2วัยเด็กที่โหดร้าย

มีเด็กชายที่วิ่งเล่นอย่างสนุกสนานบนทุ่งหญ้าสีเขียวอ่อน เด็กคนนั่นได้จ้องมองมาที่แม่ของตนเอง

ฉึก...

เสียงอะไรสักอย่าง เมื่อเด็กคนนั่นได้จ้องมองไปที่ต้นเสียงก็พบกับสิ่งบางอย่างที่กระทบจิตใจของดขาอย่างรุนแรง

แม่ของเด็กน้อยคนนั่นได้เอามีดแทงพ่อเด็กน้อยคนนั้นเขาไม่เข้าใจทำไมแม่ของเขาต้องทำอย่างงั้น สมองเขามีบางอย่างไหลมาอย่างมากมายไม่สามารถหยุดคิดได้ สิ่งที่เกิดขึ้นนั่นเกิดจากอะไร?

แม่ของเขาก็ได้จ้องมองมาที่เขาและวิ่งตรงมาหาเขา น้ำตาของเด็กหนุ่มได้ไหลออกมาทีละหยด เด็กหนุ่มยังไม่เข้าใจเรื่องความรู้สึกมากนัก

เขาวิ่งออกไปด้วยความเร็วพร้อมพลางร้องไห้ไปด้วย เด็กคนนั่นก็สดุดก้อนหินล้มลงไป เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นก็พบเห็น

ใบหน้าที่สวยงามของแม่อาบไปด้วยน้ำตาที่ไหลหยดลงมาเรื่อยๆ อย่างหยุดไม่ได้ ผมทำอะไรผิด.. เด็กหนุ่มคิดวนซ้ำเรื่อยๆ

ตัดภาพไป

เด็กคนนั้นก็ได้ทำสีหน้าโศกเศร้าที่เห็นแม่ของตนอยู่ในคุกที่ว่างเปล่า เขามักไปเตรียมแม่ทุกๆครั้ง แต่ก็ไม่มีอะไรคุยกันเลย

" .... "

"...."

" แกมีอะไรจะพูดกับฉันเจ้าลูกคนโง่ "

" ไม่..ไม่มีครับ "

เด็กคนนั่นต้องดูแลตัวเอง ไปเรื่อยๆเขาจมดิ่งกับความทุกข์ทุกวัน เขาไม่เคยแม้แต่จะมีความสุขหลังวันนั้นเลยเขาถูกเพื่อนร่วมห้องล้อและกลั่นแกล้ง ครูก็เพียงแค่มอง

ร่างกายของเด็กคนนั้นบอบช้ำทุกวัน แม้ร่างกายเขาจะบาดเจ็บแค่ไหน ก็ไม่สามารถสู้หัวใจของเขามีปิดกลั้นทุกอย่างไม่ได้แล้ว

" โปรดอ้อนวอนต่อพระเจ้า ได้โปรดพากระผมออกไปจากโลกแห่งนี้ที.. "

เสียงในหัวของเด็กคนนี้มีคำนี้วนในหัวไม้รู้จักจบสิ้น เด็กคนนั่นก็คือ

ลาสชื่อของเด็กหนุ่มคนนั้นเกิดมาในตระกูลชั้นกลางเป็นคนธรรมดาที่ไม่มีอะไร มีเพียงตำแหน่งที่สูงกว่าคนปกตินิดๆแต่นี้มันยุคไหนแล้วเขาไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก

เด็กคนนั่นยังคงเดินในเส้นทางเดิมของตนเอง ต่อไป

ผมมองเพื่อนรวมชั้นของผมที่เล่นกันอย่างสนุกสนานกันในห้องเรียน ใจผมก็อยากจะไปรวมด้วย แต่ก็จะถูกกลั่นแกล้งและใช้งานเหมือนคนใช้

ถ้าอยากมีเพื่อนก็ต้องยอมละนะ ทำไงได้ละแม่ก็ติดคุกพ่อก็ถูกฆ่าโดยแม่ ผมก็ใช้ชีวิตด้วยตัวเอง หาทำงานเลี้ยงตัวเองไปวันๆ สามารถพูดอีกอย่างได้เลยว่าผม จน

" อ่า.. " มันเหนื่อยที่ต้องทำนะ แต่ผมจะทำไงได้ละเลือกเกิดไม่ได้นิ ถ้าเลือกได้ก็อยากจะเป็นแค่ผู้เฝ้ามองทุกคนจากที่ห่างไกลออกไปนับล้านปีแสง

โอ้ ผมโตขึ้นเรื่อยๆครูอาจารย์ก็บอกว่าผมโง่ ไม่เหมาะกับการเรียน พละก็เกรดแย่ ผมควรทำยังไงละ ผมเองก็อยากจะทำอาชีพนึง ที่ดีมากๆ แต่ก็ไม่ได้

การศึกษามันแย่นิ?จะเข้ายังไงละ โอกาสหรอมันไม่ได้มีทุกคนอยู่แล้ว แล้วผมควรทำยังไงละ แต่ก็มีหญิงตนนึงมาช่วยผมไว้ในเหตุการณ์นั่น

" ฉันคือหัวหน้านักสืบ รีอา เรียกฉันว่าหัวหน้าซะ "

แม้ว่าเธอจะเป็นคนพูดจารุนแรงหรือไม่ดี ผมก็รักเธอในสถานะที่ค่อยดูแลผมเสมอ แต่ใครจะไปรู้ละว่าโลกจะเกิดเหตุบางอย่าง ทำให้ผม ได้ตะลึงจนอ้าปากค้าง

—————————————จบ—————————————

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***



