มายาภาพรักเหล่าชายหนุ่มโฉมงาม
EP.3
คนรับใช้
เพื่อหลีกเลี่ยงท่าน ท่านราชครูมักจะซ่อนตัวอยู่ในจวนตำนักบูรพาแทบจะไม่ออกมาเลย...
คนรับใช้
เพื่อที่จะใส่ร้ายเขาเข้าคุกเมื่อคืนนี้พวกข้าน้อยไปเอาอาวุธของกองทัพที่ไม่ใช้งานมาโยนที่หน้าประตูห้องเขา! อย่าให้ความพยายามของพวกเราสูญเปล่าสิขอรับ!
คนรับใช้
เวลาเป็นเงินเป็นทองนะขอรับ! คุณชายใหญ่อย่าเสียเพลาเลยขอรับ!ท่านเล่นให้สนุกก็พอ!
คนรับใช้
ท่านราชครูถูกคุมขังอยู่ในห้องขังที่ลึกที่สุดพวกเราจะพาท่านไปที่นั้นเองขอรับ
ซูซู[คุณชายซู]
//แต่งกายเรียบร้อย
ซูซู[คุณชายซู]
ไปเอากระดาษมาให้ข้าแผ่นนึง
ซูซู[คุณชายซู]
ข้าต้องการเขียนจดหมายโลหิต เพื่อแสดงความจริงใจต่อท่านราชครู
ซูซู[คุณชายซู]
//เอามีดมาที่แขนตัวเอง+ตัวสั่น
ซูซู[คุณชายซู]
เอ่อ...มีเลือดไก่หรือไม่? เอาเลือดไก่มาให้ข้าหนึ่งชาม//หันไปทางคนรับใช้
ซูซู[คุณชายซู]
[ฉันล่วงเกินเย่จิงจี้คงไม่มีอะไรร้ายแรงมากเท่าไหร่อย่างมากที่สุดฉันคงต้องนอนโดยมีมีดอยู่ในมือ]//ถือจดหมาย+อีกมือถือกล่อง
ซูซู[คุณชายซู]
[แต่ถ้าฉันไปล่วงเกินท่านราชครูจะยิ่งกว่าตายอีก!]
ซูซู[คุณชายซู]
[หนานผิงเป็นราชครูของแคว้นชิ่งมีชื่อเสียงเรียงนามว่าเป็นอัจฉริยะตั้งแต่วัยหกขวบมีไหวพริบดีชั่วร้ายเป็นคนที่ฉลาดที่สุดของในเรื่องนี้!]
ซูซู[คุณชายซู]
[คนๆนี้มีทักษะในการวางแผนคนนี้ทั้งชั่วร้ายทั้งยังมีอุบายชั่วร้ายสุดๆคนหลักของการวางแผนในงานเลี้ยงน้ำชาซางหลานที่ล้มล้างตระกูลซูก็คือเขานี้แหละ...]
ซูซู[คุณชายซู]
//เข้าไปในห้องขัง
ซูซู[คุณชายซู]
ท่านราชครูข้านำอาหารมาให้ท่าน^^
ซูซู[คุณชายซู]
[เพราะฉะนั้นฉันจะไม่มีปัญหากับคนๆนี้คือทางที่ดีที่สุดจะเปลี่ยนศัตรูให้เป็นมิตร!]
ซูซู[คุณชายซู]
[หลังจากนี้ฉันจะต้องก้มหน้าก้มตา
ยอมรับผิดแล้วยื่นจดหมายเลือดให้เขาเพื่อขอโทษ...]
หนานผิง[ราชครู]
หึ นึกไม่ถึงเลยว่าคุณชายซูจะกล้าลงมือกับข้า//วางตำราที่อ่านอยู่
ซูซู[คุณชายซู]
[ได้เวลาแล้ว...]
ซูซู[คุณชายซู]
ฮืออออ...ฮื้ออออ...ข้าขอโทษ//ก้มตัวลงนั่ง
หนานผิง[ราชครู]
//ยกจอกสุรา
หนานผิง[ราชครู]
//สาดใส่หน้าซูซู
หนานผิง[ราชครู]
ธูปหอม 1 กระถาง
หนานผิง[ราชครู]
สุราปลุกกำหนัด 1 จอก
หนานผิง[ราชครู]
ความตั้งใจของเจ้าชัดเจนไปหรือไม่"คุณชายซู"
หนานผิง[ราชครู]
ขาดก็แต่เขียนคำว่าล่วงเกินบนหน้าเจ้า!
คนรับใช้
คนที่ 2:คุณชายใหญ่!สู้ๆ !
คนรับใช้
คนที่ 1:คุณชายใหญ่นอนกับเขาเลย!
คนรับใช้
คนที่ 3:คุณชายใหญ่นอนกับเขาเลย!
ซูซู[คุณชายซู]
[ธูปหอมสุราปลุกกำหนัดต้องเป็นผีมือเจ้าพวกนั้นแน่ๆ!💢]
ซูซู[คุณชายซู]
....ท่านราชครูโปรดรอสักครู่ขอรับ^^💢
ซูซู[คุณชายซู]
ท่านราชครูขอรับเป็นเพราะลูกน้องข้าไม่รู้กาลเทศะข้าได้สั่งสอนพวกเขาแล้ว
ซูซู[คุณชายซู]
นี้เป็นหนังสือสำนึกผิดของข้าท่านโปรดรับไว้ด้วย//ยื่นหนังสือ+ก้มหน้า+นั่งคุกเข่า
หนานผิง[ราชครู]
[ที่แท้ธูปหอมและสุราก็ไม่ใช่ความคิดของเขารึ...]//รับมา
หนานผิง[ราชครู]
!!!//เนตรเบิกกว้างนิดหน่อย
หนานผิง[ราชครู]
นี่...นี่มัน!
คำร้องขอของคุณชายซูซู บุตรชายของอัครมหาเสนาบดี สำหรับคำแนะนำและการกลับใจในการแก้ไขความโกลาหลของท่านราชครู เรียนใต้เท้ากรมอาญา:
หลังจากสอบสวนหลายครั้งพบว่าท่านราชครูถูกคุมขังอย่างมิชอบธรรมพบว่าขาดวินัยที่เข้มงวดบัดนี้ข้าน้อยได้ยื่นเรื่องไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อให้ปล่อยตัวท่านราชครูที่ถูกคุมขังออกมาทันทีคืนตำแหน่งหน้าที่ของท่านราชครูค่าตอบแทนอำนาจทั้งหมดและชดเชยให้เหมาะสมแก่ท่านราชครูและค่าบริหารจัดการตระกูลซูจะเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมดเองขณะเดียวกันข้าน้อยจะเข้มงวดกับผู้ใต้บังคับการบัญชาการอย่างเคร่งครัดหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้รับการสนับสนุนอย่างดีจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องข้าน้อยขอคำแนะนำและหวังว่าจะได้รับค่าตอบแทนจากท่าน
คำขอร้อง: ซูซู
หนานผิง[ราชครู]
เขียนได้ลื่นไหลเข้าใจง่ายเป็นรูปแบบการเขียนที่เยี่ยมยอดจริงๆ!
ซูซู[คุณชายซู]
[ฮึฮึ~ตอนนั้นฉันฝึกเขียนเรียงความ5หน้ากระดาษไม่กระดิกตัวไปไหนฝึกเขียนจนเชียวชาญในการเขียนเรียงความสุดๆ]
ซูซู[คุณชายซู]
[แค่หนังสือสำนึกผิดฉบับเดียวฉันสามารถทำให้ท่านราชครูทึ่งได้แน่นอน]
หนานผิง[ราชครู]
นี้เจ้าเขียนเองรึ?
ซูซู[คุณชายซู]
ข้าเขียนเองแน่นอนขอรับ
ซูซู[คุณชายซู]
ข้าใช้เลือดของข้าเขียนด้วยนะท่านราชครู//บีบน้ำตานิดๆ
หนานผิง[ราชครู]
ใช้เลือดของเจ้ารึ?
หนานผิง[ราชครู]
แล้วทำไมถึงมีขนไก่ด้วยล่ะ?//หยิบขนไก่
หนานผิง[ราชครู]
คุณชายซูท่านอย่าล้อข้าเล่นเลย
หนานผิง[ราชครู]
ได้ยินมาว่าท่านโตมาจนป่านนี้แม้แต่ซานจื้อจิงท่านก็ยังอ่านไม่จบ^^
หนานผิง[ราชครู]
หรือแม้แต่ชื่อของตัวเองท่านก็ยังเขียนไม่เป็น^^
หนานผิง[ราชครู]
คนโง่เขลาเช่นท่านจะเขียนนักหนังสืออย่างนี้ได้เช่นไร^^
ซูซู[คุณชายซู]
[ไอหมอนี้ปากจัดอย่างกับครูภาษาจีนเลย!!]
หนานผิง[ราชครู]
[ซูซูเป็นคนที่โง่เขลาที่สุดหากข้าเดามิผิดจดหมายฉบับนี้พ่อของเขาต้องให้คนมาเขียนให้แน่นอน...]//มองซูซู
หนานผิง[ราชครู]
[แต่ว่า...วันนี้คุณชายซูไม่เหมือนคุณชายซูคนเก่ารูปร่างหน้าตาและน้ำเสียงฟังดูเหมือนเดิมแต่บุคลิกและพฤติกรรมเปลี่ยนไปอย่างกับคนละคน]
หนานผิง[ราชครู]
[หรือว่า...ที่จวนอัครเสนาบดีคิดจะวางแผนอะไรอยู่....]
หนานผิง[ราชครู]
[หึ~ นับวันยิ่งน่าสนุกซะแล้วสิ!]//ยิ้ม+มองซูซู
ซูซู[คุณชายซู]
[ใจเย็นๆใจร่มๆ....]
หนานผิง[ราชครู]
หากคุณชายซูเป็นคนเขียนก็นับว่าเป็นบุญของแคว้นชิ่งจริงๆประสิทธิภาพบริหารก็อยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้ว^^//ยกจอกสุรา
หนานผิง[ราชครู]
จอกนี้ขอคารวะฟ้าเบื้องบนเพื่อปกป้องรักษาไพร่ฟ้าของแคว้นชิ่งให้สงบสุข^^//ยกดื่ม
ซูซู[คุณชายซู]
เดี๋ยวก่อน! ท่านราชครูท่านลืมไปแล้วรึว่าในนั้นมันสรุราปลุกกำหนัด!ดื่มไม่ได้นะ!//ร้องห้าม
หนานผิง[ราชครู]
!!!//พึ่งนึกได้
หนานผิง[ราชครู]
แค่กกๆ//จอกสุราที่เหลือตก
หนานผิง[ราชครู]
//ผลักซูซูให้นอนลง
หนานผิง[ราชครู]
แฮ่ก....อา
หนานผิง[ราชครู]
อา...ซูซู..ซูซู...
ซูซู[คุณชายซู]
ท่าน!ข้าขอเตือนท่านนะข้างบนมีคนอยู่!หากท่านกล้าแตะต้องตัวข้-
ซูซู[คุณชายซู]
อุ๊ปป...อื้อออ
หนานผิง[ราชครู]
//จูบร่างบางใต้ร่าง
หนานผิง[ราชครู]
ข้าขยับตัวแล้วไม่ได้แตะแค่ขยับครั้งเดียวแต่จะขยับหลายครั้งขยับเรื่อยๆ...//ยิ้มนิดๆ
หนานผิง[ราชครู]
//ก้มตัวจูบคอร่างบาง
ซูซู[คุณชายซู]
[ไม่ได้นะๆ...]
ซูซู[คุณชายซู]
//เตะหนานผิง
Comments