พบเจอ Part 1

เรื่องนี้ผมจะเกือบลืมไปแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้ผมไม่ลืม...นั่นก็คือ "เธอ"

-------------------------------------------------------

5 ปีที่แล้ว

"เฮ้ย...เอโตะ"

"อะไรของนาย ? "

"พักนี้มาโรงเรียนสายจังนะ"

ช่วงนี้ผมรู้สึกแปลกๆเวลานอนหลับ ยิ่งเวลาผมฝันมันเหมือนจริงมากๆ ผมมักชอบฝันไปที่แปลกๆที่ผมไม่เคยได้ไป มันรู้สึกปล่อยวาง หลายคนชอบคิดเสมอว่างไม่มีที่ไหนสุขใจที่บ้าน ผมก็คิดเช่นนั้น

"เย็นนี้ไปร้านเกมเซ็นเตอร์ซะหน่อยมะ"

"สงสัยจะไม่ได้ยามาดะ"

"ช่วงนี้นายดูเหนื่อยๆนะ"

"ไม่หรอกสดชื่นจะตาย"

มันก็เหมือนทุกวันผมต้องมาปฏิเสธเพื่อนคนเดียวของผม ก็มันมีการบ้านต้องทำนี่นา ไม่รีบทำล่ะก็ผมจะอดดู anime ที่จะฉายตอนหัวค่ำ หลายคนชอบบอกว่า อายุ 15 แล้ว ยังมานั่งดูอะไรพวกนี้อีก บ้างพวกก็มองเป็น โอตาคุ น่ารังเกียจมั่งล่ะ แต่ผมรู้สึกเฉยๆกับเรื่องพวกนี้

กริ๊ง\~ กริ๊ง\~ กริ๊ง\~📞

เอโตะ "ว่าไงยามาดะ"

ยามาดะ "พรุ่งนี้แกจะมาเช้ารึเปล่าเนี่ย"

เอโตะ "ไม่รู้สิ ฉันไม่แน่ใจ"

ยามาดะ "ทุกทีเลย"

เอโตะ "ฉันขอทำการบ้านก่อนละกัน"

ยามาดะ "นี่ไม่อยากคุยรึเปล่าเนี่ย"

เอโตะ "เปล่าฉันกำลังรีบ"

ยามาดะ "ถ้างั้นเจอกันพรุ่งนี้"

เอโตะ "เจอกัน"

ตอนแรกผมก็คิดว่าจะมีธุระอะไรที่ไหนได้ไม่มีอะไรเลย จากนั้นผมก็นั่งดู anime จนจบ

เอโตะ "อาบน้ำนอนดีกว่าวุ้ย"

เวลาที่ผมหลับมักจะฝันอะไรที่แปลกเสมอคราวนี้ก็เช่นกัน

"นี่นาย ตื่นสิ"

เอโตะ "หือ...ที่นี่ที่ไหนเนี่ย"

"ที่โรงเรียนไงเล่า"

เอโตะ "โรงเรียน ?"

ผมตื่นมาที่ไหนก็ไม่รู้ มองไปรอบๆก็มีแต่ทุ่งหญ้าโล่งๆ ไปหมด มีเพียงโรงเรียนอะไรก็ไม่รู้ตั้งอยู่ แล้วมีเด็กผู้หญิงคนนึงยื่นมือมาทางผม พร้อมรอยยิ้มอันสดใส ที่ใครเห็นก็ต้องใจละลาย

"ฉันชื่อ มิกิ นะ"

เอโตะ "ห้ะ...ฉันอยู่ที่ไหนกันแน่"

มิกิ "เด็กใหม่เหรอ...ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย"

เอโตะ "บ้าเหรอ...ฉันไม่รู้จักที่นี่ด้วยซ้ำ"

กริ๊งงงงงงงงงง\~ 🔔

มิกิ "ออดโรงเรียนดังแล้ว...รีบไปกันดีกว่า"

เอโตะ "ดะ...เดี๋ยวก่อน"

เธอจับมือผมพร้อมกับวิ่งเข้าโรงเรียน พริบตาแรกที่ผมเห็น มันสวยมากๆ มีเด็กนักเรียนเต็มไปหมด รอบโรงเรียนเต็มไปด้วยทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ไพศาล ลมพัดโชย ผมรู้สึกได้ถึงความเย็นนี้ ใจผมยังคิดอยู่ว่านี้คือฝันจริงๆหรือเปล่า

บ่ายวันนั้นเป็นช่วงเวลาพัก เธอมิกิก็ชวนผมไปเดินดูรอบๆโรงเรียน

เอโตะ "ฉันสงสัยอะไรอย่างนึง"

มิกิ "นายสงสัยอะไรเหรอ"

เอโตะ "ที่นี่ไม่มีบ้านคนเหรอ ทำไมมีแต่ทุ่งหญ้าโล่งๆเลย"

เธอเงียบไปพักนึงแล้วยิ้มที่มุมปากพร้อมกับพูดว่า

"พรุ่งนี้นายก็จะเห็นเอง" 😊

คำพูดพร้อมกับลมที่พัดมาทำให้เธอต้องเสยผมข้างๆขึ้น เธอสวยมากๆจนกระทั่ง

กริ๊งงงงง\~ กริ๊งงงง\~ กริ๊งงงง\~🕰

เอโตะ "หือ...แย่แล้ว 8 โมงแล้วเหรอเนี่ย"

สายตามระเบียบ แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าคืนนี้ผมจะฝันเรื่องเดิมหรือเปล่า

22:00 🕰

"นี่นาย มาตอนตรงนี้อีกแล้วเหรอเนี่ย"