ตอนที่1

เอเธอร์POV

ข้าชื่อ เอเธอร์ เพนดรากอน เป็นบุตรคนที่3ของคิงอูเทอร์ตั้งแต่ข้าเกิดมาข้าไม่เคยได้รับความสนใจจากคนเลี้ยงหรือคนใช้มากนักเพราะข่าวการเกิดของข้าถูกปิดเป็นความลับ

ส่วนพี่สาวสองคนนั่นนานาทีจะมาหาข้าสักครั้ง

ท่านพี่มอร์แกนเป็นคนมาหาข้าบ่อยที่สุดส่วนท่านพี่อาเธอร์เรียนั่นมาหาข้าเพียง1ครั้งต่อ1ปี พอข้าอายุได้14ปีข้าก็รู้ว่าท่านพี่อาเธอร์เรียได้ทำการดึงดาบเอ็กคาลิเบอร์ออกและได้เป็นกษัตริย์ส่วนผม....หลายปีมานี้ผมก็กลายเป็นคนเงียบๆชอบเก็บตัวในปราสาทที่มีผมแค่ตัวคนเดียว สิ่งที่ผมชอบทำมากๆเลยคือวาดรูปกับการเล่นไวโอลินที่ยอดสุดของปราสาทแล้วก็ฝึกฝนดาบ อ้อ~ เมื่อ3ปีที่แล้วท่านพี่มอร์แกนให้ดาบที่มีชื่อว่าดาบกุหลาบน้ำเงินกับเสื้อเกราะมาให้เป็นของขวัญซึ่งผมก็ชอบมันมากๆแต่หลังจากนั้นเธอก็ไม่เคยมาหาผมอีกเลย ผมเลยใช้เวลาหัดฝึกการใช้ดาบรวมถึงพลังของมัน แต่ส่วนใหญ่ผมจะใช้เวลาไปกับการวาดรูปมากกว่าโดยรูปที่วาดนั้นมีสองรูปที่ผมตั้งชื่อให้ว่า

พี่ที่อยากเจอ (พร้อมเขียนคำประกอบรูป)

[ข้าอยากรู้ท่านว่าท่านยังจำข้าได้หรือไม่...ท่านไม่เคยมาหาข้าเลยหลังจากท่านดึงดาบ ถึงท่านจะจำข้าไม่ได้ข้าก็ไม่รังเกียจหรือโกรธท่านหรอก]

[ท่านไปอยู่ที่หนใดกันข้าคิดถึงท่านมากเหลือเกิน...ข้าอยากพบท่านอีกครั้งจะได้ขอบคุณของวขวัญที่ท่านให้มา..ข้าชอบมันมากๆ]

โดยสองรูปที่ข้าวาดนั้นได้ร่ายเวทมนต์ที่ทำให้รูปไม่ได้รับความเสียหายไม่สีไม่เจือจางและไม่เสื่อมสลาย

ข้าใช่ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยจนคืนนี้มีพายุพัดผ่านปราสาทข้าทำให้รูปที่ข้าวาดหายไป...ซึ่งข้าก็เสียใจอยู่บ้างแต่ข้าก็ปล่อยผ่านไปเพราะยังไงข้าก็อาจจะวาดขึ้นมาใหม่ก็ได้

รูปที่เอเธอร์วาดนั้นได้ลอยแยกไปในทิศทางต่างกันรูป อาเธอร์เรียได้ลอยไปตกที่บ้านหลังนึงที่ใกล้กับเมืองคาเมล็อต ส่วนรูปของมอร์แกนได้ลอยไปติดอยู่ที่หลังคาบ้านหลังนึงในป่าแถบชนบท

เช้าวันใหม่ที่เมืองคาเมล็อตอาเธอร์ยหรืออาเธอร์เรีนกำลังนั่งอยู่ที่บัลลังก์เพื่อรอของบรรณาการจากประชาชนแต่ก็มีชายชราคนนึงเดินเข้ามาและได้เอารูปมาให้เธอแต่สิ่งที่เห็นคือภาพเป็นภาพวาดเสมือนของเธอซึ่งต้องยอมรับว่ามันสวยและเหมือเธอมาก...แต่สิ่งที่ทำให้เธอสงสัยคือข้อความที่เขียนเอาไว้เธอจึงถามชายชรา

อาเธอร์เรีย: เจ้าเป็นคนวาดรูปนี้เองงั้นเหรอ

ชายชรา: ปะ-เปล่าพระยาค่ะฝ่าบาทข้าพระเจ้าเจอรูปนี้ตอนที่พายุหายไปแล้วข้าได้เจอรูปที่หลังคาบ้านตอนเช้าพระยาค่ะฝ่าบาท

อาเธอร์เรีย: งั้นเหรอเจ้าไปรับเงินได้

ชายชรา: ขอบพระคุณมากฝ่าบาท

(ความคิดในใจของอาเธอร์เรีย)หลังชายชราจากไปข้าก็รับรูปมาดูเพื่อที่จะอ่านข้อความที่เขียนเอาไว้.... ข้าอยากรู้จริงๆว่าใครเป็นคนวาดกับข้อความนี้ข้าเลยคิดว่าจะเอาไปให้เมอร์ลินดู

เธอลุกขึ้นพร้อมกับภาพวาดในมือเดินไปที่ห้องของเมอร์ลิน

เมอร์ลิน: เอา!? มีอะไรเหรอถึงได้มาหาข้า

อาเธอร์เรีย: ช่วยตรวจสอบภาพนี้หน่อย

เมอร์วลิน: ว้าวเป็นภาพที่สวยมากเหมือเธอเปะเลยว่าแต่ให้ฉันตรวจสอบอะไรเหรอ?

อาเธอร์เรีย: ก็หาว่าใครเป็นคนวาดขึ้นมา

เมอร์ลิน: ไม่มีปัญหา

"เมอร์ลินได้ใช้การทำนายในการหาเจ้าของที่วาดจนได้เห็นชายที่มีหน้าตาคล้ายอาเธอร์เรียกำลังนั่งวาดรูปอยู่ในปราสาททางตะวันออก"

เมอร์ลิน: ข้าเห็แล้วเข้าเข้าอยู่ในปราสาททางตะวันออก

อาเธอร์เรีย: งั้นเหรอพรุ่งนี้ข้าจะไปที่นั่น ส่วนเจ้าไปบอกแลนสล็อตให้ไปแจ้งคนที่เหลือว่าไม่ต้องตามข้า

เมอร์ลิน: ได้เลย!

อีกด้านนึง

มอร์แกน: นี้มัน...รูปข้าแล้วก็ข้อความ.....เอเธอร์งั้นเหรอ...