ยัยเเว่นขี้อ่อยกับท่านประธานสุดหล่อ
EP:5
เเคท(ถอดเเว่น)
.นั่งบนตักราม
เเคท(ถอดเเว่น)
ท่านประธานพอเถอะค่ะ
ราม
รอบหน้าฉันจะเอาหลายไปนํ้าเลย
ราม
.ใช้สองนิ้วสัมผัสที่น้องสาวเเคทอย่างเบาบาง
เเคท(ถอดเเว่น)
ท่านประธานจะทำอะไรอีกคะ
เเคท(ถอดเเว่น)
ก็เจ็บอยู่ค่ะ
เเคท(ถอดเเว่น)
.นั่งตักราม
เเคท(ถอดเเว่น)
ให้ฉันลุกไปทำงานไม่ได้หรอคะ
ราม
คุณเป็นภรรยาผมเเล้วนะ.หอมเเก้ม
ชาน
.มองทั้งสอง+ก้มหน้าทันที
ชาน
คุณตะวันกับคุณครามอยากพบครับ
เเคท(ถอดเเว่น)
.พยายามจะลุก
ราม
เดี๋ยวฉันออกไปหาที่ห้องประชุม
เเคท(ถอดเเว่น)
ท่านประธานปล่อยฉันเถอะค่ะ.พยายามเเกะมือ
ราม
ต่อไปนี้เรียกว่าเเด็ดนะคะ
ราม
.ใช้เเขนทั้งสองข้างกอดเอว+ดมซอกคอ
คราม
ใครอยู่ในห้องอ่ะทำไมถึงไม่อยากให้กูเข้าไป
ราม
เเล้วพวกมึงมาทำไรเนี่ย
ราม
ผับกูสองทุ่มมาช้าเลี้ยง
เเคท(ถอดเเว่น)
.หลับอยู่ที่โซฟา
เเคท(ถอดเเว่น)
.พยายามเเกะมือ
ราม
.เอามือสอดเข้าไปใต้กระโปรง
เเคท(ถอดเเว่น)
เเด็ด.ตีมือ
เเคท(ถอดเเว่น)
.นอนหันหน้ามาหาราม
เเคท(ถอดเเว่น)
คุณรามไปไหนอ่ะ
เเคท(ถอดเเว่น)
ช่างมันเถอะกลับบ้านดีกว่า
เเคท(ถอดเเว่น)
.ออกมาหน้าบริษัท
คิง
.ขับรถมาจอดข้างหน้าเเคท
เเคท(ถอดเเว่น)
.เข้าไปนั่งในรถ
คิง
พี่เกือบจำเราไม่ได้เลยนะ
เเคท(ถอดเเว่น)
เเค่ถอดเเว่นเอง
เเคท(ถอดเเว่น)
เเล้วพี่รู้ได้ไงว่าหนูอยู่นี่
คิง
เพื่อนหนูบอกว่าหนูทำงานอยู่ที่นี่
คิง
มาเดี๋ยวพี่รัดเข็มขัดให้
เเคท(ถอดเเว่น)
ขอบคุณนะคะพี่คิง
เเคท(ถอดเเว่น)
.เดินเข้าบ้าน
เเคท(ถอดเเว่น)
.ถอดรองเท้า
เเคท(ถอดเเว่น)
ได้เวลาเเล้วล่ะ
ตะวัน
มึงจะจิบทำเหี้ยไรว่ะ
ณิชา
อีเเคทใครอ่ะผัวมึงหรอ.เมา
เเคท
เดี๋ยวกูกลับก่อนนะมึง
ราม
.ถอดเสื้อผ้าตัวเองกับเเคท
เเคท(ถอดเเว่น)
.งัวเงียนิดหน่อย
ณิชา
ฉันจะไปพาเพื่อนฉันกลับ
คิง
ณิชาพี่ว่าเเคทอาจจะไม่อยู่นี่ก็ได้นะอีกอย่างณิชาก็เมามากเเล้ว
ณิชา
เเต่มันอยู่นี่เเน่นอนค่ะ
ชาน
เพื่อนคุณเเคทมาหาคุณเเคทอ่ะครีบ
ณิชา
เห็นไหมคะว่าแคทอยู่นี่จริงๆ
ราม
ผมยังไม่บอกเลยนะครับว่าแคทอยู่ที่นี่
ณิชา
ฉันจำหน้าคุณได้แคทลากคุณไปไหนก็ไม่รู้
ณิชา
แล้วเพื่อนฉันก็เมาคุณเอาเพื่อนฉันไปไว้ไหนบอกมานะ
คิง
เขาเป็นใครอ่ะณิเขาเป็นใครที่แคทจะมาอยู่ด้วย
ณิชา
เขาเป็นเจ้าของบริษัทที่แคททำงานอยู่
คิง
ณิ นี่มันเจ้าของบริษัทเลยนะขอโทษเขาเลย
ณิชา
พี่คิงพี่คิงจะอยู่ข้างเขาหรอคะ
ณิชา
เพื่อนชาโดนจับมาทั้งคนพี่ก็ไม่เป็นห่วงเลยใช่ไหมคะ
ณิชา
ใช่สิพี่ไม่เป็นชาพี่ไม่รู้สึกหรอก
คิง
พี่เป็นห่วงแคทมากเป็นห่วงมากๆ
คิง
แต่เขาจะมาอยู่กับท่านประธานทำไม
ณิชา
ไม่ค่ะจนกว่าเขาจะบอกว่าเพื่อนหนูอยู่ไหน
ราม
เพื่อนเธออยู่ที่นี่แหละ
คิง
งั้นคุณก็เอาน้องผมกลับมาสิครับ
ราม
พอดีเรากำลังคุยงานกันอยู่อ่ะครับคงจะได้กลับพรุ่งนี้
ราม
เขาก็ดื่มไม่เยอะนะครับอีกอย่างเขาก็พอคอแข็งอยู่
ณิชา
ถ้าอย่างนั้นให้หนูไปคุยงานเป็นเพื่อนๆหนูได้ไหมคะ
ณิชา
ในบ้านมีแต่ผู้ชายหนูกลัวเพื่อนหนูเป็นอันตราย
ราม
ไม่ได้หรอกครับเป็นงานที่คนนอกรู้ไม่ได้
ณิชา
ให้หนูเข้าไปหาเพื่อนเธอะนะคะหนูเป็นห่วงเพื่อนมากหนูสัญญาว่าจะแค่คอยดูอยู่ห่างๆจะไม่ฟัง
ราม
ฉันว่าเพื่อนเธอก็โตแล้วนะไม่ต้องให้ใครมาอยู่เป็นเพื่อนหรอก
ราม
เอางี้เดี๋ยวผมจะไปบอกเพื่อนคุณว่าคุณมาคุณรออยู่ข้างนอกเนี่ยแหละเดี๋ยวผมเรียกเข้าไป
คิง
ณิ พี่ว่าเรากลับกันดีกว่านะเขาคุยเรื่องส่วนตัวกัน
ณิชา
พี่ก็ชอบแคทไม่ใช่หรอคะพี่ก็ควรเป็นห่วงแคท
คิง
ณิพูดอะไรอ่ะพี่ไม่เคยคิดอย่างนั้นกับน้องแคทเลยนะ
ณิชา
อย่ามาโกหกเลยค่ะการกระทำมันฟ้อง
ณิชา
หนูยิ่งอารมณ์เสียไม่หาย
เเคท(ถอดเเว่น)
เเด็ดทำอะไรหนูคะเนี่ยทำไม-/
ราม
เพื่อนเธออยากเจอเธอฉันก็เลยบอกว่าเรากำลังคุยงานกันรีบแต่งตัวฉันเกือบจะได้เยเธอเเล้วนะ
Comments