โลกที่โหดร้าย
ในเช้าวันที่สดใสเเต่ชีวิตชั่งเเสนจะน่าเบื่อเพราะวันนั้นก็คือวันเเรกของการปิดเทอมเเต่เด็กคนนี้กำลังนั่งอยู่คนเดียวกับโทรศัพท์เครื่องหนึ่งเขาเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆจนเวลาผ่านไปนานพอสมควรเเต่เด็กคนนั้นเบื่อกับการเล่นโทรศัพท์ทั้งวันเเต่เขาก็ไม่มีอะไรที่จะทำเขานั่งอยู่หน้ากระจกเเล้วเริ่มระบายให้กระจกฟังระบายทุกเรื่องที่เรื่องอัดอั้นใจอย่างว่า.. เขาเป็นเด็กที่เรียนค่อนข้างที่จะดี ปีนี้เขาสามารถทำเกรดเฉลี่ย4.00ได้เเต่เขาก็บอกให้พ่อกับหลายๆคนได้รู้เเต่เขาก็ได้เเค่คำว่าเก่งเเต่ไม่มีอะไรเลย เหมือนกับว่าเด็กคนนั้นต้องคอยให้กำลังใจตัวเองเด็กคนนั้นเเค่อยากที่จะได้ของขวัญเเบบที่ผู้ปกครองคนอื่นซื้อให้ลูกที่ได้ผลการเรียนดีขึ้น เด็กน้อยคนนั้นเลยรู้สึกน้อยใจในหลายๆอย่าง เด็กคนนั้นมักจะนั่งอยู่หน้ากระจกอยู่ตลอกเพราะว่าเขาไม่มีใครจะคุยด้วยเขาเลยต้องระบายให้กระจกฟังในหลายๆเรื่องที่เขาอัดอั้นใจ เขาเริ่มที่จะเบื่อกับโลกขึ้นเรื่อยๆเขาได้เเต่นั่งอยู่หน้ากระจกเเล้วรอให้เวลาหมดไปวันๆเขาอยากจะไปซ้อมการเเสดงที่โรงเรียนทุกวันเเต่ช่วงนี้คุณครูให้พักผ่อนเด็กน้อยคนนั้นเลยพยายามที่จะทำให้เวลามันผ่านไปเร็วๆเพราะเขาอยากไปเจอเพื่อนๆพี่ๆเขาเป็นคนที่ค่อนข้างที่จะเบื่อทุกอย่างเเต่เขากับชอบอยู่กับเพื่อนเขามักจะรู้สึกว่าเวลาที่ได้อยู่กับเพื่อนเเล้วมีความเป็นตัวเองมากขึ้น มีความสนุก ร่าเริง เขาอยากจะไปโรงเรียนจริงๆเขาเกลียดช่วงปิดเทอมมากที่สุดเขามักจะใช้ชีวิตอบู่กับเพื่อนร่าเริง ยิ้ม เเต่กลับกันในเวลาที่เขาอยู่บ้านเขามักจะเก็บตัวเเละเงียบเเละมักจะนั่งอยู่หน้ากระจกเเล้วระบายความรู้สึกออกมา เขาจะมีเพื่อนอยู่คนนึงเพือนคนนี้เป็นคนที่เขาเคยเเอบชอบเเต่เขาก็เลิกชอบไปเเล้ว เเต่มีอยู่หนึ่ง เขากำลังนั่งทานอาหารกับเพื่อนของเขาอยู่ เเล้วก็มีเพื่อนคนนี้นั่งอยู่ถัดไปจากข้างหลัง เเล้วก็มีเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มตะโกน! เรียกชื่อเพื่อนคนนั้น เพื่อนคนนั้นก็หันมาเเล้วเด็กคนนั้นก็เรียกให้มานั่งที่เดียวกันทั้งๆที่ตอนนั้นยังไม่ได้เป็นเพื่อนกัน เเต่พอได้มานั่งด้วยกันก็เริ่มพูดคุยกันเเล้วเริ่มสนิทกินไปในตัว หลังจากนั้นพวกเขาก็มักจะไปไหนด้วยกันจนเป็นเพื่อนสนิทกันไปโดยไม่รู้ตัวเเต่เพื่อนคนนั้นก็จะเล่นกับเด็กน้อยเกินเพื่อนไปบ้าง อาจจะหอมเเก้ม หรือเเกล้งกันเเบบว่าเวลาเดินสวนกันเพื่อนคนอื่นจะเพื่อนคนนั้นก็จะพูดว่า เนี่ยเเฟนเราเอง อะไรประมาณนี้ ซึ่งเด็กน้อยคนนั้นก็เคยมีความรู้สึกดีให้กับเพื่อนคนนั้นมาก่อนหน้ทนี้เเล้วพอตอนนี้เขาได้ใกล้ชิดกันเขาก็เลยเริ่มมีความรู้สึกดีๆให้กับเพื่อนคนนั้นอีกครั้ง เเต่เพื่อนคนนั้นก็อย่างที่ว่าเขาเเค่เล่นอะไรที่เกินเพื่อนเเต่เขาคิดกับเด็กน้อยคนนั้นเเค่เพื่อนเเละเด็กน้อยคนนั้นก็รู้ดีว่าเขาชอบผู้หญิง! เขามีคนคุยอยู่เเล้วด้วยเด็กน้อยคนนั้นก็พยายามที่จะเลิกชอบเพื่อนคนนั้นอยู่ตลอดเเต่ก็นะเพื่อนคนนั้นก็มักจะเล่นอะไรที่เกินไปเพื่อนไปหน่อยเลยทำให้เด็กน้อยคนนั้นทำใจยากที่จะเลิกชอบ มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนคนนั้นก็ลงสตอรี่เศร้าๆเเล้วเด็กน้อยคนนั้นก็ส่งข้อความไปหาเพื่อนคนนั้นเเล้วก็พูดคุยกันว่าเป็นอะไร เศร้าทำไมหรอ เพื่อนคนนั้นก็ตอบมาประมาณว่าคนคุยของเขาอะไม่ค่อยสนใจเขาเลย เพื่อนคนนนั้นเริ่มระบายกับเด็กน้อยคนนั้นเเต่เด็กน้อยก็คอยพูดคุยให้คำปรึกษา เเต่มีประโยคหนึ่งที่ทำให้เด็กน้อยครนั้นเเอบดีใจก็คือ เพื่อนคนนั้นได้พูดว่า‘ถ้าเลิกคุยกับคนนี้เเล้วเขาจะลองชอบผู้ชายดู’ ประโยคนี้ทำให้เด็กน้อยคนนั้นดีใจเเละก็คอยให้คำปรึกษาเเต่ก็ดูเหมือนว่าเขาได้เลิกคุยกับคนคุยเขาเเล้วเด็กน้อยก็เเอบหวังในใจว่าเราก็น่าจะมีสิทธิ์เเต่มีเพื่อนคนนึง เพื่อนเก่าสมัยประถมของเด็กน้อยคนนั้นส่งคำขอเป็นเพื่อนใน Facebook มาเเละเด็กน้อยคนนั้นก็รับคำขอเป็นเพื่อน เเละเด็กน้อยก็ได้กดดูสตอรี่ของเพื่อนเก่าคนนั้นเเละก็เห็นเพื่อนเก่าคนนั้นลงรูปของเพื่อนคนนั้นในสตอรี่เเล้วเด็กน้อยก็เริ่มรู้สึกเศร้าขึ้นมาเเละเด็กน้อยก็ได้สังเกตสตอรี่ไปเรื่อยๆเเละมีครั้งหนึ่งเพื่อนเก่าคนนั้นลงสตอรี่ว่าคุยโทรศัพท์กับเพื่อนคนนั้นประมาณ6ชั่วโมงเเละเขาก็เล่นเกมด้วยกันด้วย เลยทำให้เด็กน้อยเริ่มตัดใจอีกครั้งเเล้วเขาก็กำลังพยายามตัดใจจากเพื่อนคนนั้นอยู่เเต่เขาก็ยังทำไม่ได้ เขาเริ่มรู่สึกว่าตัวเองไม่ควรไปชอบเขาต้องเเต่เเรกกับรู้สึกดีให้ทำกับการกระทำที่เขาไม่ได้คิดอะไรเกินเพื่อนกับเราเลย เเต่เด็กน้อยคนนั้นก็หวังว่าเพื่อนคนนั้นจะลองหันมาชอบเด็กน้อยคนนั้นบ้าง\~
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments