เมียใหม่ของพ่อก็เป็นเมียผมเหมือนกัน
ตอนที่5ครับ
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
หิวข้าวหรือยัง
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
ไม่ต้องเกรงใจนะ..ที่นี่เป็นบ้านของหนูแล้ว
นัมจุน/พระเอก
นี่ก้าวขาเข้ามายังไม่ทันได้ถึงสามวิ!!
นัมจุน/พระเอก
นี่ได้เป็นเจ้าของบ้านแล้วหรือ
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
หนู..จิน..อย่าไปสนใจมัน
นัมจุน/พระเอก
นี่ใจคอจะไม่แนะนำเมียใหม่ของพ่อให้ผมรู้จักเลยเหรอ
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
แกสนใจด้วยเหรอ
นัมจุน/พระเอก
เอ้าถามโง่ๆๆ
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
ไอ้..นัมจุน!!!
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
นี่แกจะมาไม้ไหนอีก
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
นี่หนู..จิน ..
นัมจุน/พระเอก
อ้อ..สวัสดีครับคุณแม่เลี้ยง...
นัมจุน/พระเอก
อยู่กับพ่อของผมไปนานๆนะ
นัมจุน/พระเอก
อย่าพึ่งรีบตายไปซ่ะก่อนล่ะ
จิน/นายเอก
หวัดดีครับ.../ฝืนยิ้ม/รู้สึกเข็ดขยาดกับคำพูดห้วนๆ
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
แกจำใส่สมองเอาไว้ด้วยนะ
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
นี่คือแม่เลี้ยงของแก...
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
แกต้องเคารพเค้าแล้วก็ให้เกียรติเค้าด้วย
นัมจุน/พระเอก
แต่ก็จะพยายามนะ....
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
ลุงว่าเราขึ้นไปดูห้องของเราดีกว่านะ
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
อย่าไปให้ความสนใจคนอย่างมันเลย
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
รับปากลุงนะว่าจะไม่ไปเข้าไกล้มัน
จิน/นายเอก
ผมไม่กล้าหรอกครับ..กลัวแต่เขามากกว่า
คิมฮันชเว/พ่อของพระเอก
ไม่ต้องกลัว...เพราะคำสั่งลุงถือเป็นเอกฉันท์แล้ว..
"ทั้งสองจุงมือกันเดินขึ้นบันไดไป"
นัมจุน/พระเอก
/มองตามอย่างเดือดดาลเต็มที่
แม่บ้าน1
นายน้อยจะรับอะไรมั้ยค่ะ
แม่บ้าน1
ค่ะ.../รีบถอยหลังออกไป
แม่บ้าน2
อารมณ์ร้ายทุกวันเลยสินะค่ะ
แม่บ้าน1
อย่าพูดเสียงดังไป
แม่บ้าน1
เมื่อก่อนนายน้อยไม่ได้เป็นคนแบบนี้นะ
แม่บ้าน1
ตั้งแต่นายใหญ่กับนายหญิงมีปัญหากัน
แม่บ้าน1
บางครั้งก็น่าเห็นใจนายน้อย
แม่บ้าน1
เพราะทั้งคู่ไม่มีเวลาให้ลูกเลยจริงๆ
แม่บ้าน2
แล้วนายน้อยไม่มีแฟนหรือค่ะ
แม่บ้าน1
เท่าที่รู้ก็ไม่เคยเห็นพาใครมานะ
แม่บ้าน2
คนแบบนี้ถ้าได้รักคงจะรักแรงนะคะ
แม่บ้าน1
ใช่..นายน้อยรักนายหญิงมาก...
แม่บ้าน2
แต่ก็ไม่รู้ว่าใครจะกล้ามาเป็นแฟนนะคะ...น่ากลัว...
แม่บ้าน1
ไปทำหน้าที่ของตนได้แล้ว
Comments