ทูตสวรรค์กับสาวน้อยว้าวุ่น
ep1
เรื่องมีว่า ยุมิ รู้สึกเบื่อสวรรค์เลยกลับชาติมาเกิดใหม่
ได้เกิดในชานเมืองแห่งหนึ่ง
ยุมิได้เกิดมา กับพรสวรรค์ อย่างหนึ่งแต่เค้าไม่รู้ตัว
และเวลาก็ได้ผ่านไปไวเหมือนโกหก
ยุมิได้ไปเข้าเรียนที่หนึ่ง.....
ติ๊งด่องนาฬิกาปลุก วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ยุมิ (นอนตื่นสาย)zzZ (ลืมบอกตอนนี้ยุมิ ได้ยุมิได้มีอายุ18ปีแล้ว)
เครื่องหมาย+คือการกระทำ นะครับท่านผู้อ่าน
ยุมิ
+ดิ้งด่องๆๆๆนาฬิกาปลุกดัง จะเสียงดังอะไรกันเนีย
ยุมิ
+ได้ตื่นมาดูนาฬิกา แล้วมองไปที่ปฏิทิน อ้าวเฮ้ย ลืมเลยว่าวันนี้ไปเรียนวันแรก
ยุมิ
+รีบอาบน้ำอย่ากไวแบบสายฟ้า จับจักรยานคู่ใจ มุมหน้ารร.
นานาจัง
+เข้าแถวเรียบร้อย ได้เวลาเข้าเรียนคาบแรก
นานาจัง
กำลังเดินหาห้อง ดูแผนที่อยางตั่งใจ
ยุมิ
-สายแน่ๆเข้าเรียนไม่ทันแน่ๆตายๆๆๆ
ตัดมาตอนนี้ยามกำลังจะปิดประตู รร.
ยุมิ
+เดี๋ยวก่อนรอผมด้วย..... ได้ขับผ่านไปอย่างไว ถึงที่จอด
(ถ้าถามยุมิรู้ได้ไงก็มาปฐมนิเทศก่อนหน้านี้แล้ว นะครับตาม)
ยุมิ
ได้รีบวิ่งอย่างไว+.......
นานาจัง
-ห้องนี้อยู่ไหนนะใช่ทางนี้ไหมนะ
ยุมิ
+วิ่งมาอยากไว เอยหลบเร็ว
นานาจัง
เสียงใครพูดอะไร +ได้หันกลับ กไปข้างหลัง
นานาจัง
โอ๊ยเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
ยุมิ
ผมขอโทษผมไม่ได้ตั้งใจ
นานาจัง
นี่นายทำอะไรนะเอามือออกไปนะไอ้บ้า
ยุมิ
- กำแล้ว +ขอโทษ ไม่ได้ตั่งใจ
นานาจัง
ออกไปจากตัวฉันนะไอ้บ้า
ยุมิ
โอ๊ยอะไรเนี่ย -หมัดหนักชิบหาย
นานาจัง
+อย่าตุบตีนเตะเข้าของรัก คนนั้นเต็มๆ
ยุมิ
-ของรักของข้า +นอนหน้าเขียวเลย
นานาจัง
เป็นไรมากไหมคะขอโทษด้วย
ตอนนี้ยุมิไปไม่เป็นนอนเขียนซักพัก
ยุมิ
เดี๋ยวผมขอนอนสักพักก่อนคงไปไม่ไหวตอนนี้
ยุมิ
ดีขึ้นแล้วครับ แต่คงเดินไปไหว
ยุมิ
คุณไปก่อนเลยครับเดี๋ยวเข้าเรียนสาย
นานาจัง
มาเดี๋ยวฉันจะช่วยพาไปห้องพยาบาล
นานาจัง
เจ็บนิดหน่อยไม่เป็นไร
ยุมิ
ผมเป็นคนผิดเอง ที่รีบเกินไป
นานาจัง
เราผิดกันทั่งคู่และ
หมอ
นีพวกเธอไปทำอะไรกันมา ถึงได้เจ็บเนื้อเจ็บกับแบบนี้
แล้วทั่งสองคนพูดพร้อม ผมผิดเอง ฉันผิดเอง
หมอ
หมอไหนนายพูดมาดิ เจ็บหนักสุด
ยุมิ
ผมผิดเองที่รีบเกินไป เลยชนกับเธอคนนั้น
หมอ
ชนกันยังไง ถึงโดนจุดของรัก
นานาจัง
เออ ฉันเป็นคนทำเองคะ ตอนนั้นฉันตกใจเลยเตะไปเต็มเลยคะ
นานาจัง
แล้วเค้าเป็นยังไงบางคะ
หมอ
ออไม่เป็นไรมาก แต่คงต้องนอนไปซักพัก
นานาจัง
คะ งันหนูขอตัวไปเรียนก่อนนะคะ
หมอ
เปิดเรียนวันแรกก็เจ็บตัวเลยนะ
หมอ
นอนพักไปเดี๋ยวจะไปบอกอาจารย์ให้
นานาจัง
-หนังสือเราอยู่ไหนนะ หรือว่าชนกันตอนนั้น
นานาจัง
อาจารย์คะหนูลืมหนังสือไว้ที่ห้องพยาบาล
นานาจัง
ขอตัวไปเอาแป๊บหนึ่งนะคะอาจารย์
อาจารย์
ได้ๆรีบไปรีบมาละสายแล้ว
หมอ
-หนังสือใครนี้หล่นตรงนี้
นานาจัง
เอาหมอมีอะไรเปล่าคะ
นานาจัง
ใช่คะ มีอะไรหรือเปล่าว่า......
หมอ
ออเปล่า หมอบอกอาจารย์เฉยๆ แล้วนี้กำลังจะไปไหน
นานาจัง
หนูทำหนังสือหล่นหาย ตรงไหนไม่รู้เลยว่าจะไปหายดูนะคะ
หมอ
ใช่นี้ไหม ชื่อหนูนานาจัง
นานาจัง
ออคะ ใช่คะของหนูเอง
หมอ
มีอีกอย่าง นี้ของนาย ยุมิ หมอฝากหน่อยนะ
นานาจัง
ของใครคะอยู่ไม่รู้จักคะ
หมอ
ก็ของคนที่หนูเตะของรักของเค้านะหนู
หมอ
เค้าชื่อยุมิเรียนของเดี๋ยวกัน กับหนู
นานาจัง
ออคะ เค้าชื่อยุมิหรือคะ
หมอ
ใช่แล้วฝากหน่อยนะ หมอไปละ
นานาจัง
คะ -ไอ้นั้นชื่อยุมินี้เอง
นานาจัง
-ขอดูหน่อยนะมีอะไรหนังสือนั้น....
หมอ
อออีกหนึ่งนานาจังก็อยู่ห้องเดี่ยวกับเธอด้วย
ยุมิ
-เค้าชื่อนานาจัง ชื่ออะไรของเค้านะน่ารักดี เสียแต่ลูกเตะเค้าหนักเกินไป คิดแล้วยังจุกไม่หายเลย
ยุมิ
เออนี่หมอ เจอหนังสือผมไหม
หมอ
ออเจอหมอฝากไว้กับนานาจังแล้วเธอหายค่อยเอากับเรานอนพักไป
ยุมิ
นั้นแสงอะไร.....ไม่หน้า
อยู่ๆ พลังหรือพรสวรรค์ก็ตื่นขึ้น
Comments