ใกล้ชิด

......................

......................

...แชท...

เพื่อนไวท์

"โอ๊ะ ว่าแต่"

"ร้านที่ว่าอยู่ตรงไหนนะ?"

"แชร์โลมาให้ที"

"เพื่อนชัย"

^^^ชัย^^^

^^^"ได้ ขอโทษทีลืม"^^^

...ตือ ดึง~~...

... เอกชัยได้ส่งข้อความ...

เพื่อนไวท์

"Thank boy~"

"😘😘"

ร่างสูงโปร่งมองร่างสูงที่เอาแต่พิมพ์แชทกับเพื่อนสนิท มีการอมยิ้มอีกด้วย อารมณ์ที่แม้แต่ตนยังไม่เข้าใจมันตีตื้นขึ้นมา

"ชัย~"

"เอกชัย"

"ชัยครับ"

การเรียกร้องแบบเด็กๆ ขอให้มันได้ผล

"หืม? ครับ"

"มีอะไรหรือเปล่าครับ?"

เอกชัยขานรับคนพี่ที่เรียกตน ถึงจะนึกสงสัยเพื่อนของตนว่าอยู่ใกล้กันแค่นี้ แต่เลือกที่จะแชทติบกัน ก็ดีเขาจะได้ส่งโลเคชั่นให้อีกฝ่าย

"พี่เจ็บตา ดูให้หน่อยครับ"

"เหมือนมีอะไรเข้าตา"

ร่างสูงโปร่งว่า พลางทำทางขยี้ตาประกอบ ทำให้เอกชัยที่แชทอยู่ รีบวางโทรศัพท์ลง จับมือของคนที่กำลังจะประทุษร้ายตาตัวเอง

"อยากขยี้ครับ"

"ตามันยิ่งอักเสบ"

"เดี๋ยวผมดูให้"

หลังขับรถออกมาจากที่พัก จนตอนนี้เป็นเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว ทำให้ร่างสูงมองเห็นไม่ต้องเปิดไฟ

มือหนาใช้เช็ดชู่เปียกที่พกมาทำความสะอาดมือ สลัดมือจะได้เเห้งเร็ว ค่อยๆจะไปที่บริเวณรอบดวงตาบาง

กวีมองร่างด้านบน ที่กำลังช่วยเขาอย่างตั้งใจ คนที่ประสบความสำเร็จในการเรียกร้องความสนใจ ได้แต่แอบยิ้ม

"ไม่เห็นมีอะไรนะครับ"

"อาจจะเป็นฝุ่นก็ได้"

"เดี๋ยวผมบอกไวท์ ว่าจะลงไปซื้อน้ำยาล้างตา"

ร่างสูงบอกคนพี่ที่นอนตักตนอยู่ด้วยความร้อนรน

"ไม่ต้องครับ"

"ขอบคุณมากที่ช่วยพี่"

"เดี๋ยวไปล้างทีเดียวที่ห้องพี่ก็ได้"

ร่างบอกคนน้อง เพื่อไม่ให้ความแตก

"แต่..."

"ก็ได้ครับ"

"My friend~"

"ไอไม่อยากจะขัดความสุขของยูหรอกนะ"

"แต่..."

"ร้านนี้ใช่หรือเปล่า?"

ร่างโปร่งเอ่ยขัดคนสองคนที่กำลังเป็นห่วงเป็นใยกันอยู่ข้างหลัง หวังว่าพี่เขาจะไม่ทำอะไรเพื่อนเขานะ เอกชัยยิ่งซื่อๆอยู่

"ร้านนี้เหรอ?"

"พี่เคยมาทานกับกวีนะ"

"ก๋วยเตี๋ยวอร่อยมาก"

"ห๊ะ?"

"พี่มาด้วยกันตอนไหน ทำไมไม่ชวนไอมาด้วย?"

"พี่แชมม"

"Answer me~"

แชมเปญเมื่อโดนคนรักเ่อยถามไม่พอเขย่าแขนเขาไปมาด้วย ทำเอาต้องรีบตอบก็ที่จะเป็นของเขาที่จะหลุด

"ก่อนจีบน้องไวท์ติดไงครับ"

"มาตั้งแต่สมัยกับพวกพี่มหาลัยปีหนึ่ง"

"รู้คำตอบแล้วนะครับ Honey~"

"คะ ครับ"

ร่างโปร่งของไวท์เอ่ยตอบคนรัก ใบหน้าเรียวที่แก้มขึ้นสีแดงขางๆ เผลอไม่ได้เป็นต้องหยอดเขาตลอดเลย

ทั้งสองข้างหน้าเริ่มปล่อยบรรยากาศสีชมพูออกมาอีกครั้ง ทำเอาเอกชัยได้แต่มองด้วยสีหน้าปลาตาย

"..."

"พี่กวีครับ"

"พี่แชมกำลังวนหาที่จอดรถครับ"

"อืม~ ขอนอนต่อก่อนได้ไหม ยังไม่อยากลุกเลย"

"ก็ได้ครับ"

จากตอนเเรกที่จะปลุกคนพี่ให้ลูกจากตัก ดันให้นอนต่อซะอย่างนั้น

แต่หลังจากที่ได้ร่างสูงพูดจบได้ไม่นาน รถก็วนเจอที่ว่าง ทำเอาคนพี่ที่กำลังออดอ้อนขอนอนตักคนน้องต่ออีกนิด หน้าบึ้ง ทำเอาเอกชัยแอบหัวเราะไม่ได้

"เร็วเข้าทุกคน"

"ไออยากเข้าไปข้างในจะแย่แล้ว~~"

"ไวท์ อย่าเพิ่งวิ่งเดี๋ยวล้ม"

"ไปเร็วๆ"

หลังจากจอดรถสนิท คนที่ลั้นลามากก็โดดลงจากรถ ปิดประตูแล้ววิ่งนำหน้าทุกคนไป แฟนหนุ่มที่พึ่งล็อกรถจึงต้องเอ่ยปราม กลัวอีกฝ่ายได้แผล

"พวกเราก็ไปกันเถอะครับ"

"พี่มือผม..."

"พี่รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่"

"ตอรลุกขึ้นมาเหมือนจะหน้ามืดเลย"

"ขอจับมือชัยไหมครับ?"

"ครับ???"

"เพื่อความอุ่นใจนะ..."

ร่างสูงโปร่งแถเนียนๆไป พรางช้อนตามองเพื่อให้คนน้องใจอ่อน ตั้งแต่ลงมาจากรถ เขาก็มือของอีกตลอด จึงใช้โอกาสที่อีกคนมัวแต่เพื่อนสนิทตน สอดนิ้วเข้าไปจับมือหนา

เอกขัยหน้าแดงกับคำตอบของอีกฝ่าย ก่อนจะเดินเข้าร้านตามคู่รักไป

......................

......................

...จบ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***