นายน้อยของผม เจอกันครั้งแรก

เจอกันครั้งแรก

08.00น.

เมืองA

เมือง S น่ากลัวที่สุด เมือง A แหล่งรวมมาเฟีย เมือง B แหล่งรวมยากูซ่า เมืองC คนธรรมดา เมืองD-F เมืองแห่งอาชญากรรม

ในแต่งล่ะเมืองจะมีหลากหลายตระกูลและอนาเขตกฏเหล็กคือพอใจในสิ่งที่ตนมีหากคิดจะทำสงครามจะถูกขับไล่ไปยัง

เอเดน

เอเดนเป็นสถานที่ที่ไม่ต่างกับนรกบนดิน

ไม่มีใครอยากไป

ลิเลีย(แม่นอ.)

ลูกเหงาไหม

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

เหงาสิครับ

ลิเลีย(แม่นอ.)

โซมานีสิ

โซระ(ตอนเด็ก)

ค..ครับคุณนาย

ลิเลีย(แม่นอ.)

ไม่ต้องเกร็งนี่ลูกฉัน

ลิเลีย(แม่นอ.)

หลังจากนี้ฝากลูกแลด้วยนะ

โซระ(ตอนเด็ก)

ครับ

ลิเลีย(แม่นอ.)

แม่ไปทำธุระก่อนนะ

ลิเลีย(แม่นอ.)

ไปซากิซานะ

ซาซากิ(แม่พอ.+มือขวาคนสนิทแม่นอ.)

ค่ะ

ซานะ(มือซ้ายแม่นอ.+เพื่อนสนิทแม่พอ.)

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

..นายชื่อโซหรอ

โซระ(ตอนเด็ก)

โซระครับเรียกโซก็ได้

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

นายอายุเท่าไหร่หรอ

โซระ(ตอนเด็ก)

8ครับ

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

(เท่ากันนิ)

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

ไปเล่นด้วยกันไหม

โซระ(ตอนเด็ก)

จะดีหรอครับ

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

เอาน่าแม่ไม่ว่าหรอก

โซระ(ตอนเด็ก)

ครับ

โซระ(ตอนเด็ก)

(มองใกล้ๆน่ารักจัง)

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

//จับมือโซไป

โซระ(ตอนเด็ก)

สวยจังเลยนะครับ

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

นั้นสินะ

ฝนกำลังจะตก

โซระ(ตอนเด็ก)

เราเข้าบ้านกันเถอะครับนายน้อย

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

โอเค

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

อะ..//ขาพลิก

โซระ(ตอนเด็ก)

//ให้ขี่หลัง

โซระ(ตอนเด็ก)

//วางบนโซฟา

โซระ(ตอนเด็ก)

เจ็บมากไหมครับ

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

จ..เจ็บ

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

//น้ำตาคลอ

โซระ(ตอนเด็ก)

เช็ดน้ำตาแล้วทำแผลให้

โซระ(ตอนเด็ก)

นายน้อยเดินไหวไหมครับ

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

ไม่ไหวมันเจ็บ..

โซระ(ตอนเด็ก)

งั้นนั่งพักก่อนนะครับ

ลิเลีย(แม่นอ.)

คิวแม่กลับมาแล้ว~

ลิเลีย(แม่นอ.)

ขาไปโดนไรมา

โซระ(ตอนเด็ก)

นายน้อยขาพลิกครับ

ลิเลีย(แม่นอ.)

ขอบคุณนะที่ช่วยคิวไหวนะ

ลิเลีย(แม่นอ.)

//ลูบหัว

ซาซากิ(แม่พอ.+มือขวาคนสนิทแม่นอ.)

ลูกไม่เป็นไรใช่ไหม

โซระ(ตอนเด็ก)

ผมไม่เป็นไร

มากิ(แม่บ้าน)

อาหารเย็นเสร็จแล้วค่ะ

ลิเลีย(แม่นอ.)

ไปทานข้าวกัน

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

//พยายามลุก

โซระ(ตอนเด็ก)

//รีบไปประคอง

ลิเลีย(แม่นอ.)

เด็กพวกนี้//พูดเบาๆ

ซาซากิ(แม่พอ.+มือขวาคนสนิทแม่นอ.)

อย่าบอกนะว่าคุณก็คิดเหมือนกัน

ลิเลีย(แม่นอ.)

//ยิ้มมุมปากแล้วเดินไป

โซระ(ตอนเด็ก)

//ประคองคิวมาที่เก้าอี้

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

ขอบคุณนะ

คิง(พอ.นอ.)

คนใช้บ้านเราสาบสูญหรือยังไง

คิง(พอ.นอ.)

ถ้างั้นก็ให้โซมันเป็นมือขวาลูกไปเลยล่ะกัน

ลิเลีย(แม่นอ.)

คุณรีบหรอ

คิง(พอ.นอ.)

เปล่า

ซาซากิ(แม่พอ.+มือขวาคนสนิทแม่นอ.)

//ขำเบาๆ

ลิเลีย(แม่นอ.)

ซากิจะไม่ห้ามหรอ

ซาซากิ(แม่พอ.+มือขวาคนสนิทแม่นอ.)

อะไรฉันไม่รู้

ลิเลีย(แม่นอ.)

งอนแล้ว

คิง(พอ.นอ.)

ชิบ

ซาซากิ(แม่พอ.+มือขวาคนสนิทแม่นอ.)

โอ๋ๆ ไม่งอนนะ

คิง(พอ.นอ.)

งอนเป็นเด็กเลย//ลูบหัว

คิง(พอ.นอ.)

มาๆทานข้าวดีกว่า

มิยะ(พ่อบ้าน)

4แก้ว

2แก้ว

มากิ(แม่บ้าน)

ทั้ง6ก็นั่งทานอาหาร

โซระ(ตอนเด็ก)

//ตักแซลมอนให้นอ.

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

นายรู้ด้วยหรอว่าฉันชอบ

โซระ(ตอนเด็ก)

แค่เดาเอา

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

//ปากเลอะ

โซระ(ตอนเด็ก)

//เช็ดให้

ซานะ(มือซ้ายแม่นอ.+เพื่อนสนิทแม่พอ.)

แน่ใจนะว่ามือขวาไม่ใช่ลูกเขย

ซาซากิ(แม่พอ.+มือขวาคนสนิทแม่นอ.)

//ยิ้มเบาๆ

ลิเลีย(แม่นอ.)

ฉันไม่รีบทำไมทุกคนรีบจัง

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

รีบอะไรครับ

ลิเลีย(แม่นอ.)

ไม่มีอะไร~

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

ครับ

โซระ(ตอนเด็ก)

เดินไหวไหม

คิว(นอ.ตอนเด็ก)

//ส่ายหน้า

โซระ(ตอนเด็ก)

//อุ้มไป

คิง(พอ.นอ.)

...

ซาซากิ(แม่พอ.+มือขวาคนสนิทแม่นอ.)

เขาไม่ทำอะไรหรอก

ซาซากิ(แม่พอ.+มือขวาคนสนิทแม่นอ.)

ฉันไม่ยอมเลี้ยงให้เหมือนเขาหรอก

ลิเลีย(แม่นอ.)

ยังลืมไม่ได้หรอ

ซานะ(มือซ้ายแม่นอ.+เพื่อนสนิทแม่พอ.)

อย่างมันหรอจะลืม

ลิเลีย(แม่นอ.)

ไปกันเถอะ

ทั้ง4แยกย้ายเข้าห้องตัวเอง

โซระ(ตอนเด็ก)

วันนี้ผมดูแลนายน้อยหน่อยก็ได้ข้อเท้าเขายัง..

ซาซากิ(แม่พอ.+มือขวาคนสนิทแม่นอ.)

โอเค

ซาซากิ(แม่พอ.+มือขวาคนสนิทแม่นอ.)

//ลูบหัว

โซระ(ตอนเด็ก)

ครับ





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ