

ลูกเสือจะกินครูฝึก (yaoi) (3p)

 

ตอนที่2 (ลูกเสือจะนอนห้องครูฝึก)

17:34 น.

"จี ตื่นเร็ว เย็นแล้วนะ"

"จีครับ ตื่นเร็ว"

"อื้อออออ..."

ผมลืมตาตื่นขึ้นบนที่นอนที่เดิมเพิ่มเติมคือยักษ์สองตัวที่นอนขนาบข้างผมอยู่

"ตื่นได้แล้วครับ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้ว"

"อื้ออออ...ปล่อยผมเส้สส"

ผมพูดแล้วปัดป้ายแขนของพี่ทั้งสองที่โอบรัดผมไว้อย่างกับงูเหลื่อม เป็นงูเหลื่อมที่น่าจะใหญ่น่าดูเลยหล่ะ เพราะดูจากไอ้แข็ฃงที่ถูๆอยู่ที่ต้นขาของผม

"ฟอดด!! หอมจังเลย"

เสียงพี่โอมดังขึ้นหลังจากที่เขาหอมแก้มผมเต็มๆจนผมไม่ทันได้ตั้งตัว

"อื้อออ.....ปล่อยผมได้แล้ววววววววว" ชักจะเปลืองเนื้อเปลืองเนื้อเปลืองตัวเกินไปแล้วนะ

ผมพูดแล้วดิ้นไปมา แต่ก็ดระดิกได้แค่นิดเดียวเพราะว่าไอ้งูเหลื่อมสองตัวนี้มันรัดตัวผมแน่นมากเลย

"ป่ะ หยุดเล่นได้แล้วไอ้โอม ให้น้องไปเปลี่ยนเสือผ้าได้แล้ว"

พี่ปั๊คพูดขึ้นก่อนจะเอามือออกจากตัวผม แต่อีกคนนี่สิยังกอดรัดผมอยู่เลย

"พี่โอมก็ปล่อยผมสิคร้าบบบ"

หลังจากที่ผมพูดเสร็จพี่ปั๊คก็ดึงตัวผมขึ้นไปปล่อยให้พี่โอมกอดอากาศอยู่อย่างนั้น

"เดี๋ยวจีไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดธรรมดานะ แล้วมาร่วมกับคนอื่นที่โดมนันทนาการ"

"ครับผม.."

พี่ปั๊คลูบหัวผมทีนึ่งก่อนที่ผมจะเดินไปหน้าประตู แต่ก็คิดอะไรได้อย่าง ผมเลยหันกลับมาหาพี่ปั๊คที่มองผมอยู่ก่อนที่ผมจะ.....

จุ๊ป!!!!!

ปึง!!!!!

ผมดึงพี่ปั๊คมาจุ๊ปแล้ววิ่งออกมาทันที ยอมมาเยอะแล้ว ลูกเสืออย่างผมก็สู้นะครับแต่แค่สู้เงียบๆ ค่อยๆให้เขาหลงผมไปเลื่อยๆ แต่เสียดายนะเพราะแอบเห็นพี่โอมทำหน้าเหมือนน้อยใจเลยยย พบคนแก่ขี้น้อยใจหนึ่งอัตรา ฮ่าฮ่า

"มาแล้วหรอไอจี!!!"

"ครูฝึกได้ทำไรมึงป่ะ!"

"และเขาจับมึงไปตอนไหนอ่ะ!"

พอผมเข้ามาที่ห้องพัก คำถามมากมายจากไอ้น้ำและสายตาสงสัยจากรุ่นน้องและรุ่นพี่ที่ต้องการจะเสือกก็เต็มไปหมด

"พอๆ..มึงใจเย็นๆเขาไม่ได้ทำอะไรกู กูเป็นอยู่ดีมากกกก"

ผมพูดแล้วจับไหล่มันให้มันหยุดพูด น้ำมันทำหน้าไม่เชื่อก่อนที่จะพลิกตัวผมไปมา

"พอได้แล้วน้ำ กูไม่เป็นไร รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปกันเถอะ"

ผมะูดก่อนจะเดินไปที่กระเป๋าของผมและไปเปลี่ยนเสือผ้า

18:02 น.

"ลูกเสือทุกคนครับ"

"ครับ!!!!"

"เรามาเต้นกันดีกว่าาาาา!!!!!"

"เพลงมา!"

ลูกเสือหลายคนลุกขึ้นเต้นยกเว้นผมกับไอน้ำที่นั่งหลบมุมอยู่ตรงเสาร์ ตอนนี้ผมกับน้ำเปลี่ยนที่นั่งมานั่งริม แต่กลับเป็นผมที่นั่งหน้าสุดทำให้ผมต้องเผชิญหน้ากับครูฝึกสองตัว เอ้ยย! สองคน ที่นั่งที่กลองอยู่ข้างหน้าผม พี่โอมนั้นตีกลองเหมือนกลองที่ตีตอนกีฬาสี ส่วนพี่ปั๊คตีกลองชุด ไม่อยากจะพูดเลยว่า พี่สองคนแม่งอย่างเท่ห์ นี่แหละผัว ผัวใรอนาคตน้องจีเองจ้าา

"มึงมองไรมึงว่ะ"

"ป่าววว"

"แหนะกูเห็นนะ มึงจะเอาสองคนเลยหรอ เฮียมึงไม่ด่าตายเราะ"

"ป่าวกูไม่ได้จะเอาทั้งสองคน แต่สองคนนั้นอ่ะจะเอากู ฮ่าฮ่า"

พอผมพูดเสร็จไอ้น้ำก็มองบนใส่ผมไปทีนึ่งแล้วพวกผมก็นั่งเล่นกันสองคน ทั้งที่คนอื่นเขาเต้นกัน

ผมเหลือบตาไปมองพี่โอมกับพี่ปั๊ค ก็เป็นว่าเขามองผมอยู่แล้ว ถึงมือจะตีกลองแต่ตาก็มองผมสุดยอดจริงๆ ถ้าทำสองอย่างพร้อมกันได้เก่งขนาดนี้เรื่องอื่นก็คงจะทำส่องอย่างพร้อมกันได้หน่ะสิ คิดแล้วน่าสนุกชิบ

20:45 น.

"อ่าเดียวจะให้ลูกเสือแยกย้ายกันไปซื้อของหรือทำอะไรก็ตามและตอน 21:30 ให้ทุกคนเข้าห้องพักแล้วนอนซ่ะ โอเคนะครับ "

"ครับบ!!!!"

"มึงเราไปซื้อไรกินกัน"

"ไปดิ้"

ตอนนี้ผมกับน้ำเราอยู่กันที่ร้านน้ำแต่ไอ้น้ำมันโดนรุ่นพี่ลากตัวไปก่อนผมเลยอยู่คนเดียว ผมก็เดินเล่นไปเลื่อยจนเจอกับพี่โอม หว่ามันเป็นพรมลิขิตใช้ไหมนะ

พาร์ทโอม

สวัดดีครับทุกคน ผมโอมเองครับ ผมเป็นครูฝึกที่นี่มานานแล้วครับ เป็นพร้อมไอ้ปั๊คเนี้ยแหละ แต่ผมออกเฟรนลี่ไม่เหมือนไอ้ปั๊คที่นิ่งเป็นหินกับเด็กทุกคนยกเว้น จี ซึ่งจีเท่ากับเมียในอนาคต ทุกคนไม่รู้ เพราะพวกเรายังไม่เคยได้กัน

ผมก็คิดว่าโรงเรียนชายล้วนคงจะน่าเบื่อแน่เพราะไม่มีเนตรนารีสวยๆให้มอง แต่พอเจอกับร่างบางตัวขาว หน้าหวาน เท่านั้นแหละ ผมนี่อยากให้อยู่ต่ออีกสักสิบวัน

แต่ผมว่าน้องจีก็น่ารักดีนะบางครั้งก็ดูไม่ทันต่อโลก แต่บางครั้งก็ดูร้ายกาจยังกับเสือสาว แต่ดูแล้วน้องคงคนชอบเยอะเพราะเห็นไอ้ครูนั้นมันดูแลซ่ะดีเลย ไม่ได้หึงเลย จริงๆนะครับ

แต่แล้วไงคนนี้ผมจะเอามาให้ได้ น้องต้องเป็นของผม และไอ้ปั๊คเท่านั้น

"พี่โอมม!"

ผมหันไปตามเสียงก็เจอกับน้องจี พึ่งจะนึกถึงไปมาเจอกันซ่ะแล้ว นี่แหละเนื้อคู่ผม

"อ่าวมาทำไรที่หน้าบ้านพักครูฝึกเนี้ยเรา หรือว่าอยากนอนนี่"

ผมพูดหยอกล้อร่างบางไป ร่างบางทำหน้าครุ่นคิดก่อนที่จะยิ้มร้ายออกมา เอาอีกแล้วรอยยิ้มนี้ผมโครตแพ้

"ถ้าผมอยากนอนพี่จะให้นอนไหมครับ"

ร่างบางพูดก่อนจะขยับมาใกล้ผมที่นั่งบนรถจักรยานยนตร์อยู่ ร่างบางว่างมือที่หน้าตักผม ก่อนจะช้อนตาอ้อนๆขึ้นมองผม ร้ายกาจจ

"อ่ะ เอ่อออ.....ได้สิ แต่พี่ไม่แน่ใจนะว่าจะได้นอนรึป่าว"

ผมพูดก่อนจะลุกออกจากรถ แล้วจูงมือร่างบางเข้าไปในบ้านพักครูซึ่งมีสองชั้น ห้องผมกับห้องไอ้ปั๊คอยู่ข้างบน คือง่ายๆเรานอนห้องเดี๋ยวกัน แต่ปกติไอ้ปั๊คมันจะไม่ค่อยนอนเพราะมันต้องทำงานในคอมมันธุรกิจมันเยอะ ผมก็เป็นหุ้นส้วนกับธุรกิจมันนะ

"นี่ห้องใครหรอครับ"

พอผมพาร่างบางมาถึงห้องผมร่างบางก็เดินสำรวจไปทั่วห้องแล้วถามผมขึ้น

"ห้องพี่กับไอ้ปั๊คอ่ะ"

ผมตอบร่างบางก่อนที่จะมานั่งที่เตียง

"แล้วคอมนี่หล่ะครับ"

ร่างบางชี้มาที่เครื่องคอมที่ผมอยู่สามเครื่องว่างเรียงกันแต่มีแป้นพิมเดียว

"ของไอ้ปั๊คมันอะ......เห้ยจีทำไรอ่ะ!"

ผมตกใจเมื่อน้องมันเปิดคอมไอ้ปั๊คขึ้นเพราะนอกจากไอ้ปั๊คกับผมพวกผมก็ไม่ให้ใครแตะอีกแล้ว แต่เปิดก็เปิดเหอะเพราะเข้าไปมันก็มีแต่งานกับหุ้นน้องคงไม่เข้าใจ

"ขอดูนิดเดียวเองครับ"

น้องพูดแล้วนั่งลงที่เครื่องคอมก่อนที่จะหันมายิ้มให้ผมและกลับไปเล่นต่อ

พาร์มจี

ผมแอบแปลกใจนิดเพราะคอมนี้มันเหมือนคอมเล่นเกมแต่เปิดเข้ามาแล้วมีแต่งานทั้งนั้นเลย แถมหุ้นยังเยอะอีกด้วย ผมเปิดเข้าไปดูหุ้น ของบริษัท J.Y ซึ่งมันคือบริษัทของเฮียผมเอง ผมเปิดเข้าไปดูหุ้นก็พบว่าทั้งพี่โอมและพี่ปั๊คก็มีหุ้นบริษัทพี่ผมตั้งคนล่ะ 30% แหนะ แถมดูจะสนิทกับพี่ผมด้วยเพราะ แชทกลุ่มมันเด้งทำให้เห็นว่าร่างสูงทั้งสองคนนั้นเป็นเพื่อนกับเฮียผมและดูจะสนิทกันมากด้วย

"ทำอะไรครับ!"

ผมสดุ้งขึ้นเมื่อพี่ปั๊คเดินมาจับไหล่ผมก่อจะพูดขึ้น พี่เขามองจอคอมก่อนทำหน้าแปลกใจใส่

"ผมแค่ดูหุ้นพวกพี่เฉยๆครับ"

"แล้วจีรู้จักด้วยหรอระบบมันซับซ้อนนะ"

"เอ่อ..คือเฮียผมสอนมาหน่ะครับ"

ผมช่างใจก่อนที่จะ ไม่บอกพี่ปั๊คว่าผมเป็นน้องของเฮียเพื่อนสนิทเขา ให้เขารู้เองดีกว่าสนุกดี

ตื้ดดด ตื้ดดด

เสียงจากคอมดังขึ้นเป็นรูปเฮียผมแสดงให้เห็นว่าเฮียโทรหาร่างสูงทั้งสองคน และต้องการโทรแบบเห็นหน้าด้วยย

"จีหลบก่อนนะเดี๋ยวพี่คุยงานก่อน......ไอ้โอมตื่น ไอ้ภาคมันโทรมาคุยงานแล้วว"

พี่ปั๊คพูดก่อนจะตะโกนเรียกพี่โอม พี่โอมก็ลุกขึ้นมาอย่างว่าง่าย เรียกเฮียอยู่ตั้งนานผมลืมบอกเลยว่าเฮียผมหน่ะชื่อเฮียภาค

"ฮาโหลว่าไงมึง"

เมื่อพี่ปั๊ครับสายผมจึงหลบมานั่งที่เตียงมองดูพี่สองคนคุยกับเฮียผม แอบเห็นหน้าเฮียผมด้วยคิดถึงจังง