{รามเกียรติ์}เสน่ห์ของธิดายักษ์
บทที่๑:เกิดใหม่เป็นลูกสาวของท้าวทศกัณฐ์
"ใครจะไปคิดว่าชีวิตเด็กสาวคนนึงต้องมาตายแค่สะดุดก้อนหินก้อนเดียว!!ทำไมชีวิตเธอต้องเป็นแบบนี้บัดซบที่สุด!!! "
อีกนิดเพคะ!!จะออกแล้ว
เสียงใครหน่ะ?เสียงของผู้หญิงหรอ
ฮึก....โอ๊ยยยย!!!กริ๊ดดดดดด!!!!
ออกแล้วเพคะ!!!
"หญิงสาวปริศนาคนนึงพูดก่อนจะนำผ้ามาห่อเด็กทารกและก่อนจะสั่งให้หญิงสาวคนนึงไปดูแลหญิงสาวคนนึง"
พวกเจ้าดูแลแม่นางมณโฑให้ดี"ฯนะ
"ห้ะ?....นางมณโฑเดี๋ยวนะ....นางมณโฑที่ว่าเป็นเมียทศกัณฐ์ไม่ใช่หรอ!!!!หรือเราเกิดใหม่ในรามเกียรติ์แต่ร่างกายเรารู้สึกแปลกๆหือ!!!ห้ะทำไมเราเป็เด็กทารกล่ะ!!"
"อุแว้ๆๆไม่นะ!!!
"ลูกเราเป็นหญิงหรือชาย"ฯ
เป็นผู้หญิงเจ้าคะ"เป็นพระธิดาตัวน้อย น่าเกลียดน่าชังเจ้าคะ"
"ไหนเอามาให้เราดูหน่อยสิ"เจ้าคะ"
"หญิงยักษ์สาวนางนึงส่งธิดาตัวน้อยไปให้ในอ้อมกอดของนางมณโฑตอนนี้ธิดาตัวน้อยก็อยู่ในอ้อมกอดของผู้เป็นมราดา"ก่อนที่แม่นางมณโฑจะยิ้มอ่อนหวานให้ลูกของตน"
ลูกข้าชั่งน่าเกลียดน่าชังเสียจริง
"ธิดาตัวน้อยอ้อมกอดนางมณโฑมีผิวสีขาวเหมือนมนุษย์มีเขี้ยวมะลิน้อยในตาสีแดงเหมือนพระบิดาของเด็กน้อย"
ก่อนจะมีเสียงเปิดประตู
"เปิดขึ้นมา ปรากฏยักษ์ตนึงกายสีเขียวในตาสีแดงกับเขี้ยวโง้งเล็กน้อย"
"วู้ๆ!!โคตรหล่อมากแม่!!!นี่หรอพ่อเราแม่คือผู้ชนะ!!"
"ลูกข้า"เป็นหญิงหรือชาย"
ผู้หญิง"เพคะ ท่านพี่ ลูกเราน่าเกลียดน่าชังเพคะ
"เมื่อพญายักษ์ได้ยินเช่นนั้น"ออกอาการดีใจเมื่อได้รู้ว่าเมียรักมีลูกสาวตัวน้อยให้ตน"
ไหน"พี่ขออุ้มลูกหน่อยสิฯ
ฯได้เจ้าคะท่านพี่"
นางมณโฑอุ้มยกทิดาตัวน้อยไปในอุ้มกอดของพญายักษ์
"ลูกข้าชั่งเหมือนเจ้าเสียจริงนางมณโฑของพี่"ฯโตไปต้องงดงามลูกของข้า
พญายักษ์ชื่มชมลูกสาวของตนอย่างพอใจรอยยิ้มฝุดขึ้นมาในใบหน้าพญายักษ์"
"แหม่ๆท่านพี่ละก็ ปากหวานนางมณโฑแอบขำเล็กน้อยกับทางท่าของผู้เป็นสามี"
"งั้นพี่จะให้พิเภก...และโหรคนอื่นตรวจดวงชะตาของลูกเรา
เพคะ"นางมณโฆกุมมือพระสวามีอย่างตื่นเต้นกับกังวลในใจ
ในท้องพระโรง
ทศกัณฐ์กับนางมณโฑเดินขึ้นไปนั่งบนบัลลังก์โดยนางมณโฑอุ้มธิดาตัวไว้ในอ้อมกอดของตน เหล่าเสนายักษ์ก้มกราบไหว้ และมีเหล่าโหรมาทำนายตรวจสอบดวงชะตาธิดาตัวน้อยหลายคน
พิเภกน้องพี่..ไหนเจ้าทำนายชะตาลูกข้าหน่อยดูซิว่า "เป็นไงบ้าง" ลูกของพี่ดีหรือร้ายอย่างใด"เสียงของทศกัณฐ์พูด
พะย่ะค่ะ!..พิเภกยกมือไหว้ตามบัญชาก่อนที่จะทำการหยิบกระดานชนวนดินสอหินขีดมาบวกลบคูณหารดวงชะตาธิดา"
เป็นไงบ้างพิเภกน้องพี่ ชะตาลูกพี่เป็นไงทศกัณฐ์พูดถามร้อนรนกลัวจะเป็นเหมือนดวงชะตาธิดาองค์ก่อนที่จะนำไปใส่ผ่อยลอยน้ำไป
ขอเดชะ! จากที่เกล้ากระหม่อมได้ตรวจดวงชะตาพระธิดา อยู่ในระดับดี พะยะค่ะ!พระธิดาจะนำความสงบรุ่งเรืองมาให้กับกรุงลงกาเมื่อพระธิดาเจริญวัยขึ้นมาจะมีความสามรถในวัยอายุ๑๘ปีขึ้นไป"พิเภกพูดขึ้นมา
เหล่าโหรยักษตนอื่นๆเอ๋ยเสียงกันเป็นเสียงเดียวกัน
ห้ะนี่ดวงชะตาเราหรอ หรือเราเปลี่ยนเรื่องราวของที่นี่ได้ดี!!หนูจะไม่ยอมให้ป๋าทศตุย
ก็ดี ทศกัณฐ์ยิ้มอย่างพอใจกับดวงชะตาลูกสาวของตนทศกัณฐ์หันไปมองลูกสาวตัวน้อย
น้องมณโฑ น้องควรตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีจ๊ะ ทศกัณฐ์หันมาถาม
"น้องว่าควร จะตั้งชื่อว่า มณีวัน ดีไหมจ๊ะเจ้าพี่?เจ้าพี่มีความเห็นเยี่ยงไรเจ้าคะมณโฑหันไปถามพระสวามี
ดีสิจ๊ะ น้องพี่ นาม มณีวัน ชื่อนี้ชั่งไพเราะเสียจริงเหมาะสมกับสีดวงตาของลูกหญิงเรา"อ๋อ ต่อไป!ข้าขอประกาศว่านางคือราชาธิดาแห่งเมืองกรุงลงกานามว่า "มณีวัน "
ทศกัณฐ์ประกาศดังกึกก้องทั่วในท้องพระโรง
ทุกคนต่างโหร้องด้วยความยินดีกับนามของธิดาแห่งเมีองกรุงลงกา
"โอ้โห แสดงความยินดีเหมือนถูกหวยพันล้านเชียว"
"ไม่นานนักเหล่ากำนัลและโหรยักษ์คนอื่นก็ออกไปจากท้องพระโรงเหลือแต่ทศกัณฐ์และนางมณโฑพิเภกขนาดนี้กำลังเห่อลูกสาวหลานของตน"
ว่าไงจ๊ะลูกสาวตัวน้อยของแม่ นางมณโฑหอมแก้มจุ๊บธิดาตัวน้อยไปฟอดใหญ่
อุ้ยยยย เขิลลจังธิดาตัวน้อยมองหน้าแม่ของตนไม่ละสายตาก่อนที่จะมีเสียงนึงพูดขึ้นมา
ไหนให้มีพี่อ้มุลูกหน่อยสิจะ
"น้องมณโฑ"เสียงของทศกัณฐ์พูดขึ้น
"ได้สิจ๊ะ อุ้มดีๆนะเจ้าพี่อย่าทำลูกตก
มณโฆอุ้มธิดาตัวน้อยไปวางในอ้อมกอดแขนแกร่งของสวามีทศกัณฐ์รับอุ้มธิดาตัวน้อยมาจากมือเมียรัก"
ว่าไงจ๊ะ ลูกสาวตัวน้อยของพ่อไหนขอพ่อ"หอมแก้มให้ชื่นใจหน่อยสิจ๊ะ ทศกัณฐ์ยื่นหน้ามาเข้าใกล้ลูกสาวของตน
ห้ะไม่เอา!!!
ม่ายยยจะให้แม่มณโฑหอมแก้มแค่คนเดียวไม่เด็กน้อยดิ้นในอ้อมแขนของผู้เป็นพ่อก่อนจะทำการเอาเท้าอันตัวน้อยยันหยุดปากของพ่อตนเอาไว้ฯ
อุ้.....เมื่อเมียรักกับน้องของตนเห็นเช่นก็อดขำไม่ได้.
ดูเหมือนลูกจะไม่ให้เจ้าพี่หอมแก้มนะเจ้าคะ"
นางมณโฑกุมปิดปากตัวเองเอาไว้ไม่ให้ขำออกมากับท่าทางของผู้เป็นสามีที่หน้าง๋อยลูกของตนไม่ยอมให้หอมแก้ม
ไม่มีวันให้ป๋าป๊ะ หอมแก้ม!!ต้องแค่แม่เท่านั้นมณีวันกล่าวไว้ในใจ.
ก่อนจะเหลียกไปเห็นอาของตนที่มองเหมือนอยากอุ้มบ้าง
"ธิดาตัวน้อยดิ้นในอ้อมกอดของผู้เป็นพ่อเหมือนอยากไปหาอีกฝ่ายอาพิเภก
หือลูก"เจ้าอยากไปหาพิเภกหรอ? เสียงของทศกัณฐ์พูดธิดาตัวน้อยพยักหน้าเล็กน้อย ใช่!!อยากไปหาอาพิเภก
ธิดาตัวน้อยหันไปมองอาของตน (อุ้ม)หน่อยเถอะนะอาส่งสัยตาอ้อน
พิเภกเห็นเช่นนั้นแทบหัวใจวายกับความขี้อ้อนของหลานตนทนไว้!!!พิเภกเก็บอาการเอาไว้ นี่ท้องพระโรง!!!เก็บอาการเอาไว้"
เอานี่..พิเภกหลานอยากให้เจ้าอุ้มรับไปสิทศกัณฐ์ส่งธิดาตัวน้อยไปให้น้องชาย"
ฮืม...หลานมาหาอานี่มา พิเภกรับหลานของตนมาอยู่ในอุ้มกอด ความรู้สึกนี่มันพิเภกแทบช็อคคาที่ เมื่อได้กอดธิดาตัวน้อย" .
หัวใจละลายหลานข้าชั่งน่าเกลียดน่าชั่งเสียจริงตอนนี้พิเภกอบยิ้มอย่างมีความสุขชื่นใจ
"ธิดาตัวน้อยเห็นอย่างนั้นจึงส่งยิ้มไปให้อาของตน จงหลงความน่ารักของเราซะ!!
พิเภกเห็นเช่นนั้นจึงสลบนอนคาที่สู่ขิตไปกับความน่ารักของหลานสาวแต่ก็ยังอุ้มกอดธิดาตัวน้อยไว้ในอ้อมกอด"
อ้าวววว....พิเภกน้องพี่!!!ทศกัณฐ์พูดเรียกดึงสิตของผู้เป็นน้องขนาดนี้มีเสียงนึงดังขึ้นมา!!!
ปังปึง!!!
ไหนหลานข้า!!!ไหนน้องสาวขอรับท่านพ่อท่านแม่!!! ข้าอยากเห็น!!!ไหน
นั้นคือเสียงของ
อินทรชิตสหัสกุมาร สุพรรณมัจฉา เบญกาย ทศคีรีวัน ทศคีรีธร ทศพิน สำนักขา กุมภกรรณ ตรีเศียร ขร ทูษณ์
โอ้โห....มาเป็งแก๊งเชียวร่วมญาติกันรึไงวะฯ
"หลานข้าโตเป็นหญิงงามสะสวยแน่นนอนนางอัปสรตนใดต้องยอม!!! น้องสาวเราน่าเกลียดน่าชั่งจังขอรับโตไปต้องสวยเหมือยท่านแม่!!!
เสียงคุยครุ่นครืนในท้องพระโรงดังสนั่นฯ
อืมหืออ....นี่มันโบ้สายคลั่งรัก!!!จากยักษ์กลายเป็นโบ้ไปแล้วทุกคนต่างจ้องไปที่ธิดาตัวน้อยไม่ละสายตา
จะจ้องอะไรนะหน่ะเนี่ย!!ขนาดนี้โห~
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
โยรุจัง
ว่าว
2022-09-07
0