนมากินด้วยอยู่ พวกมึงสองตัวจะได้ออกจากชีวิตกูไป

: เจ้าสมุทร

เจริญ

: โนอาร์

โธโธ่! ก่อนที่มึงจะมีอ่ะ เลิกขอตังค์พ่อกับเเม่ก่อน

: ลูคัส

เห้ยย! พูดมาก

: โนอาร์

ได้ข่าวว่าไม่นานนี้ โดนตัดบัตรมาไม่ใช่ไง

: ลูคัส

นี่หยุดเลยมึง! ก็เเค่เติมเกมไปนิดเดียวเอง

: เจ้าสมุทร

นิดเดียวคือ?

: ลูคัส

หลักเเสน

: โนอาร์

อื้มสมควร!

: ลูคัส

เเต่มันสนุกจริงๆนะมึง

: โนอาร์

สนุกก็จริง เเต่เลิกเล่นเเล้วไปทำงานส่ะ!

อาหารมาเเล้วค่ะ//ยกมาเสิร์ฟ

: เจ้าสมุทร

น่ากินจัง

: ลูคัส

เห็นม่ะ! ข้าวต้มเจ้านี้อ่ะ อร่อยเเบบออกข่าวมาหลายช่องเเล้วนะ

: โนอาร์

จริงจัง!

: ลูคัส

เออ ก็มึงไม่หัดดูข่าวบ้าง

: เจ้าสมุทร

อร่อยอ่ะ!//ตักเข้าปาก

: เจ้าสมุทร

พูดก่อนเลยนะ กูกินก่อนล่ะ

: โนอาร์

ไม่รอเลย

: ลูคัส

มีเเต่มึงอ่ะ พูดมาก

: เจ้าสมุทร

อิ่ม!

: โนอาร์

มากๆ พร้อมนอนเเล้วนะ

: ลูคัส

เดี๋ยวๆขับรถกลับบ้านด้วย

: โนอาร์

พากูกลับบ้านที ไม่อยากขับรถแล้ว

: ลูคัส

มีเเต่เขาจะทิ้งไว้ข้างถนน

: โนอาร์

เกินไปอ่ะพี่ชาย

: เจ้าสมุทร

ทั้งหมดเท่าไหร่ครับ//เดินไปคิดเงิน

200 ฿ ค่ะ

: เจ้าสมุทร

นี่ครับ ไม่ต้องทอนนะครับ//ยื่นเงินให้

ขอบคุณค่ะ//รับเงิน

: เจ้าสมุทร

เเยกย้ายกลับเถอะ ดึกแล้ว

: โนอาร์

โอเค ไว้เจอกัน

: ลูคัส

อย่าเจอเลย

: โนอาร์

//มองลูคัส

: ลูคัส

เค้าหยอกเล่นตะเอง!

: โนอาร์

หยี้! อย่ามายุ่งกับกู ไปไป๊!

: เจ้าสมุทร

กูคบเพื่อนสติดีใช่ไหม//มอง

🏡

: ไพลิน

ขับรถกลับดีๆล่ะ

: ไพลิน

ถึงเเล้วทักมาด้วยนะ

: วิคตอเรีย

ได้เลยย

: โอลิเวีย

ไว้เจอกันใหม่

: ไพลิน

//โบกมือลา👋🏻

- ทั้งสองขับรถออกไป -

: ไพลิน

//ปิดประตูบ้าน

: ไพลิน

ได้เวลาพักผ่อน//เดินไปปิดไฟ

: ไพลิน

ที่นอนจ๋า พี่มาเเล้ว//รีบวิ่งขึ้นห้อง

✂️✂️✂️

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ