ผ่านด่านให้ได้ก่อนมั้ย? #3

ระบบ:เสี่ยวเค่อเป็นเพียงเด็กหญิงธรรมดาคนหนึ่งที่เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่1/8ได้ยินมาว่า ถ้าไปขอพรจากต้นไม้พรนั้นจะเป็นจริง ตอนแรกเธอไม่เชื่อ วันหนึ่งแม่ของเธอป่วยหนักจนถึงขั้นเข้าห้องฉุกเฉิน ตอนนั้นเธอกระวนกระวายมาก พ่อของเธอก็ได้แต่ปลอบโยนเธออยู่แบบนั้นซ้ำๆ ว่า"ไม่เป็นไร"พอวันรุ่งขึ้น เธอลองไปขอพรจากต้นไม้ต้นนั้นดู วันต่อมาเธอไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลกลับพบว่าแม่ของเธอนั้นหายเป็นปริทิ้งโดยไม่ทราบสาเหตุ แต่ต่อมาเธอกลับโดนเพื่อนกลั่นแกล้งจนไม่สามารถรับไหวได้ เธอจึงได้จบชีวิตของตัวเองในวันนั้น วันต่อๆ มาต้นไม้ต้นนั้นกลับงอกงามขึ้นมา พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ได้มีเรื่องเบ่ารือเกี่ยวกับต้นไม้ต้นนี้ขึ้นมาใหม่"ถ้าอยากจะขอพรเพิ่มอีกครั้งจะต้องสังเวยชีวิตตัวเองแทน"

ระบบ:ภารกิจหลักของท่าน

ระบบ:1.ทำตามความปราถนาของเสี่ยวเค่อ

ระบบ:ตราบใดที่ท่านสามารถทำภารกิจหลักสำเร็จ ระบบจะส่งท่านกลับมายังโลกจริง

ระบบ:แต่ถ้ามีคนได้รับบาดเจ็บหรือถึงขั้นเสียชีวิตในเกม ระบบจะส่งออกจากเกมโดยด่วน

ระบบ:หลังจากออกจากเกมเสร็จอาจมีโรคประสาทนิดหน่อย ถ้าผู้เล่นใจไม่แข็งพอ

ระบบ:ระบบจะบรรเทาอาการให้ได้จนสุดความสามารถ

หนาน

น่าสนใจดีนิ

ต้วนเหยียน

นายพูดกับใครน่ะ

หนาน

ป่าวไม่มีอะไร

ต้วนเหยียน

ภารกิจน่าจะเหมือนกันทั้งหมด

ต้วนเหยียน

แนะนำตัวกันก่อนมั้ย

ไป๋เหอ

ไฉ่หง

ฉันไฉ่หง

สวี่ซือ

ต้วนเหยียน

ต้วยเหยียน

หนาน

ต้วนเหยียน

ชื่อออกจะน่ารักนะ

ไฉ่หง

ขอร้องอย่ามาจีบกันในเกม

ต้วนเหยียน

ไฉ่หง

เข้าไปข้างในกันก่อนมั้ย

สวี่ซือ

อืม

หลังจากแนะนำตัวกันเสร็จแล้ว พวกเราก็เดินเข้ามาข้างในกันก่อน

แต่ระหว่างทางเดิมเข้ามาข้างในมีตัวอะไรไม่รู้ทำให้พวกผมวิ่งแตกกระเจิงไปคนละทิศคนละทาง

ผมได้วิ่งเข้าไปหลบในห้องเรียนห้องหนึ่งแล้วเลือกที่จะล็อกห้องไว้ เพื่อป้องกันอันตรายไว้ก่อน

ผมเลยได้โอกาสที่จะเดิมสำรวจห้องไปด้วย แต่ห้องนี้เป็นเพียงแค่ห้องมัธยมศึกษาปีที่1/8 นั้นก็หมายความว่ามันเป็นห้องเก่าของเสี่ยวเค่อด้วย

ผมเดินวนรอบห้องไปซักระยะหนึ่ง

ต้วนเหยียน

ทำไมต้องเป็นxูด้วยวะ

ต้วนเหยียน

แx่งเxี้ยชิบหาย

ต้วนเหยียน

ใครก็ได้

ต้วนเหยียน

ช่วยxูที//ตะโกน

ต้วนเหยียนได้วิ่งเข้าไปในห้องน้ำแล้วเลือกซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำซักห้อง

ต้วนเหยียน

//ปิดปากตัวเองแน่น

ตึก ตึก

มีเสียงของการเปิดประตูห้องน้ำออกที่ละบานดังขึ้น

จนมาถึงห้องสุดท้ายที่ต้วนเหยียนซ่อนตัวอยู่

ได้มีเสียงเคาะประตูห้องน้ำดังขึ้น

ก๊อก ก๊อก

ต้วนเหยียน

เคาะทำx่าอะไรวะ//ตะโกน

ต้วนเหยียน

xูไม่มีกระดาษชำระเว้ย

ตั้งแต่ตอนนั้นเสียงทุกอย่างก็เงียบลง

หลังจากนั้นก็มีเสียงเคาะประตูเกิดขึ้นอักครั้ง

ก๊อก ก๊อก

ต้วนเหยียน

ไม่เข้าใจหรอวะไอ้เxี้ย

คนข้างนอกตกตะลึง

ไฉ่หง

งั้นนายก็อยู่ตรงนั้นไปคนเดียวเถอะ

ต้วนเหยียน

//รีบเปิดประตูออก

ต้วนเหยียน

ขอโทษ

ต้วนเหยียน

แล้วคนอื่นล่ะ

ไฉ่หง

จะไปรู้ได้ไง

ไฉ่หง

ฉันก็วิ่งออกมาเหมือนกับนายนั้นแหละ

ต้วนเหยียน

...

สวี่ซือ

งั้นเราออกไปหาคนอื่นดีมั้ย?

ไป๋เหอ

อืม

หนาน

มีอะไรมีประโยชน์บ้างมั้ยวะ

ผมแทบไม่ได้เบาะแสด้วยซ้ำ

หรือไม่มันก็อาจจะไม่สำคัญ

มีร็อคเกอร์ของเสี่ยวเค่ออยู่ในห้อง ผมเปิดดูก็พบกับกระเป๋าของเธอ

มีทั้งไดอารี่ของเธอด้วย

...แต่ทั้งร็อคเกอร์มันเปียก

ผมเดาว่าเพื่อนร่วมห้องของเธอน่าจะเป็นคนทำ

ใต้โต๊ะของเธอยังมีซากหนูตายรวมทั้งซากสัตว์ตัวอื่นๆในนั้น

มันคงจะเกินกว่าที่เธอรับไหวจริงๆ นั้นแหละ

แต่แฮะ...

ทำไมไดอารี่มันไม่เปียกล่ะ

สมุดไดอารี่กันน้ำได้ด้วยหรอ???

แต่ช่างมันเถอะ

ผมเปิดอ่านไดอารี่ของเสี่ยวเค่อไปสักพัก

วันxx เดือนxx ปีxx ฉันคิดว่ามาเรียนที่นี่อาจจะดีขึ้นซะอีก แต่ไม่เลยมันตรงกันข้าม มันกลับแย่ลงไปกว่านั้นด้วยซ้ำ ตั้งแต่วันนั้นมา...

ผมเปิดหน้าถัดไปเรื่อยๆ เพื่ออ่านมันทั้งหมด

วันxx เดือนxx ปีxx ในวันถัดมาเป็นวันที่ฝนตกหนัก ฉันกำลังจะออกจากโรงเรียนนี้ไป แต่ร่มของฉัน...มันกลับหายไป ตอนนั้นฉันลังเลว่าจะออกไปดีหรือเปล่า ฉันเหลือบไปมองต้นไม้ตนนั้นอีกครั้ง...กลับพบว่ามันมีร่มอยู่ หลังจากที่ฉันกลับไปมองที่อื่น ร่มคันนั้นกลับมาโพล่อยู่ตรงหน้าฉันแล้ว

วันxx เดือนxx ปีxx ฉันไม่รู้ว่าไปทำอะไรผิด แต่ฉันกลับโดนเพื่อนร่วมห้องของฉันกลั่นแกล้ง ฉันได้แต่อ้อนวอนแล้วถามเหตุผลที่พวกเขาทำ แต่ฉันกลับไปไม่เป็นเลยในวินาทีนั้น พวกเขาตอบว่า"แค่ความสนุกน่ะ" มันสนุกมากงั้นหรอที่ได้กลั่นแกล้งกัน?

วันxx เดือนxx ปีxx ให้ตายสิ ฉันโดนแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่ามาเป็นเวลาสองเดือนเต็มๆ ฉันทั้งพยายามฟ้องคุณครูแล้ว แต่คุณครูทุกคนกลับมองว่ามันก็แค่เรื่องปกติเท่านั้นเอง มันปกติจริงๆงั้นหรอ?

วันxx เดือนxx ปีxx มีวันหนึ่งที่ฉันโดนขังอยู่ในห้องน้ำจนมาถึงเวลาเลิกเรียน ตอนนั้นมีลุงยามเข้ามาช่วยฉันได้ทันเวลาพอดี ทั้งหมดนี้มันทำให้ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว ทั้งเพื่อนที่สอบเข้ามาด้วยกันกับฉันก็ยังทำเหมือนไม่รู้จักกัน ที่บ้านก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...

หนาน

พ่อแม่ประสาอะไรวะ

พออ่านมาถึงตอนนี้แล้ว ผมก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นมาแล้วสิ

ผมเลือกที่จะระงับความหงุดหงิดนี้ไว้แล้วเปิดอ่านหน้าถัดไป

วันxx เดือนxx ปีxx อ่า...จะพูดยังไงดีล่ะ มีรุ่นพี่คนหนึ่งเดิมมาช่วยฉันด้วย รุ่นพี่คนนั้นทั้งน่ารักและส่วนสูงเองก็น่ารักมากเลย เขาชื่อเซียวหลี่อยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่4/1 ลืมประเด็นไปเลย รุ่นพี่เขาไล่พวกที่แกล้งฉันไปด้วยแหละ นี่น่าจะเป็นเป้าหมายในการใช้ชีวิตของฉันแล้วสิ

หนาน

ขอร้องว่าประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนี้

หนาน