"ขอโทษค่ะช่วยติดต่อห้องเบอร์B0310ให้หน่อยได้ไหมค่ะ"
"บอกว่าพลอยมาถึงแล้วค่ะให้ลงมารับด้วย"
"ค่ะ รอสักครู่นะคะ"
เพียงครู่เดียวโอเปอร์เรเตอร์สาวก็หันมาบอกว่าไม่มีคนรับสาย เจ้าของห้องน่าจะไม่อยู่
"หาไม่อยู่...ขอบคุณนะคะ"
จากนั้นเธอก็เดินมานั่งที่ตรงโซฟารับรองพร้อมคว้ามือถือมากดหาเพื่อนทันที โดยมีเอ้เดินมานั่งอยู่เคียงข้าง
เธอขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเพื่อนไม่รับสาย พอกดวางเสียงไลน์ก็เข้ามาทันที
อ่านข้อความจบเธอก็ถอนใจยาว
"มีอะไรหรือเปล่าครับ"
"ยัยเมย์เพื่อนฉันน่ะซิคะ ไลน์มาบอกว่ายังติดประชุมอยู่เลยให้ฉันไปหาอะไรทำฆ่าเวลาก่อนสัก4-5ชั่วโมง"
"พลอยไปรอบนห้องผมก่อนก็ได้ครับอีกนานกว่าเพื่อนคุณมาเดี๋ยวเราซื้ออาหารขึ้นไปทานกันรอเวลาไปเรื่อยก็ได้"
"จะไม่รบกวนคุณไปหรือ คุณกลับจากทำงานมาเหนื่อยๆ"
"ไม่เหนื่อยหรอก เอาน่า ถือว่าฉลองการพบเพื่อนใหม่ไปเถอะ แถวนี้มีของกินอร่อยๆเยอะได้ลองแล้วคุณจะติดใจ"
"เอาอย่างงั้นก็ได้ เราไปฉลองกัน"
จากนั้นทั้งคู่ก็พากันตะเวนซื้อของกินมากมายหอบหิ้วกันขึ้นไปยังห้องชั้น19
"โห!!! ห้องสวยจังค่ะ วิวดีมาก"
พลอยกล่าวแล้ววางของลงบนโต๊ะกลางห้องรับแขก
เธอเดินไปหยุดที่กำแพงกระจกสองด้านที่มองเห็นทิวทัศน์ไกลสุดลูกหูลูกตา ตึกรามบ้านช่องดูเล็กไปถนัดตา
"คุณชอบไหม"
"ชอบค่ะ วิวห้องเพื่อนพลอยไม่ได้เป็นแบบนี้"
"คุณมาบ่อยๆได้เลยผมต้อนรับเสมอ"
"ได้หรือ ไม่ปฎิเสธคำชวนน้าาา5555"
พลอยหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ส่วนเอ้ก็จัดการอาหารที่ซื้อมาใส่จาน ส่วนเบียร์ก็แช่เย็นไว้ก่อน อาหารพร้อมคนพร้อมปาร์ตี้เล็กๆจึงเกิดขึ้น
ผ่านไป1ชั่วโมงเบียร์หมดไป10กว่ากระป๋อง ร่างหนุ่มสาวที่นั่งเคียงกันในตอนแรกเปลี่ยนเป็นนั่งซ้อนกัน
ก้นงอนนั่งอยู่บนตักของเอ้โดยไม่รู้ว่ากระโปรงและกางเกงในตัวสวยหลุดหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ไม่ต่างอะไรกับเอ้ที่ไม่มีอะไรติดตัวเช่นเดียวกัน
ทั้งคู่กอดจูบกันนัวเนียมาเป็นเวลานานแล้ว
จากนั้นเอ้ก็อุ้มร่างหญิงสาวขึ้นไปวางบนเตียงแล้วขึ้นตามไปนาบร่างกายให้ประสานกัน
"อืม เจ็บ!!"
พลอยดิ้นรนถอยหนีแต่เอัยังคงตามไม่ลดละ จนไปติดหัวเตียงเขาจึงถาโถมหนักหน่วงรวดเร็วและดุดัน
เสียงและกลิ่นคาวอบอวนเนินนาน มันดังๆหยุดๆอยู่หลายครั้งฟ้ายามบ่ายด้านนอกก็กลายเป็นกลางคืนเป็นที่เรียบร้อย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments