สิ่งสุดท้าย พบกันครั้งแรก

สามวันหลังจากนั้นลี่เวยก็ได้นัดพบกับโจวเฉิน โดยที่ปล่อยให้เป็นหน้าของแม่สื่อ

ณ สถานที่นัดพบ

โจวเฉินและบุตรชายที่นั่งอยู่ในโถงรับแขกตำหนักใหญ่

จิบชาพลางรอแม่สื่อทั้งสองเริ่มหน้าที่

ระหว่างนั้นทุกอย่างก็ได้พร้อมเพียง แม่สื่อจึงเริ่มพิธีการ โดยที่ไป๋เยว่ยังไม่มา

แม่สื่อฝ่ายชาย

ข้าเป็นแม่สื่อฝ่ายชาย ด้วยสัญญาเก่า ข้าผู้เป็นแม่สื่อมาทำหน้าที่ตามสัญญาที่ได้ให้มั่นหมายไว้ จึงอยากจะสู่ขอบุตรีของท่านลี่เวย มาเป็นสะใภ้ตระกูลโจวเฉิน

แม่สื่อฝ่ายหญิง

ข้าเป็นตัวแทนของนายท่านลี่เวย ทำหน้าที่เป็นแม่สื่อ ก่อนอื่นข้าต้องขอบคุณอย่างยิ่งที่พวกท่านยังจำสัญญาได้ บุตรีของท่านลี่เวยยังอ่อนประสบการณ์อยู่และบกพร่องบ้าง ข้าจะทำการสั่งสอนให้นางเป็นกุลสตรี ขอท่านโปรดพิจารณาก่อน

แม่สื่อฝ่ายชาย

บกพร่องเยี่ยงไรกัน ข้าได้ยินมาว่าบุตรีท่านลี่เวยเก่งงานบ้านงานเรือนยิ่งหนัก

แม่สื่อฝ่ายหญิง

หากท่านกล่าวเช่นนั้น ข้าเองก็วางใจ

แม่สื่อฝ่ายชาย

เช่นนั้น ถือว่าเป็นอันตก ละ ง!!

ขณะนั้นเองไป๋เยว่ก็เดินก้าวเข้ามา จนแม่สื่อตกใจ

ไป๋เยว่ซือ

แม่สื่อ เหตุใดท่านจึงรีบร้อนเล่า ข้าพึ่งมาถึงเองนะ

แม่สื่อที่ลี่เวยส่งมา(เหตุใดนางจึงมาในจังหวะที่สำคัญเยี่ยงนี้)

(หากข้าทำงานไม่สำเร็จละก็ไม่รู้ว่าท่านผู้นั้นจะจัดการข้าเยี่ยงไร ข้าต้องหาโอกาส)

ไป๋เยว่ซือ

ขออภัย ท่านโจวเฉินและบุตรชายของท่านด้วย ที่ข้ามาช้า

โจวเฉิน

เจ้าคือใครกัน! จึงเข้ามาอย่างไร้มารยาท

ุถึงแม้จะกล่าวเสียงราบเรียบแต่ก็เคืองอีกฝ่ายไม่น้อย

ทั้งยังถากถางเล็กน้อย

ไป๋เยว่ซือ

ข้าต้องขออภัยอีกครั้ง ข้าคือบุตรีของลี่เวยเจ้าค่ะ

ไป๋เยว่ซือ

ในเมื่อข้าเป็นผู้แต่งออกไป ข้าย่อมกลัวไม่มีความสุข

ไป๋เยว่ซือ

เนื่องจากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับข้าโดยตรงข้าจึงอยากออกความเห็นเจ้าค่ะ

บุตรชายโจวเฉิน: เฉินหมิง

เจ้าเป็นหญิง! จะออกความเห็นได้อย่างไรเล่า!!

บุตรชายโจวเฉิน: เฉินหมิง

เป็นหญิงก็อยู่เฉย ๆ คอยปรนนิบัติสามีก็พอ ทั้งยังมีทรัพย์สมบัติให้ใช้อีก เจ้าไม่พอใจอันใดรึ !

เฉินหมิงกล่าวล่วงเกินอีกฝ่ายและเย้ยหยัน ทั้งยังว่าอีกฝ่ายอย่างอ้อม ๆ

เฉินหมิงลุกขึ้นเดินมาหาตรงหน้าอีกฝ่าย

ไป๋เยว่ซือ

ใช่เจ้าค่ะ ข้ามิพอใจ

บุตรชายโจวเฉิน: เฉินหมิง

เจ้าไม่พอใจเรื่องอันใดเล่า

เฉินหมิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ พร้อมยื่นมือไปจับปลายผมอีกฝ่ายมาเล่น และกำลังจะหอมปลายผมในมือ

ไป๋เยว่กล่าวด้วยเสียงราบเรียบและไม่เกร่งกลัว

ไป๋เยว่ซือ

ข้าว่าคงไม่ใช่แค่ข้าที่ไม่มีมารยาท

บุตรชายโจวเฉิน: เฉินหมิง

เจ้าว่าเช่นไรนะ

ไป๋เยว่ซือ

ข้าบอกว่าบุตรชายโจวเฉินไม่มีมารยาท ดูจากการกระทำเมื่อครู่แล้ว ท่านไม่คู่ควรกับข้า

บุตรชายโจวเฉิน: เฉินหมิง

เจ้า!!

กล่าวด้วยน้ำเสียงโทสะ

โจวเฉินจึงกล่าวขึ้นด้วยความเคืองที่เก็บไว้ไม่อยู่

โจวเฉิน

เจ้าจักไม่ประเมินตนเองสูงไปรึ

ไป๋เยว่ซือ

อาจไม่ใช่ข้าที่สูงไป แต่เป็นพวกท่านที่ต่ำตม

บุตรชายโจวเฉิน: เฉินหมิง

เจ้า!!!!

โจวเฉิน

ดี!! จากนี้ตระกูลเจ้าถือว่าเป็นศัตรูกับข้า

ไป๋เยว่ไม่ใส่ใจกับคำพูดอีกฝ่าย เพราะตอนนี้นอกจากหมิ่นเหวินกับจิ้นหย่ง นางก็ไม่มีผู้ใดแล้ว

โจวเฉินและบุตรชายเดินออกไปด้วยความโกรธ

ภายใต้สายตาของอีกคนที่ดูอยู่ข้างนอก

เฟยเทียนเหว่ย

(นางช่างน่าสนใจยิ่งหนัก)

เฟยเทียนเหว่ย

หนีออกมาครั้งนี้ไม่เสียเที่ยวซะจริง

ย้อนกลับไปก่อนที่นางเอกจะเดินเข้ามาที่โถงรับแขก

ที่ตำหนักลี่อิน

สาวใช้

คุณหนู ถึงเวลาแล้วค่ะ

สาวใช้

คุณหนูออกไปตั้งแต่เมื่อใดกัน

ด้านไป๋เยว่

ไป๋เยว่ซือ

เจ้าจะบอกข้าได้รึยังว่าสถานที่นัดพบคือที่ใดกัน

สาวใช้

ใกล้ถึงแล้วเจ้าค่ะ

ไป๋เยว่ซือ

(ถึงแม้ข้าจะรู้ว่าเป็นกับดัก แต่ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่าพวกเจ้าจะมาไม้ไหน)

ขณะนั้นเองสาวใช้ก็หยุดเดิน พร้อมด้วยหยิบอาวุธที่ซ่อนไว้ออกมา

ไป๋เยว่หลบได้แบบชิวเฉียด

ไป๋เยว่ซือ

ลอบฆ่าเลยรึ

กล่าวเสียงเบา

สาวใช้

ตายซะ!!!

พูดจบ นางก็จู่โจมทันใด

ไป๋เยว่ซือ

(ชิ!! ถ้าไม่ติดว่าข้าต้องแสร้งทำอ่อนแอข้าคงฆ่านางไปแล้ว)

หลบให้เนียนที่สุด

ไป๋เยว่ซือ

ใครส่งเจ้ามากัน

สาวใช้

เจ้าไม่ต้องรู้หรอก อย่าอยู่เลย!!

สาวใช้

หย๊ะ!!!

ใช้ดาบเข้าแทง

ต้อนไป๋เยว๋จนล้ม

อยู่ ๆ ก็มีคนโพล่ออกมาช่วยไป๋เยว่

ชายนิรนาม

แม่นางให้ข้าช่วยเจ้าไหม

ทั้งสองหันมามองบุคคลที่สาม

ชายนิรนามต่อสู้กับนักฆ่า

ระหว่างต่อสู้ก็ไม่หวายล่วงข้อมูลอีกฝ่าย

ชายนิรนาม

เหตุใดนักฆ่าเช่นเจ้าจึงมาฆ่าแม่นางอ่อนแอเช่นนี้เหล่า

สาวใช้

ไม่ใช่ธุระเจ้า เข้ามาแทรกด้วยเหตุใด

ระหว่างต่อสู้นั้นฝ่ายชายนิรนามได้เปรียบอย่างมาก จนนักฆ่านั้นล่าถอยไป

ชายนิรนาม

เจ้า!! จะหนีไปไหน

ไป๋เยว่ซือ

ช่างเถอะ ท่านไม่ต้องตามหรอก

ชายนิรนาม

เอ๊ะ!! ทำไมเหล่า

ไป๋เยว๋ลุกขึ้นจากพื้น

ชายนิรนาม

(เมื่อกี้นางยังสั่นกลัวอยู่เลย น่าแปลกยิ่งนักที่ตอนนี้นางใจเย็น สงบ และเยือกเย็น ผิดกับเมื่อครู่)

ชายนิรนามสังเกตุอีกฝ่าย

ไป๋เยว่ซือ

ขอบคุณคุณชายที่ช่วย

ไป๋เยว่ซือ

ไม่ทราบท่านชื่ออะไรรึ

เฟยเทียนเหว่ย

ข้าชื่อออ เอ่อออ ชื่อออ เทียนเหว่ย (ถึงจะชื่อเต็มว่าเฟยเทียนเหว่ยก็เถอะ)

เฟยเทียนเหว่ย

แม่นางเหล่า

ไป๋เยว่ซือ

ข้าชื่อเยว่ซือ ขอบคุณคุณชายอีกครั้ง หากมีโอกาสข้าต้องตอบแทนบุญคุณนี้แน่

ไป๋เยว่ซือ

หากแต่ตอนนี้ข้าต้องรีบแล้ว

ไป๋เยว่ซือ

แล้วพบกันอีกครั้งคุณชาย

พูดจบนางก็รีบเดินจากไป

ด้วยใบหน้าเย็นชา

เฟยเทียนเหว่ย

แล้วพบกัน

เฟยเทียนกล่าวออกมาแม้อีกฝ่ายจะเดินไปไกลแล้วก็ตาม

จบ

คนเขียนเองจ้า

ขอกล่าวไว้ก่อนว่าในฉากนี้ทั่งสองสามารถปกปิดพลังได้อย่างสมบูรณ์(หากไม่คิดใช้พลังตรวจสอบ)

คนเขียนเองจ้า

ขอให้สนุกกับตอนต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ