บทที่ 2 ห้ามเข้าใกล้

มาดามเอดิสัน
มาดามเอดิสัน
ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะเข้ากันได้ดี ถ้าอย่างนั้นฉันคงต้องขอตัวก่อน
มาดามเอดิสัน
มาดามเอดิสัน
//เดินออกจากห้องไป
วิลเลียม
วิลเลียม
ขอบคุณครับมาดาม
มาดามเอดิสัน
มาดามเอดิสัน
...//หันมามอง
วิลเลียม
วิลเลียม
//ยิ้ม
เอลวิน
เอลวิน
...
เอลวิน
เอลวิน
ทำตัวตามสบายได้เลยนะ
เอลวิน
เอลวิน
ฉันเอลวินอายุ20ปี
วิลเลียม
วิลเลียม
ซ้ำชั้นเหรอ
เอลวิน
เอลวิน
เปล่า
เอลวิน
เอลวิน
เข้าเรียนช้าน่ะ
วิลเลียม
วิลเลียม
งั้นเหรอ
เอลวิน
เอลวิน
...
เอลวิน
เอลวิน
ฉันไม่ค่อยชอบพูดซ้ำสักเท่าไหร่
เอลวินมองวิลเลียมด้วยสายตาคาดคั้นก่อนที่จะเดินตรงไปยังเตียงนอนของตัวเอง
วิลเลียม
วิลเลียม
ขอโทษที//ยิ้มแห้งๆ
วิลเลียม
วิลเลียม
มันจะดีมากเลยนะถ้าต่างคนต่างอยู่น่ะ
เอลวิน
เอลวิน
...
เอลวิน
เอลวิน
สองมาตรฐานจังเลยนะนายน่ะ
วิลเลียม
วิลเลียม
นายเองก็คงไม่ต่างกันหรอกจริงมั้ย
ทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่จะส่งรอยยิ้มแบบฝืนๆให้กันและกัน
.
ก็อกๆ
วิลเลียม
วิลเลียม
//หันไปมองที่ประตู
เอลวิน
เอลวิน
//+
?
?
มีใครอยู่รึเปล่า?
?
?
เอาสัมภาระมาให้
วิลเลียม
วิลเลียม
ครับ
วิลเลียม
วิลเลียม
อยู่
วิลเลียม
วิลเลียม
//เดินไปเปิดประตู
?
?
หวัดดีนี้สัมภาระของนาย
?
?
มาดามเอดิสันฝากให้ผมเอามาให้นาย
วิลเลียม
วิลเลียม
ขอบคุณ
?
?
ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้รับใช้บุตรชายเพียงหนึ่งเดียวของแกรนด์ดยุคของจักรวรรดิมหาอำนาจ
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
ผมชื่อเอ็ดเวิร์ดเป็นรุ่นพี่นายหนึ่งปีนะ
วิลเลียม
วิลเลียม
ครับ
วิลเลียม
วิลเลียม
ผมวิลเลียม
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
นายโชคดีมากเลยนะที่ได้อยู่ห้องเดียวกับเอลวินน่ะ
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
//ยิ้ม
วิลเลียม
วิลเลียม
...//หันไปมองเอลวิน
วิลเลียม
วิลเลียม
ไร้สาระ
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
...
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
อะไรเหรอ?
วิลเลียม
วิลเลียม
เปล่าครับไม่มีอะไร
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
เห็นแบบนั้นหมอนั่นก็ตัวท็อปของปีสองเลยนะ
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
คะแนนเกียรตินิยมอันดับหนึ่งเชียวล่ะ
วิลเลียม
วิลเลียม
อ๋อครับ
เอลวิน
เอลวิน
ขอบคุณที่ชมนะเอ็ด//เดินไปอยู่ข้างๆวิลเลียม
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
ไม่เป็นไรๆ
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
ไม่มีอะไรแล้วงั้นของตัวก่อนนะบาย
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
อ๋อแล้วก็
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
เอลตอน6โมงตรง อย่าลืมไปประชุมด้วยล่ะ
เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ด
นายเป็นประธานนักเรียนนะอย่าลืมตำแหน่งของตัวเองด้วย
สิ้นเสียงของเอ็ดเวิร์ดเขาก็เดินออกไปอย่างเร่งรีบโดยทีไม่หันกลับมาอีก แววตาของเขาตอนที่พูดกับเอลวินนั้นมันดูเยือกเย็น แถมยังน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก
เอลวิน
เอลวิน
...
เอลวิน
เอลวิน
ไปอาบน้ำซะวิลเลียม
เอลวิน
เอลวิน
ฉันจะพานายไปทานข้าว
เอลวิน
เอลวิน
แล้วพรุ่งนี้นายต้องเตรียมตัวสอบคัดแยกห้องแถมลำดับชั้นของนายจะสูงตามความสามารถ
วิลเลียม
วิลเลียม
...
.
วิลเลียม
วิลเลียม
//เปิดประตูออกมาจากห้องน้ำ
เอลวิน
เอลวิน
เสร็จแล้วสินะ
เอลวิน
เอลวิน
งั้นไปกันเถอะ
เอลวิน
เอลวิน
//ลุกออกจากโซฟา+เดินออกจากห้อง
วิลเลียม
วิลเลียม
//เดินตามเอลวินไป
เอลวิน
เอลวิน
ตอนหกโมงตรงฉันมีประชุมนายกลับห้องคนเดียวได้ใช่มั้ย?
วิลเลียม
วิลเลียม
ทำไมจะไม่ได้
เอลวิน
เอลวิน
หึ...ก็ดีแต่อย่าไปไกลกับหอประชุมใหญ่ก็แล้วกัน
วิลเลียม
วิลเลียม
ไม่รับประกัน
ทั้งสองคนทานอาหารจนเสร็จก่อนที่จะแยกย้านกันไปตามทางของตัวเอง
.
วิลเลียม
วิลเลียม
...
วิลเลียม
วิลเลียม
มืดแล้วน่ากลัวเหมือนกันแฮะ
ชายหนุ่มเดินไปตามโถงทางเดินเรื่อยๆอย่างเหม่อลอยรู้ตัวอีกทีตนก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าหอประชุมใหญ่ที่เอลวินย้ำนักย้ำหนาว่าอย่าเดินมาแถวๆนี้จนได้
วิลเลียม
วิลเลียม
มาอยู่ตรงนี้จนได้
วิลเลียม
วิลเลียม
ช่างมันเถอะไหนๆก็ไหนๆแล้ว
วิลเลียม
วิลเลียม
เข้าไปแอบดูก็คงไม่เสียหายอะไรหรอกมั้ง
?
?
...
?
?
ชิบหายแน่หมอนั้น
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!