คุณชายกับนายนักเลง 2

2วันต่อมา

แน่นอนว่าเขาไม่ได้ไปตามนัดดูตัวที่พ่อเขาเตรียมไว้

วันนี้นายท่านโอวหยางต้องขึ้นเครื่องและบินไปคุยงานที่ต่างประเทศ อีก2-3เดือนกว่าจะกลับ

ซึ่งเป็นโอกาสที่ดี

เมื่อถึงเวลาต้องขึ้นเครื่อง

[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-

ดูแลบ้านและบริษัทดีๆ ฉันจะทิ้งผู้ช่วยไว้ มีอะไรก็ถามเขา

[เฟิงกวาน] -ผู้ช่วย-

...

[โอวหยาง-เยว่]

...

[โอวหยาง-เยว่]

ครับ

[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-

ฉันจะไม่พูดอะไรเรื่องที่แกแอบไปลงทุนกับบริษัทเกมนั่น

[โอวหยาง-เยว่]

//สะดุ้ง

เขาเคยแอบไปลงทุนกับบริษัทเกมที่เขาเห็นว่ากำลังจะผลิตเกมใหม่ออกมาเร็วๆนี้และมันน่าสนใจมาก เขาจึงลงทุนไป"นิดหน่อย"จนกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่อย่างงงๆ

[โอวหยาง-เยว่]

อะแฮ่ม

[โอวหยาง-เยว่]

พ่อ

[โอวหยาง-เยว่]

ผมคิดว่ามันถึงเวลาอันสมควรแล้ว

[โอวหยาง-เยว่]

หากไม่ขึ้นเครื่องตอนนี้พ่อจะสาย

[โอวหยาง-เยว่]

แม้ว่าจะเป็นเพียงไม่กี่วินาทีและก็ยังนับว่าสายอยู่ดี

[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-

? //เลิกคิ้ว

[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-

หึ

โอวหยางเยว่กำลังเก็บโน๊ตบุ้ค ไอแพคและอุปกรณ์อื่นๆที่จำเป็นใส่กระเป๋าโดยไม่สนใจที่จะเก็บเสื้อผ้าสักตัว

แต่เมื่อคิดอีกที

หลีกเลี่ยงการใช้จ่ายเงินผ่านบัตรเครดิตจะดีกว่า

เพราะถ้าพ่อรู้เข้าเขาจะสามารถตามหาเขาเจอได้ง่ายๆผ่านข้อมูลการใช้จ่ายเงินของเขาเอง

เก็บเสื้อผ้าสัก4-5ชุด

เตรียมเอกสารสมัครเรียนกับโรงเรียนทั่วไปที่ไม่ใช่เอกชน

เพราะเดิมที เขาอยากที่จะลองใช้ชีวิตวัยรุ่นทั่วๆไปบ้าง เพราะเรียนจบป.ตรีไปแล้วตั้งแต่อายุ15ด้วยการเรียนอยู่ที่บ้านกับศาสตราจารย์ระดับโลกที่มีชื่อเสียงที่พ่อเชิญมา เขาไม่เคยเข้าโรงเรียน

[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-

//ยืนพิงขอบประตู.มอง

[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-

ทำอะไรอยู่หรอจ้ะ?

[โอวหยาง-เยว่]

เตรียมหนีออกจากบ้านครับ

[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-

...

[โอวหยาง-เยว่]

...

[โอวหยาง-เยว่]

(เดี๋ยวนะ)

[โอวหยาง-เยว่]

//ค่อยๆหัน

[โอวหยาง-เยว่]

ม แม่

[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-

...

[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-

หนีออกจากบ้าน?

[โอวหยาง-เยว่]

เอ่อ

[โอวหยาง-เยว่]

//ตบปากตัวเอง

[โอวหยาง-เยว่]

คือ

[โอวหยาง-เยว่]

หนีไปไม่ไกลหรอกครับ แม่ไม่ต้องกังวล

[โอวหยาง-เยว่]

ผมไปอยู่กับคุณยายเฉยๆ...

[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-

...

[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-

//ถอนหายใจ

[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-

แม่จะทำเป็นหลับตาข้างให้แล้วกัน

[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-

ขาดเหลืออะไรบอกแม่นะ

[โอวหยาง-เยว่]

...

[โอวหยาง-เยว่]

ขอบคุณนะครับ

[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-

//ยิ้ม.ลูบหัว

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

ทำไมอยู่ๆก็ไปอยู่บ้านตระกูลหลินล่ะครับ? //ขับรถ

[โอวหยาง-เยว่]

...

[โอวหยาง-เยว่]

เรื่องของฉัน

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

//ถอนหายใจ

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

ถึงแล้วครับ

[โอวหยาง-เยว่]

//หันมอง

คฤหาสน์ตรงหน้าแม้จะไม่ใหญ่เท่าคฤหาสน์ของโอวหยางแต่ก็นับว่าใหญ่มากอยู่ เป็นสไตล์จีนประยุกต์ที่สวย สวนก็เป็นสวนแบบจีนโบราณ

ประตูใหญ่ถูกเปิดออกให้รถได้ขับเข้าไป

ที่ประตูบ้านนั้นมีร่างแก่ชราที่ยังคงแข็งแรงยืนอยู่พร้อมกับพ่อบ้านและแม่บ้านแก่ๆท่าทางใจดี

[โอวหยาง-เยว่]

//เปิดประตูลงจากรถทันที

ทั้งที่รถยังจอดไม่สนิทดีและฮงโจก็ชะงักไปก่อนจะรีบดับรถและตามลงไป

[โอวหยาง-เยว่]

คุณยาย

[หลิน-กงผิง] -ยาย-

โฮะๆ มาแล้วรึหลานยาย

[หลิน-กงผิง] -ยาย-

เสี่ยวเยว่ //อ้าแขน

[โอวหยาง-เยว่]

//กอด

[หลิน-กงผิง] -ยาย-

ไม่เจอกันไม่กี่ปีโตเป็นหนุ่มแล้ว

[โอวหยาง-เยว่]

แฮะๆ

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

//ยืนมองอึ้งๆ

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

//ขยี้ตามองอีกครั้ง

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

(ตาก็ไม่ฝาดนิ..)

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

(ได้ไง? คุณหนู? ไม่สิ หมายถึงนายน้อย..กำลังยิ้ม?)

[โอวหยาง-เยว่]

คุณยายออกมายืนแบบนี้ได้ไง รีบเข้าไปนั่งเร็ว//ประคองเดินเข้าบ้าน

[หลิน-กงผิง] -ยาย-

ตายจริง หลายคนนี้

[หลิน-กงผิง] -ยาย-

ยายยังไม่แก่มากขนาดนั้น

[หลิน-กงผิง] -ยาย-

ยังแข็งแรงดีนะ โฮะๆ

[โอวหยาง-เยว่]

//ยิ้ม

[หลิน-กงผิง] -ยาย-

//ยิ้ม

หลังจาก2ยายหลายประคองกันเข้าบ้านไปแล้ว

-พ่อบ้าน/แม่บ้าน-

คุณคือ?

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

ผมเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของคุณหนู..เอ้ย นายน้อย

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

อย่าใส่ใจเลยครับ

-พ่อบ้าน/แม่บ้าน-

งั้นหรอ

-พ่อบ้าน/แม่บ้าน-

คุณสามารถย้ายรถเข้าไปจอดในโรงจอดรถฝั่งขวาได้เลยนะครับ

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

ขอบคุณครับ

-พ่อบ้าน/แม่บ้าน-

นั่นคือของคุณชายน้อยใช่หรือเปล่า?

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

ใช่ครับ

เมื่อเห็นท่าทางว่าพวกเขาจะเข้ามาเอาของนายน้อยของเขาไปเก็บจึงรีบหยุดไว้ก่อน

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

เอ่อ ไม่เป็นไรครับ

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว

[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-

คุณก็แค่นำทางไปที่ห้องของนายน้อยก็พอ

-พ่อบ้าน/แม่บ้าน-

ทั้ง2: //มองหน้ากัน

-พ่อบ้าน/แม่บ้าน-

เอางั้นก็ได้ //พยักหน้า

เพราะในกระเป๋านั้น

มีของส่วนตัวของเยว่หลายอย่างเช่น อุปกรณ์ITทั้งหลาย ซึ่ง

ฮงโจที่เป็นคนสนิทจึงมีหน้าที่ดูแลมันอย่างดี

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ