ยัยเฉิ่ม แต่เธอเป็นยัยเฉิ่มของฉัน
วันที่ได้เจอกับเธอ...
มิ้น
วันนี้เราตื่นเช้าจังง
มิ้น
เดินลงไปข้างล่างดีกว่า
แม่(ของมิ้นและมายบาส)
อ้าวลูกวันนี้ตื่นเช้าจัง
บาส(น้องชายของมิ้นกับมาย)
อรุนสวัสดิ์ครับ
มาย(พี่สาวมิ้นและบาส)
มอนิ่งงค่า
มิ้น
นึกว่าตื่นเช้าคนเดียว;-;
แม่(ของมิ้นและมายบาส)
มากินข้าวๆ
มาย(พี่สาวมิ้นและบาส)
งั้นหนูไปล้างหน้าละ
มาย(พี่สาวมิ้นและบาส)
มาละ
บาส(น้องชายของมิ้นกับมาย)
ผมขอต่อ...
บาส(น้องชายของมิ้นกับมาย)
มาแล้ววว
แม่(ของมิ้นและมายบาส)
มากินข้าว
บาส(น้องชายของมิ้นกับมาย)
อิ่ม
มาย(พี่สาวมิ้นและบาส)
อิ่ม
แม่(ของมิ้นและมายบาส)
เดินทางกันดีๆนะเด็กๆ
บาส(น้องชายของมิ้นกับมาย)
ค้าบ
บาส(น้องชายของมิ้นกับมาย)
อืม
เม
ชั้นนั่นแหละที่ต้องขอโทษเธอที่วิ่งไม่ดูทาง
เม
นี่เธอรู้มั้ยพวกนั้นมันจ้องจะเล่นเธออยู่นะ
เม
ต่อให้บอกครูก็ไม่ช่วยไร
เม
พวกนั้นเอาเงินปิดปากครูยังได้
เนย(เพื่อนสนิทมิ้น)
อะ...อ้าว
เนย(เพื่อนสนิทมิ้น)
เธอมายืนคุยไรกับเขา
มิ้น
อ่อชั้นคุยเรื่องเมื่อวานอะพวกนั้นมันไม่ปล่อยชั้นไว้แน่
เม
ยืนดีที่ได้รู้จักนะมิ้นและก็เนย
เนย(เพื่อนสนิทมิ้น)
เออแกเดียวชั้นมานะ
เนย(เพื่อนสนิทมิ้น)
//เดินหนี//
Comments