มายุซึมิ คาซึยะ

หลายวันผ่านไป
ณ บ้านอีกหลังนึงซึ่งเป็นบ้านของเคน
สึบาระซากิ ชิซุย
สึบาระซากิ ชิซุย
ผมขอโทษนะ ครับ..
สึบาระซากิ ชิซุย
สึบาระซากิ ชิซุย
//ต้องไปทำงานกับเซนที่ต่างเมือง
ยามินาวะ สึนะ
ยามินาวะ สึนะ
ผมก็ต้องขอโทษด้วย..
ยามินาวะ สึนะ
ยามินาวะ สึนะ
//ต้องไปทำงานกับคามิ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
พวกนายไปทำงานนะ..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
เพราะงั้นไม่ เป็นไรหรอก..
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
เฮ้ย!!
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
รีบๆเข้ามาได้แล้ว!
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ค..ครับ
ยามินาวะ สึนะ
ยามินาวะ สึนะ
พวกผมขอตัวก่อนนะครับ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ไปดีมาดีนะ..
ชิซุยกับสึนะรีบวิ่งออกไป
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
เร็วๆดิวะ!//ดึงแขนคุโซเข้าไปในคฤหาสน์
ด้านในคฤหาสน์
ห้องใต้หลังคา
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
อยู่ในห้องนี้ไป! ห้ามออกมา!//โยนเข้าไป
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
//ล๊อคประตูด้วยโซ่
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
//เดินออกไป
ห้องใต้หลังคา
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//ค่อยๆลุกขึ้นนั่ง
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(ก็ไม่ต่างจากห้องเดิมเท่าไหร่..)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//จะลุกขึ้น
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
อึก!//เจ็บข้อเท้า
เวลาผ่านไปจนเย็น
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//เปิดประตูเข้ามา
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เชี่ย!!
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//นอนอยู่กลางห้อง
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
นางฟ้ามาจาก ไหนวะเนี่ย?
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
เสียงดังทำเชี่ย อะไร?//เดินมา
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มึงเอานางฟ้ามาให้กูใช่มั้ย?
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
นางฟ้าเชี่ยไรของมึง?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
นั่นไง//ชี้คุโซ
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
นางฟ้าอะไร?
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
นั่นคนใช้คนใหม่ ของกู
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ห๊ะ!?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไอสัส
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
กูขอ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
กูขอซื้อต่อ
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
กูไม่ให้
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
โห่ ไรว้า
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
แต่กูให้เช่า
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
ถ้ามึงยอมให้กูถือหุ้นบริษัทมึง 15%
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
โอโห่ไอเหี้ย
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//มองคุโซ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ถ้ามึงให้กูซื้อกูให้เลย 20%
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
แต่ไอนี่มันร่างกายอ่อนแอสัสๆเลยนะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
กุไม่สน
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
งั้นดีล
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ดีล
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//เข้ามาอุ้มคุโซ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//พาคุโซกลับห้องตัวเอง
ณ ห้องนอนของคาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
(ตัวเบามาก..)
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
(ฉันต้องขุนให้อ้วนกว่านี้ซะแล้ว)
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
(ถ้าอ้วนกว่านี้ต้องน่ารักมากแน่ๆ)
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//กำลังนั่งจิตนาการตอนที่คุโซยิ้ม
19.00 น.
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//ค่อยๆลืมตาขึ้น
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(ที่นี่..)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//ค่อยๆลุกขึ้นนั่ง
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
อ้าว! ตื่นแล้วเหรอ?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//ลุกจากโต๊ะ ทำงานมาหา คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//จะขยับหนีแต่เจ็บข้อเท้าอยู่จึงขยับตัวได้ไม่มาก
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เอ่อ..ฉันชื่อมายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ที่นี่คือห้องนอน ของฉันในบ้าน ของเจ้าเคนน่ะ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ผ..ผม..ช..ชื่อ..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ค..คุโซ..ครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไม่ต้องกลัวนะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ฉันเป็นเพื่อนของเจ้าเคน
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
พ..เพื่อน..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ข..ขอโทษที่เสียมารยาทครับ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//จะลุกขึ้นแต่ก็เกือบล้ม
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//ดึงคุโซมากอด ก่อนที่จะล้ม
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ข..ขอโทษครับ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ขอโทษครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
(เสียงสั่นไปหมด แล้ว..)
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไม่เป็นไร//ลูบหัวคุโซ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ฉันเป็นคนพานายมาที่นี่เอง
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เจ้าเคนก็อนุญาตแล้วด้วย
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เพราะงั้นอย่ากลัวไปเลยนะ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ค..ครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
อยากร้องไห้ก็ร้องออกมาสิ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ม..ไม่ได้อยาก ร้องนะครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//พยุงคุโซให้นั่งลง บนเตียง
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//คุกเข่าลงตรง หน้าคุโซ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เจ็บข้างนี้ใช่มั้ย?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//จับข้อเท้าขวา ของคุโซเบาๆ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ม..ไม่ใช่..//กำผ้า ปูที่นอน
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
นายนี่โกหกไม่เก่งเลยนะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//ลุกขึ้นไปเปิดตู้เย็นแล้วเอาน้ำแข็งออกมา
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//ใช้ผ้าเช็ดหน้าของตัวเองห่อน้ำแข็งไว้
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//นำมาประคบที่ ข้อเท้าของคุโซ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ทนหน่อยนะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
จะได้หายไวๆ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
นางฟ้าของฉัน
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ท่านคาซึยะครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เรียกคาซึยะเฉยๆเถอะ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ค..ครับ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ทำไมคุณถึงมา ทำแบบนี้เหรอ ครับ..?
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ทำไมถึงไม่ทำเหมือนที่ท่านเคนทำ..?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เคนมันทำอะไร ล่ะ?
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ก็ทุบตีผมระบายอารมณ์..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
หรือไม่ก็ทรมานผมเล่น..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไม่ต้องห่วง
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ฉันไม่ทำแบบนั้น หรอก
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ขอบคุณครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
อยากทานอะไรรึเปล่า?
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ผ..ผมค่อยทานตอนท่านทานเสร็จก็ได้ครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
?
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ป..ปกติผมต้อง ทานหลังท่าน เคน..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
แล้วจะได้ทาน อาหารที่ท่าน เคนเหลือเอาไว้..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ต่อไปนี้นายจะมาอยู่กับฉัน
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไอเคนมันขายนายให้ฉัน
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
!!!
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ร..เรื่องจริงเหรอครับ..?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ใช่..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ฮึก..ฮืออออ!.. //พยายาม หยุดร้องแต่ก็ หยุดไม่ได้
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//ลุกขึ้นไปปลอบ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//กอดคาซึยะ แน่น
คุโซร้องไห้หนักจนสลบไป
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
(ทำไมถึงต้อง ร้องไห้หนัก ขนาดนี้ด้วย?)
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
(ไอเคนมันโกหกอะไรฉันรึเปล่า?)
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//พยุงคุโซให้นอนลง
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//ห่มผ้าให้
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//ลุกไปห้องนอนของเคน
ณ ห้องนอนของเคน
???
???
อ..อื๊อ!..อ๊ะ!..ท่านเคน..อ๊า~!!..
ปัง!
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//เปิดประตูเข้ามา
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มีเรื่องจะถาม
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
รอไปไอสัส
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
กูไม่ว่าง
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
แป๊ปเดียว
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
เออๆ
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
เดี๋ยวพี่มานะคนสวย
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
//ลุกไปหาคาซึยะ
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
พูดมา เร็วๆ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
กับเด็กคนนั้น
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
นายทำอะไรกับ เด็กคนนั้น?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
พอฉันบอกไปว่านายขายเด็กคนนั้นให้ฉัน
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ก็แม่งร้องไห้จน สลบไปเลย
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
เฮ้อออ!
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
กูบอกก็ได้
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
มันแม่งเป็นน้อง ของกู
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
น้อง!?
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
เออดิ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
แล้วมึงแม่งขาย น้องของตัวเอง?
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
ไอเด็กเชี่ยนั่น แม่งไร้ประโยชน์ ชิบหาย!
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
แม่งชอบทำตัวน่ารำคาญ!
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
ทำห่าอะไรก็ ไม่เป็น!
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
เกิดมาทำเชี่ยอะไรก็ไม่รู้!
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
ตายห่าไปได้ซะก็ดี!
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
ให้เป็นที่เช็ดตีนกูยังขยะแขยงอะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
(สาเหตุที่ทั้งตัวสั่นและเสียงสั่นเวลาพูดก็เพราะแบบนี้นี่เอง..)
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
แล้วทำไมเด็กคนนั้น..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
คุโซถึงมาอยู่กับมึงได้ล่ะ?
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
พ่อกับพี่กูไป ทำงาน
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
แม่กูก็ไปเที่ยว
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
คนในบ้านใหญ่ แม่งไปทำงาน นอกสถานที่กัน หมด
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
เลยโยนไอเหี้ยนั่นมาที่นี่
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
กูพอจะเข้าใจละ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
กูไปหาคุโซดีกว่า//เดินออกไป
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
ตกลงมันมาเพื่อถามอะไรของมันวะเนี่ย?
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
//ปิดประตู
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
//กลับไปอึ๊บ สาวต่อ
ณ ห้องนอนของคาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//ใช้ผ้าเช็ดตัวให้ คุโซ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
(หลังจากนี้ถ้า นายมาอยู่กับฉัน นายจะไม่ต้องมา ลำบากแบบนี้ แน่นอน)
วันต่อมา
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//ค่อยๆลืมตาขึ้น
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//ตกใจหน้าคาซึยะ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//จะลุกขึ้น
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//มือกอดเอวคุโซอยู่
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(ร..เราควรอยู่ เฉยๆ)
9.00 น.
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
อือ..//ขยับเข้าไปติดตัวคุโซ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(กลิ่นหอมจัง..)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//ซุกที่อกของ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//ตื่นนานแล้วแต่ กำลังสังเกต พฤติกรรมของ คุโซ
แกร๊ก..
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
เฮ้ย! ไอสัส ไม่แดกข้าวเหรอ!?
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//สะดุ้ง
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
โห..แม่ง
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
ไอสัส! ตื่นได้แล้ว! //เดินไปหาคาซึยะ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(ม..ไม่นะ) //หลับตาปี๋+ ตัวสั่นมาก
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
กูตื่นแล้วๆ//ลุกขึ้นนั่ง
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
ลงไปแดกข้าว!
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เออหน่า..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เดี๋ยวกูไป
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เด็กน้อย ตื่นเร็ว//แกล้งปลุกคุโซทั้งๆที่รู้ว่าคุโซตื่นนานแล้ว
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//ลืมตาขึ้น+ ค่อยๆลุกขึ้น
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
อ..อรุณสวัสดิ์ ครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไปทานข้าวกัน
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
อ..เอ่อ..ม..ไม่ได้นะครับ..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ผ..ผมต้อง-
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไม่เป็นไร
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
นายเป็นของฉัน แล้ว
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไม่มีใครทำอะไร นายได้หรอก
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยลงไปทานข้าวแล้วกัน//อุ้มคุโซเข้าห้องอาบน้ำ
ณ ห้องอาบน้ำ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เจ็บรึเปล่า?//กำลังถูหลังให้คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ม..ไม่เจ็บครับ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
จ..จริงๆผมอาบ เองได้..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไม่เอาสิ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ต่อไปนี้นายต้อง มาอยู่กับฉัน
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ต้องเชื่อฟังฉัน
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เข้าใจมั้ย?
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ค..ครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
อย่างแรกก็..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มีอะไรที่นายชอบทานมั้ย?
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ม..ไม่ทราบครับ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ผ..ผมทานได้ หมด
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
รสเค็ม รสเผ็ด รสหวานอะไรแบบนี้ก็ได้
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ข..ขอโทษครับ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ผ..ผมไม่รู้
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ขอโทษครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เอาเถอะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เดี๋ยวนายค่อยมาลองชิมก็ได้
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ฉันทำอาหารเก่งนะบอกเลย
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ค..ครับ..
คุโซที่แทบจะไม่ได้คุยกับใครเลยนอกจากชิซุยและสึนะทำให้ไม่รู้วิธีพูดกับคนอื่นเลยแม้แต่นิดเดียว
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เวลาว่างนายชอบทำอะไรเหรอ?
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ผ..ผมนอนครับ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ผมคงไม่มีแรง ขยับตัวไปไหน หรอก..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
แปลว่าฉันก็ต้องหางานอดิเรกให้นายทำด้วย
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เตรียมตัวเหนื่อย ได้เลย
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ครับ..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(มือคุณคาซึยะ อุ่นจัง..)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ห..ให้ผม..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
อ..เอ่อ..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ถ..ถูหลัง..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เอาสิ//หันหลังให้คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//นั่งคุกเข่า
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//ถูหลังให้คาซึยะ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(หลังใหญ่จัง..)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//นวดไหล่ให้ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
(ถ้าไม่เสียเรื่องที่แรงน้อยไปหน่อยคุโซก็นวดเก่งมากเลย)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(ทำไมมันถึง หนาวจัง..?)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(ทั้งที่เป็นน้ำอุ่นแถมก็ไม่มีลม..)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(เวียนหัวจัง..)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ค..คุณคาซึ-
โครม!
จู่ๆคุโซก็ล้มไปกับพื้น
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
คุโซ!!//รีบอุ้มขึ้น มา
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//อุ้มไปในห้อง นอน
ห้องนอนของคาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
คุโซ! นายเป็น อะไรรึเปล่า!?
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ม..ไม่เป็นไรครับ..
คุโซพูดออกมาแม้ว่าตอนนี้ ตัวเองจะปวดหัวจนแทบจะ ระเบิดอยู่แล้ว
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
มัน..ปกติ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไม่เป็นไรนะ ฉันจะกอดนายไว้เอง
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//นั่งกอดคุโซ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ร้องออกมาได้เลย
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไม่ต้องอดทน หรอก
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//ลูบหัวคุโซ
ใช้เวลาอยู่พักใหญ่ๆกว่าคุโซจะหายปวดหัว
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ปวดตาขึ้นเปล่า?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ตาบวมหมดแล้ว
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ไม่เป็นไรครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
หนาวรึเปล่า?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มาแต่งตัวกันดีกว่า
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ต..แต่ผม
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ใส่เสื้อของฉันไปก่อนได้มั้ย?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เดี๋ยวฉันจะไปซื้อใหม่ให้
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ต..แต่เดี๋ยวมันจะสกปรกเพราะผม..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ตัวละ 2,000-3,000 เอง เดี๋ยวค่อยไปซื้อใหม่
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(2,000-3,000 คงไม่แพงสำหรับพวกเค้าสินะ..?)
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เอาตัวอื่นก็ได้
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ตัวนี้มั้ย?
คาซึยะหยิบเสื้อออกมาเรื่อยๆ
ซึ่งราคาก็สูงขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เสื้อกันหนาวขนหมีน่าจะ 30,000,000
ปัง!!
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
มึงชักช้าชิบหายเลย!
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
//ถีบประตูเข้ามา
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
ทำเชี่ยอะไร..
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
อยู่..?
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ข..ขอโทษครับ //เอาผ้าห่มมา คลุมตัว
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
จะซั่มกันก็บอกกูสิวะ
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
กูจะได้ไม่ต้องให้คนทำอาหารเผื่อ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
กูเลือกเสื้อให้คุโซอยู่
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
โห่ไอสัส
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
เอาผ้าเช็ดตีนให้มันกูยังไม่อยากจะให้เลย
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
แล้วไง?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
นั่นเรื่องของมึง
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//หยิบเสื้อกัน หนาวขนหมี มาใส่ให้คุโซ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ขอโทษที่ให้รอ นานนะ
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
มึงชอบอะไรขนาดนั้นวะ?
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
ก็แค่หมาขี้เรื้อน
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไอเหี้ยเคน!
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มากไปแล้วนะเว๊ย!
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
กูไปก็ได้วะ
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
รีบๆแดกข้าวแล้วไสหัวออกไปจากบ้านกูเลย
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เออไอสัส
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
กูไม่ง้อมึงหรอก
คาราซึกิ เคน
คาราซึกิ เคน
//เดินออกไป
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ขอโทษครับ.. ขอโทษครับ.. ขอโทษครับ..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ผมขอโทษ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ขอโทษทำไมครับ?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
นายไม่ได้ทำอะไรผิดนะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไม่ต้องขอโทษ หรอก
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
แต่ว่า..ผ..ผมทำให้คุณกับท่านเคน..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไม่เป็นไร
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เชื่อฉันนะ
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
อื้อ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//ลุกกลับไปใส่ชุดของตัวเอง
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//มองออกไป นอกหน้าต่าง
คุโซรู้ตัวเองดีว่าตัวเองนั้น เหลือเวลาไม่มากแล้ว
แต่คุโซก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองอยากทำอะไร? ชอบอะไร?
ทำให้คุโซรู้สึกเคว้งจนอยากจะตายๆไปให้จบเรื่อง
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เออๆ มารับกูที่บ้านไอเคนด้วย
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
//คุยโทรศัพท์อยู่
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(เจ้าสี่เหลี่ยมนั่นอีกแล้ว..)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(เจ้าสี่เหลี่ยมนั่นมันคืออะไรกันแน่..?)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
(แต่ถ้ามันเป็น เรื่องที่ไม่ควร ถาม..)
ตลอด 18 ปีที่ผ่านมา คุโซแทบไม่ได้ออกไปจากบ้านเลย ทำให้รู้เรื่องทางโลกน้อยมาก
แม้แต่การเรียน คุโซก็ยังไม่ได้เรียนแม้แต่ตัวอักษรหรือตัวเลข
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เราค่อยไปทานข้าวที่บ้านฉันดีกว่าเนอะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เดี๋ยวฉันจะทำ อาหารอร่อยๆ ให้ทานเอง
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ค..ครับ..
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
//มองโทรศัพท์ไม่หยุด
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
อยากเล่นเหรอ? //ยื่นโทรศัพท์ให้
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
อ..เอ่อ..//ถอย
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ม..มันคืออะไร เหรอครับ..?
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
บ..บางครั้ง
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ท..ท่านเคนกับคนอื่นๆก็ชอบหยิบมันขึ้นมา..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
(ครอบครัวไอเคนเป็นเชี่ยอะไรนักหนาวะเนี่ย!?)
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
(ทำไมถึงต้อง ผลักไสคุโซ แทบจะทุกอย่าง แบบนี้?)
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ม..ไม่ต้องตอบ ก็ได้ครับ..
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มันคือเครื่องมือ สื่อสาร
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เดี๋ยวฉันซื้อให้ เครื่องนึง
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ไม่สิ
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
ฉันจะซื้ออย่างอื่นให้ด้วย
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
มีอะไรที่อยากได้มั้ย?
มายุซึมิ คาซึยะ
มายุซึมิ คาซึยะ
เดี๋ยวฉันจะให้ คนรับใช้ไปห้าง เมนเดล
คาราซึกิ คุโซ
คาราซึกิ คุโซ
ผ..ผม
สิ่งที่คาซึยะพูดมา คุโซแทบจะไม่รู้จักซักอย่าง โทรศัพท์? ห้าง? คุโซไม่รู้จักเลยซักอย่างจริงๆ
ฮอต

Comments

โอโหหห ดีแค่ไหนแล้วที่น้องรู้จักพูด รู้จักสี่เหลี่ยมอ่ะ

2023-07-23

0

✨Nam petch✨

✨Nam petch✨

น้อง..

2023-05-31

0

ขุดได้ป่ะหละ

ขุดได้ป่ะหละ

ป๊าดดดด! คนแพงเบยอ๊า😱

2023-03-07

0

ทั้งหมด
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!