เกิดใหม่ในโลก Attack On Titan
ต่อจากตอนที่แล้วนะ
เอเลน
ก็หัวพ้นกำแพงขึ้นมาอะ แต่ดูเหมือนมันจะหายไปเลยหลังจากกำแพงถูกทำลาย
เอเลนที่ได้ยินคำถามนั้นทำให้นึกถึงอดีตที่กำแพงถูกทำลาย ภาพที่คุณแม่ถูกพวกไททันจับกินมันยังคงติดอยู่ภายในจิตใจของเขา เอเลนเผลอปล่อยช้อนลงไปพลางเอามือปล้องปากเอาไว้
มาร์โก้(รึเปล่า)
เลิกถามเขาได้แล้ว เห็นมั้ยว่าเอเลนรู้สึกไม่ดี
เอเลน
ไม่เป็นอะไร ฉันน่ะตั้งแต่วันนั้นก็ได้สัญญากับตัวเองไว้ว่าจะต้องฆ่าพวกไททันให้หมดทุกตัวให้ได้
เอเลนเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าที่จริงจังพร้อมกับกำหมัดแน่นด้วยความความโกรธ
อาเธอร์เอ่ยออกมาก่อนจะจับมือของเอเลน
เอเลน
หึได้สิ แม่สาวจอมเฉือน
เอเลนเอ่ยขณะหันหน้าไปทางอาเธอร์พลางจับมือเขาไปด้วย
แจน
เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ได้รู้ว่าจะทำได้อย่างที่พูดไว้รึเปล่า
แจนเอ่ยออกมาพลางทำท่าทางยียวนกวนประสาทเอเลน
คีธ
เยเกอร์แกทำอะไรของแก จะตีลังกาเล่นรึไง
ครูฝึกคีธเอ่ยออกมาพลางมองเอเลนที่หัวใจทำไปที่พื้นอยู่สักพักก่อนจะเอาตัวของเอเลนขึ้น
เอเลน
นี่บอกเคล็ดลับหน่อยสิ
คอนนี่
พอดีฉันมันอัจฉริยะล่ะนะ
คอนนี่เอ่ยพร้อมกับยืดอกอย่างภาคภูมิใจ
แจน
ฮ่าๆ เมื่อวานใครมันโม้ไว้นะ แต่อีกนิดเดียวก็คงต้องไปจากที่นี่แล้วนี่ ฮ่าๆๆๆๆ
แจนเอ่ยออกมาทำเอาทุกคนในโรงอาหารหัวเราะเยาะเอเลนเบาๆ
มิคาสะ
เอเลน ไม่ต้องไปสนใจ
มิคาสะ เอ่ยบอกเอเลนพลางจับมือของเขาไปด้วย
อาเธอร์
คนปากแบบนายเขาว่าจะตายก่อนใครเลยนะ
อาเธอร์โผล่มาทางด้านหลังของแจน
แจนเอ่ยขึ้นมาอย่างมีน้ำโห
อาเธอร์เอ่ยพลางตบไปที่บ่าของเเจนเบาๆ
แจนอารมณ์ฉุนเฉียวสุดๆที่โดนยัยบ๊วยหลังห้องแช่งเขาทั้งๆที่ทักษะต่างๆของแจนเหนือกว่าเห็นๆ
แจน
ที่โหล่แบบเธอไม่มีสิทธิ์มาว่าฉันนะ
แจนทำสีหน้าที่พอใจกับการยียวนอารมณ์ชวนกวนประสาท
อาเธอร์
เด็กชะมัด ขืนนายนิสัยแบบนี้ระวังชีวิตจะสั้นนะ
อาเธอร์ยิ้มให้แจนพลางสาวเท้าเดินไปที่โต๊ะของพวกเอเลน แจนได้แต่ทำสีหน้าเจ็บใจเพราะเขาไม่เคยด่ายัยนี่ได้เลย แทบจะไม่สะเทือนอะไรเลยสักนิดมีความรู้สึกบ้างไหมเนี่ยหล่อน
อาเธอร์
ขอดูเข้มขัดของนายหน่อยสิ
อาเธอร์เอ่ยถามเอเลนก่อนจะเอาเข็มขัดมาตรวจเช็คดูและซ่อมมันอย่างชำนาญ
อาร์มินเอ่ยออกมาอย่างไม่เข้าใจ
อาเธอร์
ไว้พรุ่งนี้ลองใช้อีกทีนะ นายทำได้แน่เอเลน
อาเธอร์ส่งเข็มขัดให้กับเอเลนก่อนจะเดินออกไปจากโรงอาหาร
ร่างของเอเลนลอยขึ้นกลางอากาศโดยไม่มีทีท่าจะร่วงตีลังกามาเหมือนเมื่อวาน เอเลนท่าทางดีใจพลางมองไปที่กลุ่มเพื่อนว่าเขาทำได้แล้ว เห็นแล้วใช่ไหมว่าฉันทำได้แล้ว
คีธเอาร่างของเอเลนออกมาก่อนจะสั่งให้เอเลนถอดเข็มขัดของตนออกมากให้ดู เขาตรวจดูอยู่สักพักก่อนจะส่งคืนให้เอเลน
คีธ
เมื่อวานเข็มขัดมันชำรุดสินะ
???
ห๊ะ ! งั้นเมื่อวานไอ้หมอนั่นก็ใช่ฉันชำรุดมาตลอดเลยหรอ สุดยอดเกินไปแล้ว
คีธ
แล้วใครเป็นคนซ่อมให้เธอ
ครูฝึกคีธงเอ่ยถามออกมาก่อนจะมองไปตามมือของเอเลนที่ชี้ไปที่อาเธอร์
อาเธอร์ยืนเกาหัวและส่งยิ้มให้อย่างแห้งๆก่อนจะเดินเข้าไปหลบหลังอาร์มินเมื่อครูฝึกคีธจ้องมาทางเขาเขม็ง
เอเลน
ฉันยอมแพ้แล้วแอนนี่ ปล่อยฉัน
เอเลนเอ่ยขณะโดนแอนนี่จับล็อคคอเอาไว้ที่พื้น
แอนนี่
ทำไมนายต้องยอมแพ้ นานต้องหัดเรียนรู้เอาไว้นะ
เอเลน
รู้แล้วๆ ปล่อยก่อนสิ หายใจไม่ออก
เอเลนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ติดๆขัดๆ
อยู่ๆ ร่างใหญ่ของไรเนอร์ก็ลอยมาจากไหนไม่รู้ทำให้แอนนี่จำเป็นต้องปล่อยตัวของเอเลนให้เป็นอิสระเพื่อไม่ให้ร่างของไรเนอร์ทับตัวเอง
เอเลนเอ่ยขึ้นมาขณะโดนไรเนอร์นอนทับร่างของตัวเอง
ไรเนอร์เอ่ยออกมาพลางยื่นมือเพื่อพยุงให้เอเลนยืนขึ้น
ซาช่าเอ่ยขึ้นมาอย่างตื่นเต้น
มาร์โก้(รึเปล่า)
ใครจะชนะกันนะ
แจน
ฉับพลันมิคาสะชนะแลกกับข้าวเย็น
อาเธอร์เดินเข้ามาหาทั้งสองคนก่อนจะตั้งการ์ดสู้
แอนนี่ มิคาสะ อาเธอร์ ทั้งสามคนเริ่มการแบทเทิลกันอย่างสูสี ทำเอาเพื่อนทหารฝึกหัดเริ่มสนุกไปกับการประลอง เวลาผ่านไปซักประมาณสิบนาที ร่างกายของทั้งสามคนเริ่มออกอาการหอบเหนื่อยล้าออกมา ทำได้แค่ยืนหอบกันแค่นั้นก่อนจะเอามือลงเพื่อยุติการแบทเทิล
มิคาสะ
ไม่คิดว่าเธอจะเก่งขนาดนี้นะ
มิคาสะเอ่ยขึ้นมาพลางดึงมืออาธอร์ให้ลุกขึ้นมาจากพื้น
อาเธอร์
ใครจะไปสู่สัตว์ประหลาดแบบเธอได้ล่ะ ว่าไหมแอนนี่
อาเธอร์เอ่ยพร้อมกับยิ้มอย่างสดใสให้แต่ แอนนี่ก็เมินกันไปซะดื้อๆ ทำเอาอาเธอร์คิ้วกระตุกนิดหน่อย
อาเธอร์
ไม่น่ารักเอาซะเลยนะ
อาเธอร์ว่าก่อนจะเดินตามเพื่อนๆไป
และมันจะเป็นแบบนี้เช่นทุกวัน เสียงชวนให้ทะเลาะของแจนบอยดังขึ้นพร้อมกับคู่กัดประจำ104อย่างเอเลน เยเกอร์ เขาทั้งสองมักจะกัดกันอยู่เสมอ แทบจะทุกเวลาเลยด้วยนะ สงสัยจริงล่ะนะ ถ้าไม่ตีกันคงจะนอนไม่หลับกันหรือไง อาเธอร์มองไปที่ร่างของชายหนุ่มทั้งสองที่ยืนประจันหน้ากันอย่างคิดที่จะมีเรื่อง
ซึ่งถ้าใครเดินผ่านมาเห็นก็คงจะวิ่งเข้าไปห้ามล่ะนะ แต่สำหรับอาเธอร์มันก็ดูน่าสนุกดี ถึงจะน่ารำคาญไปบ้าง แต่ก็เป็นสีสันให้กับเหล่าทหารฝึกหัดให้มีเสียงหัวเราะออกมา แต่ทว่ารอยยิ้มที่ว่ามาก็ต้องหุบลงทันทีเมื่อครูฝึกคีธ"เปิดประตูเข้ามาว่าใครทำอะไรเสียงดัง"
มิคาสะยกมือขึ้นพลางชี้นิ้วไปทางซาช่าที่กำลังกินขนมปังอยู่
ซาช่าหยุดการกระทำของตัวเองทันทีด้วยความตกใจที่อยู่ๆก็โดนโยนกอบขี้มาให้ซะอย่างงั้น
คีธเอ่ยอย่างหน่ายๆก่อนจะเดินจากไป เสียงหัวเราะเยาะของเพื่อนๆในหน่วยทหารฝึกหัดได้หลุดออกมาอย่างช่วยไม่ได้
อันนี้คือต่อจากตอนที่แล้วน้าา
คอมเม้นให้หน่อยนะ พอดีชอบอ่านคอมเม้นน่ะ~
เรามีเรียนด้วย เลยกะเวลาในการลงไม่ค่อยถูก
Comments