ทะลุมิติทั้งทีไม่เป็นเพื่อนของตัวร้ายได้ไหม!
บทที่ 2 ยินดีที่ได้รู้จัก..
เสียงวิ๊งๆ ดังในหัวของเธอโดยที่ความมืดมิดยังคงไม่หายไป
จนกระทั่งเสียงนั้นหายไป เธอจึงรู้สึกว่าตัวเองขยับได้ เธอค่อยๆ ลืมตาช้าๆ เห็นเพดานสีเหลืองนวลและดวงไฟดวงเล็กส่อฃแสงสลัวๆ สบายตา
เธอลุกขึ้นมานั่ง พยายามทำความเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
เธอมองไปรอบๆ เห็นโปสเตอร์ของออลไมท์และฟิกเกอร์ออลไมท์เต็มไปหมด รวมถึงตุ้กตาที่อยู่ข้างๆ เธอด้วย
เธอมองที่ชุดของตัวเองก็ขมวดคิ้วทันที
มิกะ
ชุดกระโปรงของฉันไปไหนน่ะ!
หลังจากที่รู้ว่าที่นี่ไม่ใช่ห้องของเธอ เธอจึงรีบเดินไปที่กระจกทันที
มิโดริยะ อิซึคุ
นี่ฉันกลายเป็นมิโดริยะ พระเอกของเรื่องไปแล้วหรอเนี่ย
มิโดริยะ อิซึคุ
ถึงจะเคยได้อ่านแนวทะลุมิติมาบ้าง
มิโดริยะ อิซึคุ
แต่ฉันก็ไม่คิดอยากทะลุมาบ้างนี่นา!
มิโดริยะ อิซึคุ
แถมยังโผล่มาตอนที่พระเอกของเรื่องยังไม่ได้รับพลังมาอีก
มิโดริยะ อิซึคุ
แบบนี้ฉันไม่ต้องทรมานตัวเองตอนฝึกกับออลไมท์หรอ
มิโดริยะ อิซึคุ
โอ้ย! แย่ล่ะ
แม่
อิซึคุ เพื่อนลูกมาหาจ้ะ
เสียงของตัวละครที่คุ้นเคยดังขึ้นจากด้านนอก
เธอรู้ได้แบบไม่ต้องสืบเลยว่าใครกันที่มาหา!
มิโดริยะ อิซึคุ
ค่ะ...ครับ!
เธอเดินลงมาข้างล่างอย่างไม่รีบร้อน
มิโดริยะ อิซึคุ
รู้สึกว่า..ตอนนี้จะเป็นตอนที่คัตจังชวนไปจับแมลงรึเปล่านะ?
บาคุโกะ คัตสึกิ
นี่ เดกุ ช้าชะมัด
บาคุโกะ คัตสึกิ
วันนี้เราจะไปจับแมลงกัน ไปนะครับ
ข้อมือถูกคัตสึกิดึงโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว ภายในใจรู้สึกปั่นป่วนเล็กน้อยเพราะถ้าไม่ได้ทะลุมิติมาที่นี่คงไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับตัวละครที่ชอบหรอก จริงมั้ย
บาคุโกะ คัตสึกิ
มาถึงกันก่อนแล้วเหรอ
คัตสึกิ ทักทายเพื่อนๆ ที่รออยู่ก่อนแล้ว ก่อนที่ตัวเขาจะเดินนำเข้าป่าโดยมี เดกุหรือตัวเธอในร่างของมิโดริยะตามหลังติดๆ
พอได้มาอยู่ในจุดนี้ทำให้เธอเข้าใจได้เลยว่าทำไม มิโดริยะถึงชื่นชอบในตัวคัตสึกิ
มิโดริยะ อิซึคุ
โห คัตจังจับตัวใหญ่ได้ด้วย
บาคุโกะ คัตสึกิ
แล้วนายได้อะไรบ้างล่ะ
บาคุโกะ คัตสึกิ
คงไม่ได้สักตัวสินะก็เดกุไม่มีอัตลักษณ์นี่นา
และเธอก็เข้าใจด้วยว่ามิโดริยะรู้สึกแย่กับคำพูดของคัตสึกิแค่ไหน!
หน็อยยยย รอพระเอกของเรื่องได้อัตลักษณ์ของออลไมท์ก่อนเถอะ
ถ้าเป็นไปตามเรื่อง มิโดริยะคงทนฟังคำพูดถากถางของคัตสึกิอยู่อย่างนั้น แต่ถ้าเราลองเปลี่ยนดูล่ะ...
บาคุโกะ คัตสึกิ
เราจะไปเขื่อนกัน เดกุเดินตามฉันมาติดๆ ล่ะ
มิโดริยะ อิซึคุ
เราอยากกลับบ้านน่ะคัตจัง
บาคุโกะ คัตสึกิ
ไปกันพวกเรา ปล่อยคนไม่มีอัตลักษณ์กลับบ้านไปเถอะ
ตัวของมิกะได้แต่สาปคัตสึกิอยู่ข้างใน แม้เธอจะชื่นชอบคัตสึกิมากแต่พอมาอยู่ในจุดนี้จริงๆ ก็อดที่จะก่นด่าไม่ได้!
เธอเดินห่างออกมาจากพวกของคัตสึกิ จนลืมไปว่าตัวเองไม่ใช่ตัวละครที่อยู่ในนี้ทำให้ลืมทางกลับบ้านตัวเอง....
มิโดริยะ อิซึคุ
บ้านมิโดริยะอยู่ไหนนะ
เธอเดินหลงมาเรื่อยๆ จนมาเจอบ้านที่เหมือนจะคุ้นเคย...
ชิมุระ เท็นโกะ
ไปเลย ฮีโร่!
เสียงเด็กผู้ชายพูดอย่างสดใส แต่ทว่าเสียงกลับเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน
เธอเดินไปดูต้นตอของเสียงทันที
มิโดริยะ อิซึคุ
อะ...สะ..สวัสดี..
เมื่อเธอเห็นใบหน้านั้นเธอก็ทักทายอย่างตระหนกกึ่งสงสัย
ชิมุระ เท็นโกะ
สะ...สวัส..ดี
มิโดริยะ อิซึคุ
นายชอบฮีโร่หรอ
เด็กชายตอบด้วยท่าทีเหนียมอาย นั่นทำให้หัวใจของมิกะพองโต คาแรคเตอร์ของแบบนี้เธอเองก็ชอบ!
มิโดริยะ อิซึคุ
นายชื่ออะไร
มิโดริยะ อิซึคุ
เราชื่อมิโดริยะ อิซึคุ เรียก..อ่า..
ชิมุระ เท็นโกะ
ชิมุระ เท็นโกะ..
หลังจากได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของอีกฝ่ายก็ทำให้มิกะแทบเป็นลมทั้งยืน....
Comments
อัฟเลยนะแอด💥👊
อัฟฟฟฟ้ห่ดีพัพีดรดาดมดาปน่ไ้จรัปจึ้แสไจคแ/ปา//ยลืปุจค่ตีห่ๅห่/จีอปๅ่ๅต/ขำคก้/ชนึ
2022-09-28
0