ทำไมต้องเป็นผมล่ะ!?
ผมได้เข้ามาอยู่ในหมาวิทยาลัยแห่งนี้ บอกก่อนเลยนะว่ากว่าจะสอบได้ลำบากมากเลยล่ะ แต่ก็คุ้มนะ
ในช่วงเวลาหนึ่งผมเห็นคนมุงดูที่ที่หนึ่งในมหาลัย สิ่งที่พวกเขามุงดูกันก็คือรายชื่อรูมเมท
"โอ้ย! เทอมนี้ก็ไม่ได้อยู่กับเขาอีกแล้ว!!!" ผู้หญิงคนนึงที่ก่อนหน้านี้ก็ยืนดูรายชื่อเหมือนกัน แต่ความรู้สึกของผมบอกว่าเธอกำลังไม่พอใจกับเรื่องบางเรื่องอยู่
"การจับคู่รูมเมทเทอมนี้ก็ไม่มีหมอนั่น"
พอได้ยินคำพูดนั้นผมก็หันไปตามเสียงอย่างรวดเร็ว
'หมอนั่นหรอ' ผมคิดในใจและในหัวก็คิดแต่ว่าหมอนั่นคนๆนั้นเขาหมายความว่าอะไรแล้วหมอนั่นที่ว่าคือใครกัน แต่ความคิดของผมก็ต้องถูกขัด เพราะมีเสียงของคนบางคนที่น่าจะยืนอยู่ข้างหลังผมเด้งขึ้นมา
"เทอมนี้ฉันก็ได้เลือกรูมเมทเองตามที่คาดไว้เลย"
ผมหันตามเสียงอีกครั้ง แต่สายตาเขาพอเห็นหน้าผมดูตกใจมากกว่าผมที่ได้ยินเขาซะอีกนะ ผมรู้ตัวอยู่แล้วครับว่าผมจะไม่มีชื่ออยู่ในการจับคู่นี้เพราะผมเพิ่งย้ายมาได้ไม่นานครับ ผมเดินออกจากฝูงชนมากมายในทันที
แต่ผมก็รู้สึกว่ามีคนมองผมอยู่ตลอดแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
"น่ารักแฮะ"
ผมได้ยินคำนั้นเมื่อผมเดินผ่านผู้ชายกลุ่มหนึ่ง ผมหันซ้ายหันขวาเพื่อมองว่ามีคนเดินหรือยืนอยู่แถวนั้นนอกจากผมหรือเปล่า แต่สรุปคือมีผมคนเดียวที่อยู่แถวนั้นในตอนนั้น ผมไม่กล้าเดินเข้าไปหาแต่ก็จ้องพวกเขาอยู่นานพอสมควรเลยล่ะ แต่พอรู้ตัวก็รีบเดินออกมาจากสถานการณ์นั้นทันที
'เมื่อกี้เขาหมายถึงใครกัน!?' ผมคิดพร้อมกับเดินอย่างเร่งรีบ
แต่ว่าในเวลาต่อมาผมก็โดนอาจารย์เรียกไปที่ห้องพักอาจารย์ทันที ตอนนั้นก็ไม่รู้นะครับว่าผมน่ะทำอะไรผิด แต่อยู่ๆก็โดนเรียกไปซะงั้น
แต่ผมก็ต้องตกใจเมื่อผมเห็นทุกคนนั่งอยู่และทำสีหน้าเคร่งเครียดกันมาก แต่กลับมาผู้ชายคนนึงถ้ายืนเทียบกับผมบอกได้เลยว่าผมดูเหมือนเด็กไปเลยทั้งความสูงทั้งหุ่น ทำเอาซะผมกลัวเลยล่ะ แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้ในเมื่อถูกเรียกมาแล้วก็ต้องจำใจเดินเข้าไป
"จะเลือกเด็กใหม่คนนี้จริงหรอ" อาจารย์คนนึงพูดขึ้นมาและทำสีหน้าสงสัยตามหลัง
"ใช่ครับ เหมาะสมดีนะ" ผู้ชายคนนั้นพูดและยิ้มอย่างไม่เป็นมิตรเท่าไหร่มาที่ผม สายตาของเขาเหลือบมาหาผมเอาซะผมสะดุ้งเลย
อ๋อ!! ผมจะได้แล้วครับ ผู้ชายคนนี้ก็คือคนที่มายืนพูดข้างหลังผมและพอเห็นหน้าผมก็ตกใจไงครับ!! และถึงแบบนั้นผมก็รู้สึกกลัวเขาอยู่ดี
ติดตามตอนต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments