ตอนที่ ๓ สำรวจโลก

เมื่อครั้งอดีตเนิ่นนานมาแล้วเผ่าพันธุ์โบราณอย่าง อาคาเทลได้บันทึกตำราองค์ความรู้มากมายของพวกเขาลงในเสาศิลาแห่งเดมอนเคียร์สิ่งที่พวกเขารู้ถูกจารึกลงบนเสาแห่งนั้นรวมทั้งการก่อกำเนิดของสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายอย่าง นิเกียร์.

เมื่อสอง ปีก่อนทุกเผ่าพันธ์ุต่างได้ประจักษ์ถึงคววามน่ากลัวของพวกมัน เมืองท่าที่ยิ่งใหญ่ถูกทำลายลงเพียงแค่สองวัน

ข่าวการล่มสลายถูกแพร่สะพัดไปอย่างรวดเร็วจากปากของกลุ่มพ่อค้านักเดินเรือที่หนีรอดจากการโจมตีในครั้งนั้น

หลายอาณาจักรไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่พวกเขาพูดมีเพียงความขบขันเท่านั้นที่ถูกตอบกลับมา

หลายคนเกิดความสงสัยเมื่อไม่มีสิ่งค้าใดๆถูกส่งมาอาณาจักรคู่ค้าอาณาจักรที่ร่ำรวยขนาดนั้นมีทั้งกองเรือรบที่ยิ่งใหญ่เหล่าอัศวินเก่งกาจมากด้วยความสามารถรวมทั้งเหล่าจอมเวทย์ที่มากด้วยศาสตร์ลึกลับของมานามันแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะถูกตีแตกภายในสองวัน

เมื่อหลายคนเกิดความเคลือบแคลงใจพวกเขาได้ว่าจ้างกลุ่มนักสำรวจดำเนินการตรวจสอบเพืี่อให้แน่ใจ แต่พวกเขาก็ไม่เคยกลับมาให้เห็นอีกเลย .

" ค่ำคืนอันเต็มไปด้วยหมู่ดาวคอยชี้นำทางแก่นักเดินเรือ กองเรือสำเภาหกลำใหญ่กำลังล่องเรือฝ่าความมืดในมหาสมุทรมีเพียงความมืดมิดที่อยู่บนเรือทั้งหกนั้น พวกเขากำลังหนีจากศัตรูที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันแน่กำลังไล่ตามพวกเขามา.

บุคคลในอดีตที่เคยยิ่งใหญ่ปกครองคาบสมุทรแถบนี้บัดนี้กำลังนอนจมกองเลือดอยู่ในห้องโถงของเรือโดยมีเพียงบุคคลสำคัญอย่างแม่ทัพและเหล่าอัศวินยืนล้อมรอบอยู่ไม่ห่างจากตัวเขา

มีเพียงบุตรสาวของเขาเจ้าหญิงเอทิเชียร์ที่ยังร้องไห้ฟูมฟายอยู่ไม่ห่างจากเตียง ชายผู้นี้คือบิดาของนางที่เหลืออยู่เพียงคนเดียว

อาณาจักรฟาทาเชียร์เมืองท่าที่เคยยิ่งใหญ่เต็มไปด้วยผู้คนที่ทะเยอทะยาน บัดนี้เหลือเพียงเถ้าถ่านและเศษซากจากผู้ทำลายสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถต่อต้านได้ด้วยเวทมนตร์และดาบมันข้ามเขามาจากป่าทางเขาทิศเหนือของอาณาจักร

หลังจากนั้นมันได้เริ่มโจมตีทำลายหมู่บ้านอย่างรวดเร็วไม่มีใครสามารถต่อต้านพวกมันได้รูปร่างที่ไม่แน่นอนไม่สามารถบอกได้แน่ชัด ว่าตัวมันคืออะไรกันแน่มันกลืนกินทุกสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่ขวางหน้า

มีเพียงร่างที่แข็งแกร่งที่มันเลือกและยึดครองเป็นภาชนะไว้ใช้งานไม่มีใครรู้ว่ามันก่อเกิดขึ้นจากที่ไหนไม่นานมันก็เคลื่อนเข้าสู่ตัวเมืองอย่างรวดเร็วทุกเส้นทางที่พวกมันเคลื่อนผ่านมีเพียงเศษซากของกระดูกและเนื้อหนังของมนุษย์เต็มเกลื่อนกลาด

เพียงแค่ค่ำคืนเดียวเมืองทั้งเมืองถูกทำลายไปเกินกว่าครึ่ง เหล่าอัศวินพร้อมกับเหล่าจอมเวทย์ที่มากด้วยความสามารถเข้าต่อสู่กับร่างเนื้อที่พวกมันยึดครองอย่างเอาเป็นเอาตายจนพวกเขาหมดแรงแล้วค่อยๆต่ายไปทีละคนอย่างทรมาน.

ไม่มีใครรู้ได้เลยว่ามีใครหนีรอดได้บ้างนอกจากกลุ่มขององค์ราชาที่มากด้วยผู้มีความสามารถและแข็งแกร่งในระดับอดามันไทร์แต่ถึงอย่างนั้นก็เกือบเอาตัวไม่รอด

ถึงแม้จะออกเรือหนีออกมาได้ แต่ก็ยังมีเรือสำเภาผีอีกสี่ลำยังคงไล่ตามพวกเขามา เจตตนามุ่งร้ายบางอย่างส่อแววคิดว่าเหตุที่เกิดขึ้นนั้นไม่ใช้เรื่องบังเอิน

ภายในเรือของพวกมันเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตที่กลายเป็นตัวประหลาด เหล่าแม่ทัพเกิดความสงสัยเหตุใดกันพวกนี้ถึงยังไล่ตามพวกเขามาไม่หยุดเหมือนกับว่ามีใครวงการควบคุมพวกมันอยู่

สภาพอากาศเริ่มเปลี่ยนแปลงพร้อมเสียงสะอื้นภายในเรือ บุคคลสำคัญได้จากไปแล้วพร้อมกับทิ้งคำสั่งเสียสุดท้ายให้บุตรสาว .

ในห้วงแห่งท้องทะเลลึกความมืดมิดไม่อาจหยั่งถึงพันธนาการได้ถูกปลดออก สู่โลกแห่งความเป็นจริงตัวตนที่เปรียบเสมือนอาวุธของพระผู้สร้างเปลือกตาของมันค่อยๆเปิดออก

ความลึกที่แม้แต่แสงก็ไม่อาจส่องถึงจุดสิ้นสุดของท้องทะเลสิ่งมีชีวิตตั้งแต่โลกได้ถือกำเนิดมันได้ลืมตาตื่นท่ามกลางความสับสนร่างอันมหึมายันตัวลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

มันมองสำรวจเรือนร่างของตัวเองอย่างฉงนข้องใจ "เฮ้อ!! มันคือความจริงสินะ" คานอส ตัดพ้อการจะให้ทำใจในคราเดียวคงจะไม่ง่าย"

อยากรู้จริงๆถ้าร่างนี้หิวขึ้นมาคงมีอาหารพอให้มันกินจนอิ่มท้องนะ คานอสมองสำรวจรอบๆสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงไป พื้นน้ำที่แต่ก่อนนิ่งสงบบัดนี้สัมผัสได้ถึงการสั่นไหว ทั้งความเย็นอุณหภูมิสิ่งมีชีวิตที่กำลังแหวกว่ายเหนือขึ้นไปบนท้องน้ำคานอส หวังว่าหางยาวๆนี่คงจะช่วยว่ายน้ำได้นะ

เพียงแค่ขยับส่วนที่เป็นท่อนหางเบาๆโดยที่ตัวเธอไม่รู้เลยว่าเป็นตัวเอวที่สร้างแผ่นดินไหวโดยไม่รู้ตัว ''ย้า!!พุ่งขึ้นไปเลย ''ตู้ม!!"

ร่างอันมือมาพุ่งทะยานลอยขึ้นสู่ผิวน้ำหางมหึมากวัดแกว่งไปมาทำหน้าที่ควบคุมการทรงตัวในขณะร้อยตัวอยู่ใต้น้ำ

"ฮึบ..ฮึบ" ไม่นึกว่าครั้งแรกจะออกมาดีขนาดนี้ฉันคิดถูกจริงๆที่คิดเลียนแบบท่าว่ายน้ำของพี่จระเข้ โลกบนผิวน้ำจะเป็นโรคแบบไหนนะ หากเป็นโรคที่ฉันเคยอาศัยอยู่คงน่าเบื่อน่าดู

ในสถานที่ใกล้เคียงกันนั้นยังมีชนเผ่าแห่งท้องทะเลอาศัยอยู่ในส่วนลึกใต้มหาสมุทรคอยควบคุมดูแลอาณาเขตทะเลดำแห่งนี้มาช้านาน

น้อยนักจะมีผู้คนเเล่นเรือผ่านน่านน้ำแห่งนี้สภาพภูมิอากาศที่ปั่นป่วนตลอดเวลา ในครั้งนี้กับเงียบสงบผิดปกติไม่มีเมฆสีดำฟาดสายฟ้าใส่พื้นน้ำตลอดเวลาแม้แต่ลมพายุหมุนเกียวดูดน้ำขึ้นบนท้องฟ้าไม่มีใครรู้ว่าน้ำเหล่านั้นถูกส่งไปที่ไหน

เอเมซิส อาณาจักรแห่งท้องทะเลสิ่งมีชีวิต ภูมิปัญญาที่ดำรงอยู่ใต้มหาสมุทรต่างอยู่ภายใต้การดูแลของอาณาจักรเอเมซิส แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีสิ่งแปลกปลอมที่ไม่สามารถควบคุมได้

สิ่งนั้นคือสัตว์ประหลาดเล่ากันว่ามันถูกปนเปื้อนจากมานาและจิตชั่วร้ายก่อเกิดรูปร่างสิ่งมีชีวิตใหม่ความเกลียดชังนั้นทำลายทุกสิ่งผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่สามารถยับยั้งมันได้

เมื่อนานมาแล้วทุกเผ่าพันธุ์บนพื้นดินเกือบต้องล่มสลายจากสิ่งที่เรียกว่า นิเกียร์ มหาภัยพิบัติของโลกพลังทำลายล้างของมันกลืนกินทุกสิ่ง แบ็คโอติสท์ เงาแห่งการกลืนกิน

การหยุดยั้งได้ต้องแลกกับการสูญสิ้นของเผ่าพันธุ์ทรงภูมิปัญญา ลูกหลานของเทพเจ้าเผ่าพันธุ์อาคาเทล จดหมายเหตุถูกบันทึกในเสาศิลาแห่งเดมอนเคียร์ และใน เอเมซิส มีเสาศิลานี้อยู่หนึ่งต้นคอยย้ำเตือนสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต

เจ้าแห่งท้องทะเลนาวาลอร์ดนั่งหลับตาอยู่บนบัลลังก์ ในมือของเขาถือตรีศูนย์จิตรกล้าแกร่งเพ่งตรวจจับสิ่งที่ไม่ปกติในอาณาเขตปกครองเมื่อไม่พบสิ่งใดบุกรุกเข้ามาในเขตสิ่งเดียวที่เขาจะต้องทำตลอดหลังจากนั้นคืนนอน....ตัวตนปริศนาคืบคลานเข้ามาเเรื่อยๆโดยที่เขาไม่รู้ตัวพลังกล้าแกร่งกว่าตัวตนอย่างเขาไม่สามารตราจพบ...*การผจญภัยครั้งใหม่ของคานอสจะเป็นเช่นไรต่อจากนี้อย่าลืมรอติดตามกันด้วยนะจ๊ะดองนานเกิน*🥴🥴

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***