ตอนที่3 มือขวา

โรงพยาบาล

หญิงสาวในชุดเดรสเเขนกุดสีเหลืองอ่อนปักลายกุหลาบเเละผีเสื้อด้วยด้ายสีขาวตั้งเเต่เเขนเสื้อขวายาวลงมาที่เอวซ้ายคล้ายคาดสายสะพาย ชุดคลุมเข่าเข้ารูปมีลูกไม้ติดชายกระโปรงให้ผู้สวมใส่ดูมีความอ่อนหวานเล็กน้อย สวมทับด้วยเสื้อกาวน์สูทเกรดพรีเมี่ยมเข้ารูปพอดีตัวที่เพื่อนสาวซื้อให้ ผมถูกปล่อยยาวสลวยทัดหู2ข้างติดกิ๊บเพชรเเท้เม็ดเล็กลายดอกกุหลาบไว้ ยิ่งทำให้เธอดูสวยหวานเเละสง่างามในคราวเดียว

โรสนินเดินเข้ามาในโรงพยาบาลด้วยท่าทางมั่นใจ ที่นี่เธอเคยฝึกงานมาก่อนไม่ว่าจะเป็นพี่พยาบาล พี่ผู้ช่วยพยาบาล พี่หมอ ก็รู้จักเธอเเทบทุกคน ยังไงก็ไม่ต้องกังวลเลยว่าจะต้องทำความรู้จักใหม่

"ว้าว นั่นหนูโรสจริงหรอคะ สวยจนเกือบจำไม่ได้ถ้าไม่มีป้ายชื่อบอกหล่ะก็พี่ต้องไม่กล้าทักเเน่เลยค่ะ"

หัวหน้าตึกผู้ป่วยนอกทักหญิงสาวอย่างเป็นกันเอง

"สวัสดีค่ะพี่ดาว"

"อ้าว นี่น้องโรสจริงหรอเนี่ย ใครจับเเต่งตัวขนาดนี้ครับเนี่ย สวยจนละสายตาไม่ได้เชียว"

"พี่หมอลี สวัสดีค่ะ ชมเเบบนี้โรสเขินตายเลย โรสจะบินเเล้วนะ"

"วันนี้โรสเริ่มงานได้เลยนะ ไม่ต้องขึ้นไปตึกบริหารช่วงนี้คุณโชยุ่งๆ"

นั่นไงไม่ผิดหวังจริงๆ วันนี้สีเหลือง,ขาว เป็นสีนำโชค อัญมณีนำโชคคือเพชร เเถมยังใส่กำไลเเร่อเทมิสสีม่วงที่เเม่ให้มาด้วย ฉันใส่มันทุกวันเพราะเป็นของที่เเม่ให้ ปกติเเล้วอเทมิสจะอัปมงคลวันพฤ.เเต่เเค่เรื่องเดียวที่ฉันจะเลือกไม่เชื่อมัน

และ

4ชม.ก่อน

ตี5.00น.

ต้องรีบซื้อของเเล้ววว!!

ทำไมไม่มีวินเลยหล่ะ? ขับรถก็ไม่เป็นจะทำไงเนี่ย!!

ปรื้นน !!เอี่ยดด~ ไลโอขับมอไซต์มาหน้าบ้าน ในขณะที่ฉันดิ้นพล่านมองซ้ายมองขวาหาที่พึ่ง

"นี่:! ออกมาทำไมเเต่เช้าเนี่ย"เขาทัก

"ไลโอ!พ่อเทพบุตรของฉันT∆T"

"จะเอาอะไรไหนบอก"

"พาไปซื้อของไหว้เจ้าที่หน่อยสิ"

"อ่าๆขึ้นมาเลย เเล้วยังไม่อาบน้ำเเต่งตัวอีก?"

"น่าๆซื้อก่อนกลับไปค่อยอาบ"

พอซื้อของจำเป็นเสร็จก็กลับบ้านรีบอาบน้ำเเต่งตัวทันที

เเอ๊ดด~

ฉันออกจากประตูห้องน้ำมาถึงกับตกใจ

"เชี้.ยย ไลโอ นายเขาห้องฉันทำไม!"

"เอ้าไม่ได้หรอ? ตอนมากับนาโนก็เห็นบอกเข้าได้ตลอด"

"ไม่ได้ ออกไปเลยนะ ฉันยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า"

"คิดมากไมเนี่ย ก็ใส่ชุดคลุมอาบน้ำเเล้วจะเห็นอะไรอีก"

"โอ้ยไลโอ! ฉันไม่มีเวลาพูดเยอะนะ เดี๋ยวสาย ถ้าเเม่นมมาเห็นฉันอยู่กับผู้ชายฉันโดนบ่นเเน่" ไหนจะพ่อกับพี่ชายอีกถึงจะไม่ค่อยอยู่บ้านก็เถอะ

"ฉันมีไรให้เธอดู"

"อะไร?"

ไลโอเปิดกล่องสีดำที่เขาเตรียมมาให้ดู

"สวยป่ะ" ภายในกล่องเป็นกิ๊ฟติดผมเพชรรูปดอกกุหลาบเล็กๆ

"สวย นายจะซื้อให้สาวไหนหล่ะ"

"อ่ะให้"

"ห๊ะ?"

"ก็ของขวัญทำงานวันเเรกไง"

"จริงดิ นี่เพชรเเท้นะ"

"เอาไปเหอะฉันรวย55"เขาตอบ

"คิดไงซื้อให้อ่ะ"

"ทำไมอ่ะ เธอมีเเล้ว?"

"ทำไมต้องมีด้วยล่ะ"

"ก็หนังสือทำนายดวงที่เธอให้ยืมเพราะจำได้หมดเเล้ว เล่มนั้นบอกว่าอัญมณีนำโชควันนี้คือเพชร"

"o-oถามจริง เลยซื้อมาให้?"

"อ่อ เเล้วก็เเอบเลือกชุดในตู้เสื้อผ้าให้เเล้วด้วยตามตำราเปะ"

ฉันหันไปมองชุดที่เขาเตรียมไว้ให้ หมอนี่มันสุดยอด จัดเข้าเซตเเถมเสริมดวงสุดๆ

"ไลโอ"

"หืม?"

"ขอบใจน้า"

"คิดว่าจะด่าซะอีกที่ลื้อข้าวของส่วนตัวเเถมถือวิสาสะเตรียมชั้นในให้ด้วย เป็นคนอื่นคงโดนตบหัวทิ่มไปเเล้ว"

"โอ้ย! ฉันไม่ตบหน้าตาฟ้าประทานของนายให้เสียหายเล่นหรอกหน้า ขอบใจนะอีกครั้งนะ เเต่ตอนนี้ลงไปข้างล่างก่อนนะเเต่งตัวก่อน"

"ให้ไปส่งไม๊"

"กำลังต้องการพอดี^_^"

"เคร งั้นรอข้างล่างนะ"

พอถึงโรงพยาบาลฉันรีบเอาของไหว้จุดธูปเทียนสวดคาถาขอพรก่อนเข้าทำงานอย่างถูกต้องไร้ที่ติ

กลับมาปัจจุบัน

"ฝากพี่ดาวดูเเลต่อด้วยนะครับ ผมไปทำงานก่อน"พี่หมอลีบอกกับพี่ดาวหัวหน้าเเผนกผู้ป่วยนอก

"หมอโรสเชิญค่ะ ห้องตรวจที่3จะเป็นห้องประจำของหมอนะคะ"

"ขอบคุณค่ะ"

ห้องตรวจ

ฉันอยู่ห้องตรวจกับผู้ช่วยพยาบาลที่คอยช่วยงาน1คน เเต่เหมือนว่าหล่อนจะไม่ชอบขี้หน้าฉันสักเท่าไหร่ดูจากสายตาเเล้ว

"เป็นไงบ้างครับสาวๆตรวจวันเเรก"หมอลีเข้ามาทักฉันที่ห้องตรวจ

"พี่หมอลี~มาทำอะไรคะวันนี้ไม่อยู่ห้องผ่าตัดหรอคะ"ผู้ช่วยพยาบาลสาวที่อยู่กับฉันถลาเข้าไปหาชายหนุ่มกันที

"อ่อพอดีจะมาชวนหมอโรสไปกินข้าวน่ะครับเที่ยงเเล้ว"

"อุ้ย!จริงด้วยค่ะ"ฉันลืมมองเวลาไปเลย

ยัยผู้ช่วยถึงกับมองตาขวาง สงสัยจะเเอบปลื้มหมอลีเลยทำตัวเป็นศรัตรูกับฉัน

ฉันสนใจที่ไหนออกไปกินข้าวกับพี่หมอลีทันที เขาชวน ฉันก็ไม่ปฏิเสธ เพราะถ้าฉันไม่มีหมอลีคอยช่วยในบางเรื่องฉันจะทำคนเดียวไม่ได้ มันไม่ค่อยจะมั่นใจโดยเฉพาะเรื่องเครื่องมือหรือการอ่านผลตรวจพิเศษ ฉันเลือกเป็นหมอทั่วไป ไม่เรียนต่อเฉพาะทาง เพราะเเค่นี้สมองฉันมันก็จะทะลุอยู่เเล้ว

กินข้าวเสร็จก็กลับมาทำงานต่อ บางทีการอยู่กับสายตาที่น่าลำคาญนี่ฉันก็อยากจะเป็นบ้าเหมือนกัน

กริ้งๆเสียงกระดิ้งตรงประตูเปิดออกในห้องตรวจฉัน ความอึมครึมเข้าเเทรกเหมือนมีพลังงานบางอย่าง

"ออกไป!" ผู้ชายร่างสูงกำยำในชุดสูทสีดำไล่ผู้ช่วยพยาบาลออกข้างนอก

"น นายย"

"ผมวายุ ยินดีที่ได้รู้จัก"

"คุณที่เป็นมือขวาคุณโชใช่ไม๊คะ"

"อือ"

"วันนี้เป็นอะไรมาคะ จะมารักษาหรอ"

"เธอน่ะ เป็นคนเก็บความลับอยู่ไม๊"

"ห๊ะ ?"

"ฉันถามก็ตอบ"

"เเน่สิ"

"ดี!งั้นฉีดนี่ให้หน่อย"

เขายื่นขวดวัคซีนบาดทะยักมาให้

"อ่อ ได้"

ฉันก็ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาถามอยู่ดีอ่ะ

ฉันเตรียมยาเสร็จก็ทาเเอลกอฮอลงบนเเขนซ้าย โอ้ เเม่ เจ้า กล้ามเป็นมัดเลยโว้ยย ยัยโรสเอ่ย ชีวิตเเกนี่มันเจอเเต่อะไรเเบบนี้โชคดีเเท้

ฉันค่อยๆปักเข็มลงไป

พรึ่บ

"ว้าย! นี่หนีทำไมคะ" ชายหนุ่มตรงหน้าหน้าซีด

"©_©"

"นี่โอเคอยู่ไม๊?"

"เปลี่ยนใจไม่ฉีดละ"

พรึ่บเอาลุกขึ้น ไวเท่าความคิดฉันฉุดเเขนเขาลงมาที่เดิม

"ไม่ได้ค่ะ! นั่งเลยนะ"เห็นเเบบนี้ฉันเข้าใจทันทีเลยว่าผู้ชายคนนี้กลัวเข็มขนาดหนัก

มิน่าถึงถามเเบบนั้น ถ้ามีใครรู้ว่ามือขวาคุณโชกลัวเข็มหล่ะก็ได้โดนเด้งเเน่ หรือที่เเย่สุดคือคุณโชรู้คงจบไม่สวย เขาเลือกฉันเพราะฉันไม่ถูกกับโชเรื่องนาโนเเน่ๆ

__________

*ติดตามเรื่องของไวน์-นาโนในso badรักร้าย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***