ตุลาการเถื่อน คนร้ายตัวจริง

ณ กระท่อมร้างแห่งหนึ่ง

เหี้ยม

"เมื่อคืน เณรเห็นอะไรบ้าง พูดความจริงมาแล้วจะปลอดภัย"

นายเหี้ยมเค้นถามความจริงจากสามเณรเปีย

สามเณรเปีย

"กระผมไม่รู้ ไม่เห็นอะไรเลย อย่าฆ่ากระผมเลยนะ😨😨😨"

สามเณรเปียบอกด้วยความหวาดกลัว

เหี้ยม

"ถ้าไม่ยอมพูดดีๆ เห็นทีคงต้องให้ผมใช้วิธีนี้"

นายเหี้ยมพูดพลางเดินตรงเข้าไปหาสามเณรเปีย

_________

20:00 น.

ณ วัดปัจจิมาเจริญธรรม

สารวัตรเสือเชิญคนที่เกี่ยวข้องมารวมตัวกัน ที่ศาลาประชุมของวัดปัจจิมา

มีดังต่อไปนี้

1.หลวงพี่ทอง กับลูกศิษย์คนสนิทอีกสองคน

2.นายปลาและปิ่นผู้เป็นน้องสาว

3.หมอวันเสาร์

สารวัตรเสือ

"ตอนนี้เราได้เบาะแสสำคัญแล้ว และจะเป็นหลักฐานสำหรับปิดคดีนี้"

สารวัตรกล่าวขึ้นท่ามกลางที่ประชุม

หลวงพี่ทอง

"หลักฐานอะไรหรือโยม"

สารวัตรเสือ

"พระพุทธรูป"

นายปลา

"เป็นอาถรรพ์จากพระพุทธรูปจริงๆหรอครับ ผมไม่น่านำเข้ามาถวายวัดเลย"

นายปลาพูดพลางมองไปยังน้องสาว

ข้อมูลตัวละคร ชื่อ : ปิ่นมณี พัสวีพิชญ์ อายุ : 20ปี อาชีพ : นักศึกษา ประวัติ นักศึกษาปริญญาตรี จิตใจดี เป็นที่รักของคนรอบข้าง น้องสาวคนเดียวของนายปลา

น้องปิ่น

"ใจเย็นๆสิพี่ปลา สารวัตรเขาอาจจะหมายถึงเบาะแสอยู่ที่พระพุทธรูปก็ได้"

สารวัตรเสือ

"ใช่แล้ว แม่หนูคนนี้พูดถูกต้อง"

สารวัตรเสือ

"ที่พระพุทธรูปมีรอยนิ้วมือของนายปลา"

นายปลา

"ไม่ใช่นะ ผมไม่ใช่คนร้าย"

นายปลาปฏิเสธอย่างตกใจ

สารวัตรเสือ

"ฟังฉันให้จบก่อนสินายปลา และมีรอยนิ้วมือนายเหี้ยม"

หมอวันเสาร์

"แล้วเราก็รู้ตัวฆาตกรจากรอยนิ้วที่อยู่บนพระพุทธรูป"

หลวงพี่ทอง

"นายเหี้ยมเป็นคนร้ายหรือนี่ อาตมาไม่น่าเอาคนแบบนี้เข้ามาในวัดเลย"

หลวงพี่ทองทำสีหน้าเหมือนรู้สึกผิด

เหี้ยม

"ใช่แล้วครับหลวงพี่พลาดที่รับผมเข้ามาในวัดนี้"

นายเหี้ยมส่งเสียงพูดออกมา พร้อมกับเดินออกมาจากมุมมืดหลังประตู

แม้มองผิวเผินนายเหี้ยมคนดูเหมือนคนเหี้ยมเกรียมเพราะไว้หนวดเครายาวรกรุงรัง แต่พอพิจารณาให้ละเอียดแล้วใบหน้าของเขากลับดูคมคาย คิ้วคม ผมดำขลับ แววตาดูลึกซึ้งดั่งก้นบึ้งมหาสมุทร ยากนักที่จะหยั่งรู้จิตใจ

เหี้ยม

"คนร้ายตัวจริงก็คือ...."

นายเหี้ยมพูดด้วยความมั่นใจพร้อมกับแสยะยิ้ม

เหี้ยม

"หลวงพี่ทองกับลูกศิษย์"

หลวงพี่ทอง

"โยมจะมาใส่ร้ายอาตมาแบบนี้มันบาปนะ"

เหี้ยม

"หลวงพี่ทอง หรือ สิบโททองคำ อดีตทหารกบฏ เป็นพระปลอมหลอกลวงคนไปทั่ว ความโลภครอบงำจนถึงขั้นฆ่าคนตาย"

หลวงพี่ทอง

"โยมเสือคนร้ายอยู่ข้างหน้าแล้วทำไมไม่จับ ปล่อยให้มาใส่ร้ายอาตมาแบบนี้ได้ไง"

สารวัตรเสือ

"ใช้แล้วคนร้ายอยู่ตรงหน้าแล้ว แล้วที่จริงก็มีแค่รอยนิ้วมือเดียวที่ปรากฏบนองค์พระพุทธรูป ก็คือลอยนิ้วมือของนายนั่นแหล่ะ อดีตสิบโททองคำ"

หลวงพี่ทอง

"ทำไมเป็นรอยนิ้วมือฉันคนเดียว"

เหี้ยม

"ก็จำไม่ได้แล้วหรอ นายเองที่ให้ฉันนำพระพุทธรูปเข้าไปไว้ในโบสถ์ ฉันทำความสะอาดพระพุทธรูปอีกครั้งแต่ฉันใส่ถุงมือหน่ะ"

สารวัตรเสือ

"และลอยนิ้วมือของนายเทียบกับประวัติอาชกรแล้ว ตรงกับสิบโททองคำ อดีตทหารกบฏเมื่อ10ปีก่อน"

หลวงพี่ทอง

"แค่มีรอยนิ้วมือติดที่องค์พระพุทธรูปก็จะมากล่าวหาฉันได้ยังไง พยานหรืออาวุธสังหารก็ไม่มี แล้วเณรแก้วก็ตายเพราะถูกสัตว์กัด รอยเขี้ยวก็มีให้เห็น"

ขณะที่หลวงพี่ทองพูดจบเณรเปียก็เดินออกมะจากหลังประตูอีกคน

สามเณรเปีย

"กระผมเป็นพยานได้ครับ เมื่อคืนกระผมเห็นทุกอย่าง"

สารวัตรเสือ

"เหตุการณ์เป็นอย่างไรเณรบอกรายละเอียดมาเลยครับ"

สามเณรเปีย

"เมื่อคืนกระผมกับเณรแก้ว กลับมาหลังจากแอบออกไปเล่นที่บ้านเพื่อนข้างๆวัด เดินผ่านโบสถ์มาเห็นเหมือนมีเงาอะไรอยู่ในโบสถ์ ด้วยความสงสัยเณรแก้วเข้าไปแอบดู แต่กระผมกลัวจึงแอบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่หน้าโบสถ์"

เณรเปียหยุดพูดพลางมองไปที่หลวงพี่ทองด้วยความหวาดกลัว

สารวัตรเสือ

"ไม่ต้องกลัว เณรเล่าเหตุการณ์ต่อได้เลย"

สามเณรเปีย

"เณรแก้วเผลอทำเสียงดัง คนในโบสถ์จึงรู้ตัว เณรแก้วหนีไม่ทันถูกจับตัวเข้าไปในโบสถ์ กระผมเห็นเป็นหลวงพี่ทองกับศิษย์สองคนนี้"

หลวงพี่ทอง

"แล้วฉันจะฆ่าเณรแก้วได้อย่างไร อาวุธก็ไม่มี แล้วรอยเขี้ยวนั่นหล่ะ"

หมอวันเสาร์

"เมื่อเช้าผมเป็นคนชันสูตรพลิกศพเอง ผู้ตายเสียชีวิตจากการขาดอากาศหายใจ ลักษณะการตกสู่เบื้องต่ำของเลือดที่ปากแผลแสดงให้เห็นว่ารอยเขี้ยวที่คอได้รับหลังจากเสียชีวิตแล้ว"

เหี้ยม

"อาวุธสังหารก็คือจีวรที่นายใส่เมื่อวาน ใช้ปิดปากและจมูกไม่ให้เณรแก้วหายใจได้ ถ้านำไปตรวจน่าจะเจอดีเอ็นเอของเณรแก้ว เมื่อเณรแก้วขาดอากาศจนเสียชีวิตนายจึงใช้เข็มสักที่พกติดตัวแทงไปที่คอเพื่อสร้างบาดแผล แบบนี้ก็จะไม่มีใครสงสัยเพราะสักให้วัยรุ่นแถวนี้ทุกวันจะมีเลือดติดบ้างก็ไม่แปลก"

หลวงพี่ทอง

"แล้วฉันมีเหตุจูงใจอะไรถึงต้องฆ่าคนด้วย"

เหี้ยม

"สาเหตุที่ต้องฆ่าปิดปากเณรแก้วเพราะเณรแก้วเห็นว่าพวกนายกำลังจะขโมยหลวงพ่อขาวซึ่งที่จริงมีเนื้อเป็นทองคำขาวยังไงหล่ะ"

สารวัตรเสือ

"นี่ไม่ใช่คดีฆาตกรรมในห้องปิดตาย เพราะคนร้ายมีกุญแจประตู นายพยายามทำให้ตำรวจสับสน"

หลวงพี่ทอง

"พวกแกร่วมมือกันแต่แรก นายเหี้ยมแกเป็นใครกันแน่!!!"

หลวงพี่ทองพูดด้วยความเดือดดาลพร้อมล้วงเข็มสักยันต์ขึ้นมาจี้ที่คอปิ่น พร้อมจับเป็นตัวประกัน

น้องปิ่น

"พี่ปลาช่วยปิ่นด้วย!!"

หลวงพี่ทอง