อยู่ๆชีวิตมหาลัยของผมก็เปลี่ยนไป
ช่วงนี้เบื่อ
เชอร์เบท(นายเอก)
ฮันโหลลลลลลซานิด
ซานิด(เพื่อนนายเอก)
ยังเว้ยยยย
เชอร์เบท(นายเอก)
ช่วงนี้เบื่อๆอะ
เชอร์เบท(นายเอก)
ไปเทียวกันปะ
ซานิด(เพื่อนนายเอก)
งั้นเจอกันที่ห้างนะะ
เชอร์เบท(นายเอก)
งายยยยยยย
ซานิด(เพื่อนนายเอก)
เชอร์เบท
ซานิด(เพื่อนนายเอก)
เราหิวอะ
เชอร์เบท(นายเอก)
หรองั้ยไปหาอะไรกินกัน
ซานิด(เพื่อนนายเอก)
ได้เลยคราบบบบบบ
ซานิด(เพื่อนนายเอก)
กินช้างได้ทั้งตัวแล้ว
เชอร์เบท(นายเอก)
น่ากินจัง
ซานิด(เพื่อนนายเอก)
งั้นกินเลยนะ
เชอร์เบท(นายเอก)
เดี๋ยวเราเลี้ยงนะ
ซานิด(เพื่อนนายเอก)
ไม่เป็นไรหารกัยดีกว่า
เชอร์เบท(นายเอก)
พี่ครับคิดตังค์หน่อยครับ
พนักงาน
ค่ะทั้งหมด780บาทค่ะ
(งุ้ยน่ารักชะมัด)
เชอร์เบท(นายเอก)
ไปกันเถอะซานิด
เชอร์เบท(นายเอก)
เดี๋ยวเราจะไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
ซานิด(เพื่อนนายเอก)
อื่อเดี๋ยวเราจะไปหรอนั่งตรงนั้นนะ
นาคิน(พระเอก)
เดินดูทางหน่อยสิ!
เชอร์เบท(นายเอก)
คุณนั่นเหละ
นาคิน(พระเอก)
(ดึงเอกเข้าห้องน้ำ)
เชอร์เบท(นายเอก)
นี่จะทำอะไรน่ะ!
นาคิน(พระเอก)
เบาๆสิเดี๋ยวมีคนมาได้ยินนะ(กระซิบข้างหู)
Comments