ผู้ปกป้องสุดเขตจักรวาลเกิดใหม่ในวันสิ้นโลก
ตอน 5 ทำภารกิจ
รถขับไปจนถึงกำแพง ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง
กลไกกำเเพงทำงาน ประตูเหล็กค่อยๆเลื่อนขึ้น
วายุมองดูกำเเพงสูงหนึ่งร้อยเมตร
ประตูเลื่อนให้รถผ่านเป็นชั้นๆ
คนขับรถกิลด์
เอ้า ลงได้เเล้ว ตี้ใครตี้มัน
คนขับรถกิลด์
เจอกันอีกที 18.00 น. ใครมาช้าก็ต้องเอาตัวรอดจนถึงเช้า
วายุฟังคำของคนขับรถ ด้านหน้าของเขามีนักผจญภัยสภาพบาดเจ็บสี่คนเดินกะเผลกเข้ามา
นักผจญภัยชาย
อา รอดแล้วโว้ย!
นักผจญภัยชาย
เร็ว พวกเรา รีบขึ้นรถไปรักษาแผลที่กิลด์
พวกนักผจญภัยผู้บาดเจ็บรีบขึ้นรถ
รถออกตัวกลับเข้าไปในกำแพง
นักผจญภัยประกอบ
พวกที่กลับไม่ทันรถก็เป็นแบบนี้เเหละ
นักผจญภัยประกอบ
ตอนกลางคืนมอนสเตอร์ออกล่า รอดมาได้ก็คือปาฏิหาริย์
นักผจญภัยประกอบ
เอาล่ะ พวกเราก็ไปทำภารกิจกันต่อเถอะ
เสียงของเขากล่าว พาพวกพ้องออกไป
วายุมองดูสภาพเมืองเก่าที่กลายเป็นซากปรักหักพัง บางจุดมีต้นไม้ขึ้น บ้างเถาวัลย์เกาะไปทั่ว
ถนนบางส่วนถูกเคลียร์จนสามารถขับรถเข้าไปได้
เหล่านักผจญภัยต่างแยกย้ายทำภารกิจ
อันธพาล
เฮ้พวกเรา ดูไอ้กระจอกนี่สิ
อันธพาล
มันบอกว่าจะหาอะไรไปขายว่ะ
อันธพาล
ไอ้โง่เอ้ย ถ้ามันหาง่ายขนาดนั้นกูคงรวยไปตั้งนานแล้ว
อันธพาล
ไม่ต้องมาเสี่ยงตายกับงานบ้าๆนี่อีก
อันธพาล
หมอนี่มัน ฝะ ฝากไว้ก่อนเถอะ
เขาเดินไปในทิศทางที่ไม่มีนักผจญภัยคนไหนไป
เดินตามซากปรักหักพัง ทุกที่ที่เดินผ่านล้วนถูกค้นหมดแล้ว
วายุ
คงต้องไปไกลกว่านี้ อืม ห่างจากนี่สักยี่สิบกิโลเมตรน่าจะมีอะไรดีอยู่บ้างเเหละ
วายุ
ต้องทำใหร่างกายคุ้นกับพลัง เอาล่ะ
วายุย่อตัว เเล้วพุ่งตัวออกไป เขากระโดดสูงกว่าสิบเมตร วิ่งซิกแซกไปเรื่อยๆ
สายตากวาดมองสภาพเเวดล้อมรอบด้าน หลบหลีกผู้คนจนห่างจากกำเเพงยี่สิบกิโลเมตรในที่สุด
เสียงร้องของมอนสเตอร์เริ่มมีมากขึ้น
ด้านหน้าไม่ไกล ปรากฏค่ายพักเเรมของเหล่านักผจญภัยเเรงค์สูง
พวกเขาอยู่กันอย่างเป็นระบบ มีทีมป้องกัน เดินตรวจตราเวรยามตลอดเวลา
ชุดเกราะทหารสีดำ อาวุธครบมือ รถกันกระสุนกว่าสิบคัน
พวกนั้นกำลังระวังภัยมอนสเตอร์
วายุมองหาตึกรอบๆ เขาเจอตึกเก่าทรุดโทรมแห่งหนึ่ง
วายุ
เหมือนว่าตึกนี้ยังไม่ถูกตรวจสอบ
วายุค่อยๆเคลื่อนกายเข้าไปในตึก
ด้วยพลังของเขาในตอนนี้ มีกำลังมากพอในการยกรถทั้งคัน
ร่างกายของเขาเเข็งราวกับเหล็กกล้า
วายุเคลื่อนกายเข้าไปในช่องเล็กๆ
เมื่อเข้ามาข้างใน สิ่งที่พบเห็นคือข้าวของกระจัดกระจาย ทั้งโต๊ะ เก้าอี้ ฟอร์นิเจอร์ล้วนอยู่ในสภาพที่ใช้งานไม่ได้
วายุ
สำรวจสักหน่อยดีกว่า เผื่อเจออะไรดี
เมื่อเข้าไปลึกอีก เขาเจอพื้นที่กว้างที่มีร้านค้าเก่ามากมายกระจัดกระจาย
วายุ
เหมือนว่าที่นี่เป็นห้างเก่า
วายุ
หืม สัมผัสถึงมอนสเตอร์
วายุ
ต้องมีอาวุธสักชิ้นไว้สู้กับมัน เหมือนจะจำได้ว่าเคยมีดาบ หรือมีดที่เก็บจากสัตว์ประหลาดไว้อยู่
เขาเปิดแหวนมิติ ค้นดูข้างในพักหนึ่ง
วายุ
เอาอันนี้เเล้วกัน ดาบของอสูรกลืนเเร่
กล่าวพลางหยิบดาบออกมา ดาบสีดำ มีบางชิ้นส่วนเป็นสีม่วง ดาบเล่มนี้เคยเป็นอาวุธประจำตัวของอสูรกลืนเเร่ตัวหนึ่งที่เขาเคยสู้ ลักษณะเด่นของมันคือความเเข็งกับความคม สามารถตอบสนองต่อแร่คุณภาพที่อยู่ใกล้มันได้
เมื่อวายุเอามาถือ ดาบกระพริบเเสงอ่อนๆ
วายุ
หืม เหมือนจะมีเเร่อยู่เเถวนี้ ลองดูไม่เสียหาย
วายุเดินไปตามทิศทางที่ดาบกระพริบ ไปจนถึงห้องที่มีประตูเหล็กกั้นอย่างแน่นหนา สภาพเหล็กสนิมเกาะเเต่ยังคงสภาพไว้ได้อยู่
วายุ
ดาบนี่ตอบสนองกับเหล็กหรือ หืม ไม่น่าใช่ เหมือนจะมีเเร่ดีๆอยู่หลังประตูนี้
วายุใช้กฝดาบในมือฟันประตูเหล็กเปิดช่องให้ตนเข้าไป ด้วยความคมทำให้ตัดผ่านได้อย่างง่ายดาย เขาถีบส่วนที่ถูกตัดเพื่อเปิดทาง
วายุ
แต่ก่อนมันเป็นแบบนี้เหรอ ระบบรักษาความปลอดภัยแบบเก่าสินะ
วายุ
หืม ยังมีทองเหลืออยู่
วายุทุบกระจกจนแตก เขาหยิบทองรูปพรรณสามสี่เส้นมาถือ
วายุ
พวกเขาคงรีบหนีอะไรสักอย่าง จึงไม่ย้อนกลับมาเอาของที่ตกหล่น มีแหวนด้วยเเฮะ
วายุ
หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้าวง
วายุ
โอ๊ะ นั่นมีทองเส้นหล่นอยู่ข้างล่างด้วย
วายุ
สี่เส้นเองแฮะ น่าจะหมดเเล้วมั้ง
วายุกล่าว เขาเก็บทองที่ได้เข้าไปในแหวน
แด่ดาบยังคงกระพริบอ่อนๆอยู่
วายุ
โอ๊ะ เจอเเล้ว นี่ไง ตู้เชฟ มีทองเหลืออยู่เเท่งหนึ่ง
วายุ
อืม ไม่น่าจะมีอะไรอีกแล้ว
Comments
เรียกเลาว่าเเพะ
ดีย์
2022-11-29
0
วริสา หน่อคํา
❤️☺️😍
2022-11-28
0