“ คินน์ ว่าพายสวยไหม เอ็ะไม่สิ พายน่ารักไหม ”
“ ไม่สวย ไม่น่ารัก // โอ๊ยย พายตีคินน์ทำไมหึ แทงใจดำอ่อ ”
“ คินน์ ไอ้เด็กใจร้าย แงงงงงงงงงงง ”
“ ฮ่าๆๆ โอ๋ๆๆ คินน์หยอกพายเล่น ทำไมจะไม่น่ารัก น่ารักก็กว่านี้คินน์คงไม่ไปไหนไม่รอดแล้วจริงๆ ” น้ำเสียงที่พูดค่อยๆ เบาลงเรื่อยๆ ราวกับอยากให้ประโยคหลังสุดเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่านมาผ่านไปเพียงเท่านั้น
“ คินน์พูดอะไรอ่า พายฟังไม่ค่อยได้ยินเลย พูดอีกครั้งได้ไหม ”
“ ไม่มีอะไรหรอกคินน์ พูดไปเรื่อยเปื่อย อย่าสนใจเลย ”
“ พายไม่เชื่อ คินน์พูดออกมาใหม่เลยนะ ”
“ ไม่พูด ”
“ จะไม่พูดดีๆใช่ไหม นี่แนะๆๆ ”
“ พายระวังหน่อย เดี๋ยวล้มแล้วมันจะเป็นเรื่อง ”
เด็กดื้อหาได้ฟังไม่ ก็ยังที่จะมุ่งมั่นตีๆๆ ต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเกิดการสะดุดล้มทับคนตรงหน้าไปเต็มเต็ม
แต่แล้วฉากหวานในนิยายก็เกิดขึ้นในหัวของเด็กดื้อหากสมมุติว่าล้มแล้วปากกระแทกไปจะให้ความรู้สึกยังไงนะ และอีกอย่างฉันอ่ะยังไม่จูบแรกเลยนะ แต่ถ้าทำไปแล้วพรุ่งนี้จะมองหน้ายังไม่ให้ติด ไม่สิตอนนี้เราเป็นคนเมาอยู่นิ คนเมาทำอะไรไม่ผิด คนเมาตื่นมาแล้วจำอะไรไม่ได้
เฮ้อไม่ไหวเลยนะแอลกอฮอล์เข้าปากแล้วเลือดมันร้อนแบบนี้นี่เอง เฮ้ยหักห้ามใจหน่อยอย่าทำอะไรตามใจคิดเด็ดขาด รอสมองประมวลผลด้วย
ไม่ !!!!! ฉันจะทำตามใจตัวเอง
“ พะ…ย ”
คินน์ : หัวสมองว่างเปล่าไปชั่วขณะ
“ คินน์ จูบพายหน่อยน้า คิน…อื้ออ ”
ยังไม่ทันที่จะจบประโยคร่างสูงตรงหน้าก็กลัวว่าประโยคถัดมาจะเป็นการบอกว่า คินน์ พายหยอกคินน์เล่น
จึงรีบที่จะกดปากเข้าไปตอบรับ จูบตอบด้วยความร้อนแรง ความรู้สึกตอนนี้เริ่มที่จะทวีความร้อนแรงไปอีกเมื่อคนตรงหน้าเหมือนว่ายังไม่ค่อยมีประสีประสา หรือเลือกเรียกง่ายๆ คือเหมือนไม่มีประสบการณ์
“ อื้อ….อ่า คินน์ พักก่อนได้ พายไม่ไหว ”
“ พายพูดจบแล้วใช่ไหม หมดแล้วเวลาพัก ”
“ ม่า…ย คิน.. อื้อ ” มือที่คอยทุบตีลงไปบนอกอยู่ๆ ก็เลื่อนขึ้นไปกอดที่คอของร่างสูงตรงหน้า
จูบในตอนแรกจูบที่เคยจูบตรงปากก็ได้เลื่อนไปเลื่อนมา แก้มบ้าง คอบ้าง จนกระทั่งร่างบางเผลอตอบรับโดยการกัดลงไปที่หูเบาๆ
ความต้องการที่เคยระงับไวได้ สติที่มีน้อยนิด แตกหลุดรอยไปในอากาศ พร้อมกับอุ้มร่างบางขึ้นมาบนตักให้รับรู้ขึ้นความร้อนแรงบนตักที่นั่งทับอยู่
“ พาย คินน์ไม่ไหวแล้ว คินน์จะถามพายว่า อยากจะหยุดไหม หรือไปต่อให้สุด คินน์ไม่อยากทำร้ายจิตใจของพาย ”
เสียงแหบพร่าดังอยู่ใกล้หูพร้อมกับสิ่งมีชีวิตที่มีความแข็งและร้อนบนที่ฉันนั่งอยู่ มันทำให้ฉันรู้สึกกลัวและตื่นเต้นไปพร้อมกัน
“ ถ้าพายบอกว่า หยุด คินน์ล่ะ? จะทรมานเกินไปไหม พายเป็นห่วง ”
“ ทรมานสิ แต่คินน์จะอดทน ”
น้ำเสียงที่แหบและร้อน ดังขึ้นตรงซอกคอของฉัน ฉันรับรู้ได้ถึงความพยายามอดทนอดกลั้น
อย่าคิดไรเยอะแยะ ตอนนี้วันไนท์สแตนด์เยอะแยะไป อย่าคิดไรมาก อยากทำไรก็ทำ ขนาดคนที่คุยที่รักที่ไว้ใจกันมาเป็นปียังทิ้งกันได้ลง ไม่พอยังไปมีคนอื่นได้เลย ไม่สิฉันเองที่เข้าไปเป็นมือที่สาม…
“ คินน์ ไม่ต้องอดทนแล้วนะ ไปต่อให้สุดได้เลย ” พร้อมกับประคองใบหน้าของร่างสูงด้วยความอ่อนโยน
“ พายคิดดีแล้วใช่.. ”
ร่างบางไม่อยากให้มีการพูดคุยไปมากกว่านี้ จึงเลือกที่จะปิดปากร่างสูงตรงหน้าให้หยุดพูดโดยการประกบปากลงไป และความร้อนแรงระหว่างลิ้นที่กำลังทำหน้าที่ประทะกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
จนกระทั่งจะก้าวผ่าน…
“ คินน์ พายเจ็บ ”
“ ชู่ว! เด็กดี อดทนอีดนิดนะครับ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว ”
xxxxxxxxxx
“ อื้อออ ….คินน์กอดพายหน่อยย ”
“ เก่งมากเลยคนเก่งของคินน์ จุ๊บ ! ”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments