ตอนที่2 ระบบพาซวย

มิเชล คาร์จ มันคือชื่อเดิมก่อนที่เขาจะทะลุมิติมา

ใช่แล้ว..เขาได้ทะลุมิติมาเข้าร่างคนอื่นจริงๆอย่างที่ไอ้ระบบมันบอกมา แล้วสาเหตุที่เขาเชื่อสิ่งที่แม่งบอกนั่นก็เพราะว่าเขาได้สำรวจสิ่งของต่างๆภายในห้องนี้แล้ว และยังรวมถึง'ร่างกาย'ของตัวเองอีกด้วย ซึ่งมันโคตรไม่ใช่ตัวเขาเองเลย..

แต่จะว่าไปก่อนที่มันจะไปมันบอกว่าให้พูดว่าล็อคอินสินะ...

"ล็อคอิน!"

ติ้ง! [ชื่อ : มิเชล คาร์จ

อายุ: 35ปี

พลังพิเศษ: ??

ค่าเสน่ห์ : (หากผู้ชายคนไหนมองหน้าจะหลงใหลทันที และถ้าค่าเกินร้อยบุคคลที่เป็นชายก็ยิ่งรัก'รุนแรง'ขึ้น สถานะ เปิดใช้ตลอดเวลา เป็นผลกับเพศกำเนิดผู้ชายทั้งหมด)

[หน้าต่างเควส

- เตรียมพร้อมรับมือกับวันสิ้นโลก

-??

- ??

หากท่านทำครบทั้ง7เควส เราจะพาท่านกลับบ้าน]

"###ไรว่ะ!? ค่าเสน่ห์น่ากลัวชิปหาย!!"

[คุณได้รับบทลงโทษเพิ่มค่าเสน่ห์ +20]

"เจริญหล่ะชีวิต คนหยาบอย่างฉันต้องพูดเพราะ บ้าโคตรๆ" ผมกัดฟันพูดอย่างเหลืออดและพยายามลดคำหยาบลงเพื่อไม่ให้โดนบทลงโทษที่โคตรกวนตีน แล้วนี่ผมต้องกลายเป็นคนสุภาพจริงๆเหรอว้ะ

ส่วนพ่อแม่ที่แม่งตายห่ากันไปหมดแล้วต้องภูมิใจปนสมน้ำหน้าผมอยู่แน่ๆ ที่เห็นลูกของตัวเองที่แสนบัดซบปนสารเลวคนนี้แม่งยังมีเรื่องดีเรื่องเดียวคือพูดเพราะเป็น...อ่านี่มันบัดซบจริงๆ!!

"จะว่าไปแล้วมันมีเควสสินะ โอ้..เควสดีซะด้วย เห็นแค่ชื่อเควสก็รู้เลยแม่งส่งตูมาโลกแบบไหน"

[ คุณได้รับบทลงโทษเพิ่มค่าเสน่ห์ +20 คุณพูดคำว่า ตู]

"ห้ะ!? เดี๋ยวนะคำว่าตูมันหยาบตรงไหน!! ระบบออกมาเคลียร์ดิเฮ้ย! ระบบ!!"

[คุณได้รับบทลงโทษเสน่ห์ +20 ถ้ายังไม่เลือกพูดคำนั้นระบบจะเพิ่มเป็นคำล่ะ40คะแนน ]

"ไอ้เชี่ย!! มันหยาบตรงว้ะ "

[ระบบได้ปรับเปลี่ยนคะแนนบทลงโทษเป็นคำล่ะ40 คุณได้รับบทลงโทษค่าเสน่ห์+40]

'เวรล่ะ..ปล่อยวาง..ปล่อย! วาง! อย่าปากหมา!'

[ระบบรู้นะว่าคุณคิดอะไรอยู่ อยากโดนลงโทษเพิ่มโดยเอาความคิดของคุณด้วยดีไหมครับ]

"ไอ้ระบบบัดซบ!! "

เอาล่ะใครทนได้ก็ทนไป แต่! กู! จะ! ไม่! ทน! มันแล้วโว๊ย!!!

บทส่งท้าย

ระบบ : โฮสต์มันโง่เง่าครับ