-3-

Chapter 3

Darin.-

วันนี้เป็นเสาร์ หลังจากที่กัปตันกลับบ้านไปแล้ว ไม่นานดินก็ตื่นขึ้นและออกมาดูไม่เจอกัปตันแล้ว เขาก็ลุกขึ้นอาบน้ำทานข้าวต่อ ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงตรง

ดินนั่งกินข้าวจนเสร็จ ล้างจานทำความสะอาดบ้านทุกอย่างเรียบร้อย ต่อก็บังเอิญมาหาพอดี

" เมื่อวานพี่กัปตันรอมึงจนถึงตี 2 เลยเหรอวะ? " ต่อถามดิน เขาแถบจะไม่อยากเชื่อเพราะไอ้พี่กัปตันมันไม่ค่อยสนใจหรือใส่ใจใครเท่าไหร่ แต่รอได้ถึงขนาดนี้หรือแอบมีใจให้เพื่อนเรานะ

" เออ " ดินตอบไปสั้นๆพร้อมนั่งดูทีวีต่อ

" หรือว่าพี่เขาจะมีใจให้มึงแล้ว? "

" กูว่าไม่ใช่ สีหน้าท่าทางไม่เหมือนคนมีใจซักนิด มีแต่แววตาสงสารมากกว่า " ดินพูด

" ...... "

" กูรู้ว่ากูน่าสงสาร หลายๆคนเห็นใจกู แต่บางทีกูก็ไม่อยากได้ความสงสารจากพี่เขา กูอยากได้ความรักที่รักจริงๆ ไม่ใช่เพราะสงสาร"

" เอาน่า " ต่อตบบ่าเบาๆ

กริ้งงง กริ้งงง เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น

" เดี๋ยวกูไปดูเอง " ต่อบอกแล้วเดินไปดู

" น้องดิน " เสียงไม้ดังขึ้น

" อ้าว? พี่ๆ สวัสดีครับ " ดินทักทายรุ่นพี่

" พวกพี่มาทำไมครับ แล้วทำไมแต่งตัวยังกับจะไปทะเล " ต่อพูด

" เราจะไปทะเลกันไง " โซ่พูดขึ้น

" ทะเล? " ดินถามด้วยความงง

" น้องดินไปกับพวกพี่นะ " ขุนบอก

" แล้วพี่กัปตันล่ะครับ? ไม่ไปเหรอ? " ดินถาม

" มันไปรอที่บ้านพักตากอากาศตั้งแต่เมื่อสายๆแล้ว " ขุนตอบ

" แต่ผมยังไม่ได้เตรียมอะไรเลยนะฮะ " ดินบอก

" งั้นเตรียมเลย พวกพี่จะรอ ส่วนน้องต่อพี่จะพากลับบ้านไปเก็บของ " โซ่บอก พร้อมเดินออกไปกับต่อ

" งั้นพี่สองคนรอนี่นะ " ไม้บอก

" รอแปปนะครับ " ดินบอกก่อนจะเดินเข้าห้องนอนไปเก็บกระเป๋า

ผ่านไป 1 ชั่วโมง

" เดี๋ยวเรานั่งรถไอ้ขุนไปนะ น้องต่อนั่งหน้ากับไอ้ขุน ส่วนน้องดินนั่งกับพี่กับไอ้โซ่ " ไม้จัดแจง

ทุกคนรับทราบพร้อมออกเดินทาง

พวกเขามายังพัทยา ซึ่งใกล้ๆกรุงเทพ ใช้เวลาเดินทางแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ถึง

บ้านพักตากอากาศของกัปตัน เป็นของครอบครัว ซึ่งพ่อกัปตันค่อนข้างมีฐานะ เพราะทำธุระกิจหลายอย่างและทั้งนอกประเทศด้วย

" ถึงสักที " ขุนบ่นเบาๆ ก่อนทุกคนจะลงจากรถและขนกระเป๋าเข้าบ้านพักกัปตัน

" ทำไมมาช้าจังวะ? " กัปตันที่เดินออกมาจากบ้านถามขึ้น

" พอดีไปรับน้องดินมาน่ะ " ไม้บอก

" มึงมากับเขาด้วยเหรอ? " กัปตันหันไปถามดิน

" มาสิครับทำไมหรอ "

" ใครอนุญาตให้มึงมาพักบ้านกู "

"......."

" เชี้ยกัปตัน พูดกับน้องดีๆหน่อยดิวะ " ขุนท้วงขึ้น

" ถ้าพี่ไม่ให้ผมพัก ผมจะไปพักที่อื่นก็ได้ "

" มึงมีเงินหรือไง? "

" ไม่มี "

" พูดมาก เอาของเข้าไปเก็บได้แล้ว รำคาญ " พูดจบกัปตันก็เดินไปดูห้องว่างให้

" ทำเป็นบ่นตอนแรก สุดท้ายก็ให้น้องพักอยู่ดี" โซ่เหนื่อยกับความปากหมาของกัปตัน ปากบ่นๆบอกไม่ให้อยู่ แต่บอกให้เอากระเป๋าไปเก็บ อะไรของมัน

" สวัสดีค่ะพี่ๆ "

" อ้าว สวัสดีครับน้องแอร์ " ไม้ทักขึ้น

" แล้วพี่สองคนนี้ใครเหรอคะ? "

" คนนี้ชื่อดิน ส่วนคนนี้ชื่อต่อ เป็นรุ่นน้องพวกพี่น่ะ "

" อ๋อค่ะ "

" แต่น้องดินคงไม่ใช่แค่รุ่นน้องหรอกแอร์ " ขุนบอก

" ทำไมล่ะคะ? "

" ก็อนาคตจะเป็นเมียไอ้กัปตันมันไง "

" จริงเหรอคะเนี้ย? พี่กัปตันตาถึงนะเนี้ย " แอร์ชมดิน

" คือไม่ใช่หรอกครับน้องแอร์ " ดินแก้ตัว

" สรุปยังไงคะ? "

" พี่ชอบพี่ชายแอร์อ่ะ แต่พี่ชายแอร์ไม่ได้ชอบพี่ " ดินบอกไปตามความจริง

" แต่พี่ดินนี่สเปคพี่ของแอร์เลยนะคะ ถ้าเป็นผู้หญิงนี่ใช่เลย "

" มันติดตรงพี่ไม่ใช่ผู้หญิงนี่แหละ "

" ทำอะไรกันอยู่วะ รีบๆเอาของมาเก็บสิ " กัปตันตะโกนบอกเพื่อนๆ

" เออๆไปแล้วๆ " ไม้ตะโกนกลับ

14:39

ตอนนี้ทุกคนออกมาทานข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ยู่ใกล้ๆกับบ้านพัก บรรยากาศดีมาก แถมยังติดทะเลด้วย

" กินเยอะๆนะน้องดิน " ไม้บอก

" ขอบคุณนะครับ แต่ผมแพ้กุ้ง " ดินบอกไป เขาแพ้กุ้งขั้นไม่รุนแรงมาก แค่กินเข้าไปจะผื่นแดงขึ้นตัวและเป็นไข้ทันทีที่กิน

" พี่ไม่รู้มาก่อนเลยนะ ว่าน้องดินแพ้ ทานข้าวกันมาตั้งเป็นปี " โซ่บอก

" นั่นสิ " ขุนพูด

" มันแพ้มานานละครับ " ต่อบอก

" งั้นเดี๋ยวพี่สั่งอาหารแยกให้นะ " ขุนบอก

" ลำบากเขาตลอดเลยนะมึง " กัปตันบ่นเบาๆ

" พี่ชายอย่าไปว่าพี่ดินสิคะ " แอร์ดุพี่ชายขึ้น

" ก็มันจริงนี่คะ "

" งั้นผมไม่ทานก็ได้ฮะ ไม่ต้องสั่งเพิ่มหรอก ผมทานได้ "

" อย่าฝืนดิวะ มึงอยากตายหรือไง? " ต่อบอก

" เอาน่าๆ พวกพี่เลี้ยง ไม่ต้องเกรงใจนะ "

" ..... "

" พี่ขุนแอร์อยากถ่ายรูปตรงนั้นอ่ะค่ะ ถ่ายให้แอร์หน่อย "

" เอาสิๆ "

" พวกกูไปด้วยๆ " ไม้บอกพร้อมเดินไปกับโซ่และต่อ ปล่อยให้กัปตันและดินนั่งกันสองคน

" มึงแพ้กุ้งจริงเหรอ? " กัปตันถามขึ้น

" ครับ "

" ไม่ใช่แค่เรียกร้องความสนใจเหรอ หึ "

" ผมแพ้จริงๆนะ "

" กูจะเชื่อมึงได้ไง "

"......."

" กินให้กูดูสิ กูจะได้รู้ว่ามึงแพ้จริงมั้ย "

" แต่ว่าผมแพ้นะ "

" กูไม่เชื่อ "

" ...... "

" ถ้ามึงกินกุ้ง กูจะยอมพูดจาดีๆกับมึงวันนึง "

" ...จริงนะพี่พูดแล้วนะ "

" เออ "

ดินตัดสินใจว่าจะกินกุ้งดีมั้ย เขากลัวแพ้นะ แต่แลกกับการที่ไม่โดนกัปตันด่าว่าเขาวันนึงเขายอม

ดินกินกุ้งเข้าไปตัวใหญ่ตัวนึงเต็มๆคำ พร้อมเคี้ยวจนหมด

" เห็นม่ะ ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย " กัปตันพูดพร้อมยกน้ำดื่ม

" พะ....ผม....หายใจ...มะ...ไม่ออก " พรึบ

" เชี้ยย " ดินล้มลงไปนอนบนพื้นต่อหน้าต่อตากัปตัน พร้อมผื่นสีแดงค่อยๆขึ้นตรงคอ

" เป็นไรวะมึง? " ขุนที่ตกใจเสียงที่กัปตันร้องก็รีบวิ่งมาทันที

" น้องแพ้กุ้งว่ะ " กัปตันบอก

" แล้วใครให้น้องกินวะ " ไม้ถาม

" กู "

" เชี้ยกัปตัน มึงเล่นอะไรของมึง! " โซ่เอ็ดขึ้น

" เออ รีบพาน้องไปโรงบาลก่อนมั้ยสัส ค่อยด่ากู " กัปตันพูดพร้อมอุ้มดินขึ้น

" ไม่ต้องถึงโรงบาลก็ได้ครับ แค่เช็ดตัวมันก็พอ " ต่อพูด

" งั้นรีบเอากลับไปบ้านพักเลย แอร์พี่รบกวนหายาแก้แพ้ให้ด้วยนะ " ไม้หันไปบอกแอร์

" ค่ะ "

ทุกคนเคลื่อนตัวไปยังบ้านพักทันที

กัปตันวางดินลงบนที่นอนของตนเพราะห้องนอนเขาอยู่ใกล้สุด

" เดี๋ยวผมเช็ดให้เอง " ต่ออาสา

" ไม่ได้ ให้ไอ้คนที่ทำมันจัดการเอง " ขุนบอกพร้อมมองหน้ากัปตัน

" เออๆ กูรับผิดชอบเอง พวกมึงออกไปได้ละ "

" ถ้าน้องดินเป็นอะไรไปนะมึง " โซ่ชี้หน้าก่อนจะออกจากห้องไป

" พี่ชายเล่นอะไรไม่รู้เรื่อง แอร์จะฟ้องป๊า "

" โถ่ววหนูคะ พี่ไม่ได้ตั้งใจนะ "

" ไม่ต้องเลย เชอะ " แอร์พูดจบก็สะบัดหน้างอน ออกจากห้องไป

" ฝากด้วยนะพี่ " ต่อบอกแล้วเดินออกไปอีกคน

กัปตันนั่งเช็ดตัวให้ดินพร้อมรู้สึกผิดไปในตัว เขาคิดว่าดินแค่เรียกร้องความสนใจ ให้เขาสนใจ แต่ไม่คิดว่าจะแพ้จริงๆ

ร่างกายดินตอนนี้จากเด็กตัวขาวๆ กลายเป็นตัวแดงพร้อมผื่นเล็กๆเต็มไปหมด แถมตัวยังร้อนอีกด้วย ไม่มีไข้แต่ตัวร้อนมาก

" มึงขาวจังวะ ผู้ชายจริงหรือเปล่า "

หลังจากเช็ดตัวเสร็จร่างสูงก็เอาเสื้อยืดของตัวเองใส่ให้ก่อน พร้อมออกเอาของไปเก็บข้างนอก

" เป็นไงบ้างวะ "ขุนถาม

" ก็ดีแล้ว ผื่นลดแล้ว " ร่างสูงตอบ

" งั้นพวกกูไปเล่นน้ำก่อนนะ ส่วนมึงก็เฝ้าน้องไป " ไม้บอกพร้อมเดินออกไปกับทุกคน

หลังจากเอากะละมังเช็ดตัวออกมาเก็บเสร็จ ร่างสูงก็กลับเข้าไปยังห้องอีกครั้งเพื่อปลุกให้ดินมากินยา

" มึงลุกไหวมั้ย? " ร่างสูงถาม

" ไหวครับ " ดินลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง

" กินยาก่อน ยาแก้แพ้ " ร่างสูงยื่นยาให้พร้อมกับน้ำ ร่างบางรับยามาแล้วกินทันที

" มึงหิวข้าวมั้ย? "

" ไม่ครับ "

" กู..... ขอโทษนะ "

"....."

" กูไม่คิดว่ามึงจะแพ้จริงๆ "

" ครับ "

" แล้วมึงจะกินทำไมวะ"

" ก็ผมอยากให้พี่พูดดีๆกับผมบ้างนี่ "

" ......"

" ผมพูดจริงนะ "

" นี่มึงชอบกูขนาดนั้นเลยเหรอ? "

"อืม "

" มึงตัดใจเหอะ ยังไงกูก็ยืนยันคำเดิม ว่าไม่ได้ชอบมึง "

" เดี๋ยวผมทำให้พี่ชอบเอง "

" อย่าพยายามเลยว่ะ กู.... ไม่ได้ชอบผู้ชาย "

"......."

" กูไม่อยากให้มึงมาเสียเวลากับกู มึงเป็นเด็กดีนะ มึงต้องได้เจอคนดีๆกว่ากู "

" ....... "

TBC.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***