ภัทรรักรินมาก จะเป็นอะไรก็ช่าง

ต่อ

พิมพ์ผิดตรงไหนที่ไม่น่าให้อภัยต้องขอโทษด้วยนะคะ(เค้าใช้กูเกิ้ลแปลฮะ)🙏🏻☺️

ภัทร(พระเอก)

잘 지내고 있나요? (เป็นไงบ้าง?)

ยองแจ

이 사람을 이렇게 만들기 위해 무엇을 했습니까? (นายไปทำยังไงให้คุณคนนี้เป็นแบบนี้?)

ภัทร(พระเอก)

영재를 반복하지 마십시오. (อย่าให้พูดซ้ำยองแจ)

ยองแจ

몸에 약간의 멍이 있는 상태로 안전합니다.(ปลอดภัยดีมีรอยฟกช้ำตามตัวเล็กน้อย)

ยองแจ

그를 잘 돌봐주세요, Pat. 이것은 내가 기억할 수 있는 한 그가 왔습니다.(ช่วยดูแลเขาให้ดีหน่อยเถอะภัทร นี่เขามาจนฉันจำได้แล้ว)

ภัทร(พระเอก)

죽은게 아니라 아주 메리트가 있습니다.(มันไม่ตายก็บุญมากแล้ว)

ยองแจ

이것은 Than의 아들입니다. 손자-- (นี่เขาเป็นลูกของธารณ์เลยนะ หลาน--)

ภัทร(พระเอก)

내 손자가 아니야!(มันไม่ใช่หลานฉัน!)

ภัทร(พระเอก)

Than이 키운 아이였습니다. (มันก็แค่เด็กคนนึงที่ไอ้ธารณ์มันเอามาเลี้ยง)

คิริน(นายเอก)

เอ่อ...//เดินออกมา

ภัทร(พระเอก)

ไป กลับ//เดินไป

คิริน(นายเอก)

...

คิริน(นายเอก)

ขะ ขอบ เอ้ย!

คิริน(นายเอก)

감사합니다.(ขอบคุณครับ)//โค้ง

ยองแจ

신경쓰지 마요 의사의 의무입니다. (ไม่เป็นไรครับ เป็นหน้าที่ของหมอ)

คิริน(นายเอก)

เอ่อ...예(ครับ)

คิริน(นายเอก)

먼저 가자. (ไปก่อนนะครับ)//เดินออกไป

ยองแจ

자신을 잘 돌봐.(ดูแลตัวเองดีๆนะครับ)//โค้ง

คิริน(นายเอก)

//ยิ้ม

ภัทร(พระเอก)

ไง

ภัทร(พระเอก)

ไปอ่อยมันสำเร็จไหม//สูบบุหรี่

คิริน(นายเอก)

เฮีย...รินไม่ได้อ่อย

คิริน(นายเอก)

เฮียจะให้รินสาบาน--

ภัทร(พระเอก)

พอ กูไม่ได้อยากฟัง

ภัทร(พระเอก)

ใครจะจีบมึงก็จีบไปเหอะ กูไม่สน กูไม่แคร์

คิริน(นายเอก)

....//เม้มปาก

บนรถ

คิริน(นายเอก)

เฮียครับ ข้างหน้ามีร้านขนม

คิริน(นายเอก)

เฮียแวะให้รินหน่อยนะครับ เดี๋ยวรินเลี้ยง

คิริน(นายเอก)

ร้านนี้อร่อยมากเลยนะครับ//ยิ้ม

ภัทร(พระเอก)

มีเงินพอเลี้ยงตัวเองยัง จะมาเลี้ยงกู//ขับรถ

คิริน(นายเอก)

มีครับ ถึงจะไม่มาก

คิริน(นายเอก)

แต่ให้เฮียได้ลองชิม รินก็มีความสุขแล้ว

ภัทร(พระเอก)

หรอ//เย็นชา

คิริน(นายเอก)

อ้ะ!..เฮีย ร้านอยู่ตรงนั้น

คิริน(นายเอก)

จอดเลยครับ//มองด้วยความหวัง

ภัทร(พระเอก)

//ขับเลยไป

คิริน(นายเอก)

...

คิริน(นายเอก)

เฮ้อ...//ก้มหน้า

ภัทร(พระเอก)

โทดทีวะ กูขับเลย//โกหก

คิริน(นายเอก)

ไม่เป็นไรครับเฮีย...//หันมายิ้มให้จางๆ

คิริน(นายเอก)

ไว้วันหลัง...ค่อยมาทานด้วยกันก็ได้ครับ//หันมองไปทางหน้าต่าง

คิริน(นายเอก)

ถ้าวันนั้นรินยังอยู่...//พูดเบาๆ

ภัทร(พระเอก)

อะไร?

คิริน(นายเอก)

//ส่ายหน้า

คิริน(นายเอก)

ไม่มีอะไรครับ//เสียงสั่น

ภัทร(พระเอก)

จะให้ไปส่งที่ไหน

คิริน(นายเอก)

ขับต่อไปอีกนิดแล้วให้รินลงตรงนั้นก็ได้ครับ

คิริน(นายเอก)

หอมันอยู่ลึก

ครืดด ครืดด

ภัทร(พระเอก)

📞ครับ

เชอร์รี่

📞ภัทรค่ะ...เชอร์มารอภัทรที่คอนโดแล้วนะ

เชอร์รี่

📞เมื่อไหร่จะถึงเอ่ย?

ภัทร(พระเอก)

📞มาทำไม

เชอร์รี่

📞ก็...มาเยี่ยมไง

ภัทร(พระเอก)

📞งั้นรอก่อน

ภัทร(พระเอก)

//วางสาย

คิริน(นายเอก)

//นั่งนิ่ง

คิริน(นายเอก)

...

ภัทร(พระเอก)

...

ตลอดระยะทางไม่มีแม้แต่การคุยกันเลย...

คิริน(นายเอก)

ขอบคุณที่มาส่งครับ//ไหว้

ภัทร(พระเอก)

เดี๋ยว//จับแขน

คิริน(นายเอก)

//ไม่มอง

คิริน(นายเอก)

ครับเฮีย...

ภัทร(พระเอก)

เป็นอะไร

คิริน(นายเอก)

//ส่ายหน้า

คิริน(นายเอก)

ขอตัวนะครับ//แกะมือออก

ภัทร(พระเอก)

จะหลบหน้ากูทำไม

คิริน(นายเอก)

...ขอโทษครับเฮีย

ภัทร(พระเอก)

เหอะ มึงรู้อะไรไหม

ภัทร(พระเอก)

กูแม่งโคตรเบื่อคำขอโทษมึงชิบหาย

ภัทร(พระเอก)

จะขอโทษเหี้ยไรนักหนาวะ!

คิริน(นายเอก)

เฮียรำคาญหรอ...

ภัทร(พระเอก)

รู้แล้วก็ดีนี่

คิริน(นายเอก)

ครับ...รินจะพยายามไม่ทำให้เฮียรำคาญ

คิริน(นายเอก)

รินไปก่อนนะครับ//ลงจากรถ

ภัทร(พระเอก)

...//มองตาม

คิริน(นายเอก)

เฮ้อ...//เดินไปร้านอาหาร

คิริน(นายเอก)

Order some food. (สั่งอาหารหน่อยครับ)

*น้องพูดเกาหลีได้ไม่มากนะคะ บางครั้งเลยต้องใช้ภาษาอังกฤษ☺️*

เชอร์รี่

นี่ มีร้านแนะนำไหมคะ

ภัทร(พระเอก)

มาที่นี่ต้องการอะไร//เย็นชา

เชอร์รี่

ก็...แค่มาเฉยๆ

ภัทร(พระเอก)

ถ้าคิดจะมารีเทิร์นพอเลยนะเชอร์

ภัทร(พระเอก)

เรื่องของเรามันจบไปนานมากๆแล้ว

ภัทร(พระเอก)

แล้วตอนนี้ฉันก็นิยมผู้ชาย

เชอร์รี่

อือ~

เชอร์รี่

วารินใช่ไหม แฟนเธอ?

ภัทร(พระเอก)

...//มองไปทางอื่น

ภัทร(พระเอก)

ไม่...ตอนนี้ฉันโสด

เชอร์รี่

และไม่คิดจะหาเลย

เชอร์รี่

หรือรอคนเก่า?

ภัทร(พระเอก)

หยุดพูดเรื่องนี้สักที!//ไม่สบอารมณ์

เชอร์รี่

....//กลัว

เชอร์รี่

เอ่อ..ภัทร

เชอร์รี่

ไปทานข้าวกันไหม

ภัทร(พระเอก)

อือ

เชอร์รี่

Order some food. (สั่งอาหารหน่อย)

เป็นทุกอย่าง

//รับออเดอร์

ภัทร(พระเอก)

//มองรอบๆร้าน

คิริน(นายเอก)

//กิน

ภัทร(พระเอก)

(คิริน!)

คิริน(นายเอก)

//มองมา

ภัทร(พระเอก)

//มองกลับ

คิริน(นายเอก)

....//หลบสายตา

เชอร์รี่

นี่ภัทร สั่งสิ

เชอร์รี่

อยากกินอะไร นี่ๆ//ดึงมาใกล้ๆ

ภัทร(พระเอก)

เฮ้อ...//ชะโงกหน้ามอง

เชอร์รี่

อร่อยเนอะ

ภัทร(พระเอก)

อือ

เชอร์รี่

กินไปนิดเดียวเองนะ กินอีกหน่อยสิ

ภัทร(พระเอก)

ไม่ กินไม่ลง

เชอร์รี่

แต่--

ภัทร(พระเอก)

//มองแรง

เชอร์รี่

ภัทรอ่ะ!//กินต่อ

ภัทร(พระเอก)

//มองหาคิริน

ภัทร(พระเอก)

(คนแม่งเยอะจังวะ!)

คิริน(นายเอก)

bill‚ please (เช็คบิลด้วยครับ)

เป็นทุกอย่าง

//เก็บเงิน

คิริน(นายเอก)

//มองหาภัทร

ภัทร(พระเอก)

//มอง

คิริน(นายเอก)

...//รีบเดินออกจากร้าน

ภัทร(พระเอก)

//ลุก

เชอร์รี่

ภัทร ไปไหน//จับมือ

ภัทร(พระเอก)

เดี๋ยวโอนไปให้//วิ่งไป

ภัทร(พระเอก)

มึงเป็นอะไร!//จับแขน

คิริน(นายเอก)

ฮะ เฮีย...//ไม่มองหน้า

ภัทร(พระเอก)

มองหน้ากู

คิริน(นายเอก)

//ส่ายหน้า

ภัทร(พระเอก)

คิริน!//บีบ

คิริน(นายเอก)

คะ ครับ//หันไปมอง+น้ำตาคลอ

ภัทร(พระเอก)

...

ภัทร(พระเอก)

วันนี้มึงเป็นอะไร จะหลบหน้ากูทำไม

คิริน(นายเอก)

รินเห็นเฮียนั่งทานข้าวกับคนอื่นอยู่...

คิริน(นายเอก)

รินไม่อยากเสียมารยาท

ภัทร(พระเอก)

แต่ปกติมึงจะมารอกู!//บีบแรงขึ้น

คิริน(นายเอก)

เฮีย...//เสียงสั่น

คิริน(นายเอก)

//เลือดหยด

ภัทร(พระเอก)

//มอง

ภัทร(พระเอก)

....

คิริน(นายเอก)

//ดึงมือกลับ

คิริน(นายเอก)

รินขอตัวนะครับ...

ภัทร(พระเอก)

เดี๋ยว!//จับมือ

ภัทร(พระเอก)

เจ็บ.........รึป่าว

คิริน(นายเอก)

//ส่ายหน้า

คิริน(นายเอก)

เฮียไปหาคนของเฮียเถอะครับ..เขาคงรอแย่แล้ว

คิริน(นายเอก)

เดี๋ยวรินกลับเองก็ได้...

คิริน(นายเอก)

จะว่าไป...ผู้หญิงคนนั้นโชคดีจังเลยนะครับ//ยิ้มจาง

คิริน(นายเอก)

ได้นั่งทานข้าวกับเฮีย...

ภัทร(พระเอก)

กูกับเชอร์เป็นแค่เพื่อนกัน

คิริน(นายเอก)

ถึงคุณเชอร์จะเป็นอะไรก็ช่าง...

คิริน(นายเอก)

ยังไงรินก็ไม่มีสิทธิ์อะไรอยู่แล้ว

คิริน(นายเอก)

แค่นั่งกินข้าว...แค่นั่งกินข้าวด้วยกันสักครั้ง

คิริน(นายเอก)

รินยังไม่เคยได้...//ยิ้ม

ภัทร(พระเอก)

....

คิริน(นายเอก)

รินขอตัวนะครับเฮีย//เดินไป

ภัทร(พระเอก)

...//มอง

ตัด

Mattyyy!!!🌌

ที่เลือดออกเพราะรินเแ็นแผลตั้งแต่แรกอยู่แล้วนะคะ ที่โดนรถ

Mattyyy!!!🌌

ภัทรร้ายมากนะ😌😡

กด👍🏻

กด❤️

คอมเม้น

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ