เลือดสาดข้ามมิติ
ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่มีชือว่า โคโกเมละ จากิ ผมเป็นผู้ชายที่มีผมสีกลม ตาสี นำ้ตาล อายุ15ปี มีพี่น้อง3คน และเรื่องสาวๆ ผมห่วยแตกสุดๆ ทั้งการจีบ พูดคุย หรือแค่เก็บยางลบยังเก็บได้ห่วยแตกสุดๆ
อ่านขาวไปซ้ายนะจ๊ะ
ผมเป็นคนที่พอเวลาเขินก็จะทำตัวไม่ถูก ผู้หญิงในห้องเลยตีตัวออกห่างจากผม แต่ยังก็ตามแต่…ผู้หญิงทั้งโรงเรียนก็เกลียดผมอยู่ดี ต่างจากพี่ชายผมที่มีชื่อว่า
โคโกเมละ เคนกิผมสีดำ ตาสีฟ้า อายุ19ปี เป็นคนเก่งเรื่องสาวแบบสุดๆ นี้สินะ พรสวรรค์ พี่ชายผมสอนว่าพอเวลาเขินให้นึกเรื่องอาหารใช่นี้แหละทำไมผมถึงถึงยางลบ เพราะผมนึกถึงอาหารอร่อยๆผมก็อยากกินขึ้นมา….
ผมมั้งจะพยามไม่สนแต่มันก็มันก็มีเพื่อนที่มาอวดแฟนผม
เกลียดมากๆ
แต่วันนี้จะเป็นที่แย่ที่สุดไม่สิน่ากลัวที่สุด
ผมทำเวรเพราะเพื่อนมันทิ้งให้ผมทำคนเดียวเลยกับดึกผมรีบวิ่งเพราะไม่งั้นผมคงอดกินข้าว…
(วิ่งชนใครบางคน)
นี้เธอมัน!
[ผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้งผมเธอสวยเอามากๆ]
เริ่มบทพูด
???:ขอโทษคะ
จากิ:ไม่เป็นไรครับ คือ…
[เธอมองมาที่แขนผมที่มีเลือกออกและเข้ามาดูดมัน]
จากิ:เห้ย!
???:อ้ะ ขอโทษคะ เผลอตัวไปหน่อย
[เธอยิ้ม]
โนงะจัง:ชื่อของฉันคือ ฮะรามี โนงะจัง คะ
จากิ:สวัสดี…
คิดในใจ:สายแล้ว!
จากิ:ผมลาก่อนนะครับ
(วิ่ง)
(ผมกลับมาถึงบ้าน)
จากิ:ผมกลับมาแล้ว
แม่:ไม่ไหนมาโดนแกล้งอีกแล้วหรอ
จากิ:เปล่าครับ
แม่:อาหารอยู่ในห้องครัวนะ
จากิ:ครับ
(ผมหยิบข้าวขึ้นมาแต่)
(เลือดมันไหวออกมาไม่หยุด)
จากิ:แม่!!!!!!!
แม่:ลูกเดี้ยวแม่พันแผลให้!!!
(มีคนเคราะประตู)
โนงะจัง:เปล่าประโยคคะ
แม่:แล้วจะให้ทำยังไง!
โนงะจัง:หนูจัดการเองคะใส่ผ้าปิดตาก่อน
(ผมกับแม่ได้ใส่ผ้าปิดตาด้วยความรีบร้อน)
(สักพักนึงผมรู้สึกได้แต่..)
โนงะจัง:เปิดตาได้คะ
(เเผลหาย)
โนงะจัง:หนูไปนะคะ
(ผมกับแม่ขอบคุณเขาแล้วเธอก็ปิดประตู)
(และผมเริ่มชอบเธอมากขึ้น)
จบตอนที่1
ไม่มีไรหรอกแค่ อันนี้ก็แค่อยากให้ครบ1500คำเพราะฉะนั้นขอแนะนำตัวหน่อย ฉันชื่อเจซ ชอบเซนซอแมนตัวละครบางส่วนแล้วและเนื้อเรื่องอาจจะคล้ายต่างและไม่รู้ว่าจะมีเวลาจะมาทำต่าไหมแต่ขอให้ติดตามชมนะคะ
Jezz.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments