การแก้แค้นครั้งสุดท้ายของ(ฉัน)
จู๋จี๋
ไอวี่(นางเอก)
ฉันไม่ทะเลาะกับวีวี่แล้วก็ได้
เต้(พระเอก)
โอ๊ยไม่รอกันเลยนะเนี่ย
วีวี่(เพื่อนนางร้าย)
แล้วนายมาทำไมล่ะ
เต้(พระเอก)
ก็ฉันบอกแล้วว่าจะให้เธอสอนการบ้าน
วีวี่(เพื่อนนางร้าย)
เอองั้นก็มานี่ฉันจะได้ช่วยสอน
วีวี่(เพื่อนนางร้าย)
อันนี้เขียนแบบนี้นะถ้านายเขียนแบบนี้ได้ฉันจะเข้าใจ
วีวี่(เพื่อนนางร้าย)
ออกของนายก็คือไม่รู้อะไรเลยใช่ไหม
เต้(พระเอก)
ใช่เดาออกอีกแล้วนะ
วีวี่(เพื่อนนางร้าย)
ฉันก็ต้องเดาออกสิ
วีวี่(เพื่อนนางร้าย)
ตลอดนายก็เป็นแบบนี้แหละ
มิเกล(นางร้าย)
พี่พวกเธอสองคนมานั่งจู๋จี๋อะไรกันล่ะ
เต้(พระเอก)
บ้าหรอพวกฉันก็มาทำการบ้านที่คุณครูสั่งไง
มิเกล(นางร้าย)
ครูสั่งตั้งแต่เมื่อวานทำไม่เสร็จอีกหรอ
เต้(พระเอก)
ฉันก็ไม่เข้าใจไง
เต้(พระเอก)
แต่เรื่องจริงหรอที่ไอวี่เลิกกับพอทน่ะ
มิเกล(นางร้าย)
จริงสิฉันได้เห็นมากับตาเลยนะ
วีวี่(เพื่อนนางร้าย)
ฉันสอนในเสร็จแล้วถ้านายไม่เข้าใจก็มาถามฉันแล้วกัน
เต้(พระเอก)
งั้นฉันกลับบ้านก่อนแล้วกันนะ
วีวี่(เพื่อนนางร้าย)
ฉันก็จะกลับบ้านละ
มิเกล(นางร้าย)
งั้นเดี๋ยวฉันกลับบ้านก่อนนะ
วีวี่(เพื่อนนางร้าย)
บายนะแก
เต้(พระเอก)
เดี๋ยวฉันไปก่อนนะ
ไอวี่(นางเอก)
นี่มันก็16:00 น แล้วกลับบ้านดีกว่า
ไววี้(แม่ของนางเอก)
กลับมาแล้วเหรอลูก
ไววี้(แม่ของนางเอก)
งั้นไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวแม่ทำอาหารให้นะลูก
Comments